Ενός κακού μύρια έπονται
Τελευταία το ένα κακό διαδέχεται το άλλο. Πλημμύρες, σεισμοί, καταποντισμοί, ολοκαυτώματα, λιμοί (πείνες), λοιμοί (αρρώστιες), πολλά τα δεινά και μεγάλα.
Πόλεμος εναντίον ατόμων με αναίτιους φόνους, με βιασμούς προσώπων, με κλοπές υλικών και πνευματικών αγαθών. Όποιος κλέβει το χωράφι, το ψωμί, την ελευθερία, την αξιοπρέπεια και τη ζωή ανομεί θρησκευτικά, πολιτικά, κοινωνικά, ανθρώπινα. Δεν μας έφταναν οι επιμέρους κοινωνικοοικονομικές κρίσεις, έρχεται στην Ευρώπη και ο πόλεμος. Σαν ταφόπλακα; Θα φανεί…
Η έννοια του πολέμου στην Ευρώπη της προόδου, του πολιτισμού είχε ξεθωριάσει. Ογδοντάρηδες χωρίς να γνωρίσουμε πόλεμο μεταξύ Ευρωπαίων. Μας άφησαν να γιατρέψουμε τις συνέπειες του χιτλερισμού; Ίσως.
Ο Σοπενχάουερ είπε: «Η ιστορία είναι ίδια, επαναλαμβάνεται συνεχώς. Μόνο τα ονόματα αλλάζουν. Όποιος διαβάσει Ηρόδοτο έχει γνωρίσει σχεδόν όλη την ιστορία της ανθρωπότητας».
Η Μεγάλη Ρωσία της επανάστασης περιελάμβανε 110 εθνότητες. (Η Τουρκία 75 σύμφωνα με Γερμανούς ειδικούς). Μια εθνότητα και η Ουκρανία, σλαβόφωνη, χριστιανική και πολιτισμένη, με την επίδραση του ελληνοχριστιανισμού που εισήγαγε ο Βλαδίμηρος, γιος του φύλαρχου Ιγόρ και της Αγίας Όλγας.
Κατά τη ρωσική επανάσταση υπήρχαν 6.500.000 Εβραίοι στην αφανή χώρα. Όσοι Εβραίοι γνώριζαν ανάγνωση και γραφή, άλλοι τόσοι γνώριζαν από τα 150.000.000 των άλλων υπηκόων. Τσαρική “τακτική” της αμορφωσιάς. Μετά τη διάλυση της Ένωσης Σ.Σ.Δ. η Ουκρανία έγινε κράτος ανεξάρτητο με αυτοκέφαλη εκκλησία. Τώρα με τον πόλεμο ψευδογραμματιζόμενοι και μη, μάθαμε τη θέση και την έκταση της και κυρίως το υψηλό φρόνημα του λαού της. Καλό κομμάτι, οικόπεδο, τείχος και προμαχώνας για την τωρινή Ρωσία.
Απ’ αυτό το σημείο αρχίζει η αλαζονεία της εξουσίας. Η αλαζονεία της εξουσίας είναι μία. Αρχίζει από την οικογένεια, την παρέα, την ομάδα, την εκκλησία, την υπηρεσία, την επιχείρηση και καταλήγει στην πολιτεία, το κράτος.
Αλαζονικά είδε την Ουκρανία ο μεγάλος μονάρχης. Πριν λίγα χρόνια καταβρόχθισε το μικρό της δαχτυλάκι, την Κριμαία. Πρώτο κρίμα του Πούτιν η Κριμαία. Δεν αντιστάθηκε κανένας. Τολμούσε η Ουκρανία; Η Δύση ερωτοτροπούσε στη φωλιά της, μακριά απ’ αυτήν ο γεγονός… Τώρα άνοιξε πάλι η όρεξη του ανακόντα και θέλησε να καταβροχθίσει όλη την Ουκρανία. «Μωραίνει κύριος ον βούλεται απωλέσαι» – που ‘σαι βρε κακομοίρη; Αφού δεν χωράει στο στόμα σου…
Αυτό φανέρωσε ο Κροίσος της οικονομικής εξουσίας Αριστοτέλης (χωρίς άριστο τέλος) Ωνάσης, πριν πεθάνει είπε:
«Σ’ όλη μου τη ζωή έβαζα στο στόμα μου μεγαλύτερη μπουκιά απ’ αυτή που μπορούσα να μασήσω. Γι’ αυτό με τιμώρησε ο Θεός».
Κι εσύ Μεγάλε Καίσαρα δεν κατάλαβες ότι η Κριμαία ήταν δόλωμα της μοίρας, της τύχης, του Θεού που πιστεύεις; Αν πιστεύεις… Δεν διάβασες Σαίξπηρ, που λέει:
«Κι ο Μέγας Καίσαρ που ‘καμε όλη τη γη να τρέμει φράζει στον τοίχο μια οπή για να μη μπουν οι ανέμοι…»
Έγινε χώμα, όπως θα γίνουμε όλοι.
Ο Καζαντζάκης στην επαναστατημένη Ρωσία φιλοξενήθηκε για φαγητό από ένα παλιό τσαρικό. Κάτι είπε ο Καζαντζάκης και ο Ρώσος οικοδεσπότης πειράχτηκε. Δεν είστε με μας είπε. Ο Καζαντζάκη απάντησε:
«Εγώ είμαι με τον άνθρωπο γενικά. Είχατε χρόνια την εξουσία. Φάγατε, χορτάσατε, παχύνατε, κάνατε εμετό, ευτελιστήκατε και φύγατε. Τώρα ήλθαν άλλοι, θα φάνε, θα παχύνουν, θα κάνουν εμετό (από το πολύ φαγητό), θα ξεπέσουν και θα φύγουν. Την εξουσία έπρεπε να τη λένε τραπεζαρία». Προφητικός;
Η εξουσία απαιτεί να περνά καλά, να ζει άνετα, να ιδιοποιείται και οι υφιστάμενοι, οι υπήκοοι, ο λαός, το ποίμνιο, οι ψηφοφόροι, ας ψάχνουν στα σκουπίδια. Ο Πούτιν με την αλαζονεία του, που είναι τοξική, χάλασε το ίματζ, την εικόνα του με τις ανόσιες αποφάσεις του, χωρίς να ρωτήσει τη Ρωσία, δηλαδή τον λαό του. Όμως παρουσιάστηκαν στοιχεία που δεν περίμενε κανένας, ούτε ο Πούτιν.
α) Γνώρισε η υφήλιος την Ουκρανία.
β) Διαφήμισε με αίμα τον ηρωισμό και τη φιλοπατρία του λαού της.
γ) Συνένωσε τους Ουκρανούς σε γροθιά στο στομάχι του Πολύτιν.
δ) Ξύπνησε τους δυτικούς και δυνάμωσε ψυχολογικά και αποφασιστικά ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή Ένωση που πρέπει να μάθει ότι πριν το κέρδος είναι η ΖΩΗ.
ε) Έδωσε το αφαιρεμένο δικαίωμα του εξοπλισμού στη Γερμανία. Θα τρίζουν τα οστά των θυμάτων του ναζισμού…
στ) Ο Πούτιν ως θύτης έγινε θύμα της αλαζονείας του σαν κακό παράδειγμα τυχόν επίδοξων μιμητών του.
ζ) Η Ουκρανία είναι η νικήτρια στις συνειδήσεις του πλανήτη ακόμη και αν τη διαλύσει ο εισβολέας. Ο φόνος της ελευθερίας και της δημοκρατίας, η αφαίρεση της ζωής, το αίμα αμάχων και παιδιών δεν ξεπλένονται με τίποτα…
** σκύλλω = ξεσχίζω, σπαράσσω