«Κύριε των δυνάμεων μεθ’ ημών γενού…»
Σύμφωνα με το λειτουργικό τυπικό της εκκλησίας μας το μεγάλο απόδειπνο της αγίας και μεγάλης Τεσσαρακοστής τελείται κάθε Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη και Πέμπτη απόγευμα ώρα εσπερινού στους ιερείς ναούς μας, γι’ αυτό και ο λαός μας το χαρακτηρίζει με τον χαρακτηρισμό μεγάλα σπερνά.
Περιλαμβάνει ψαλμούς, λίγους ύμνους, την πρώτη εβδομάδα τμηματικά από τον μεγάλο κανόνα του Αγίου Ανδρέα Επισκόπου Κρήτης του Ιεροσολυμίτη και τις άλλες εβδομάδες κανόνα από τον ήχο της εβδομάδας του Θεοτοκάριου.
Εκείνο που διακρίνουμε ιδιαίτερα στο μεγάλο απόδειπνο είναι ο ύμνος «Κύριε των δυνάμεων μεθ’ ημών γενού άλλον γαρ εκτός σου βοηθόν εν θλίψεσιν ουκ έχομεν, Κύριε των δυνάμεων ελέησον ημάς».
Πρόκειται για μια δημόσια λαϊκή διακήρυξη της μοναδικότητας του Κυρίου των δυμάμεων, δηλαδή του Ιησού Χριστού, διακήρυξη που αποκλείει και απορρίπτει κάθε άλλη φωνή κυριότητας πάνω στον άνθρωπο. Με τον χαρακτηρισμό του Κυρίου αποδίδεται η θεότητα του Χριστού στο πρόσωπό του γι’ αυτό και τον προσκαλούμε να βρίσκεται κοντά μας και όχι μόνο αλλά και να μας μεταδίδει το έλεός του δηλαδή την αγάπη του, στοιχείο που έχουμε ανάγκη και που η προσφορά του πληρώνει όλες τις άλλες υπαρκτές ισχυρές δυναμεις και αδυναμίες μας. Όταν έχουμε την αγάπη του Θεού στη διάθεσή μας όχι μόνο γνωρίζουμε να αγαπούμε αλλά δεν έχουμε και καμιά άλλη έλλειψη, έχουμε πληρότητα ζωής και σωτηρίας, ζωής και αγιασμού.
Ένα άλλο κενό που καλύπτεται με αυτή την εν Χριστώ επικοινωνία μας αποκλείει την ύπαρξη δύναμης ή δυνάμεων, υπέρτερων μεταξύ γης και ουρανού με τον οποιοδήποτε χαρακτηρισμό ή άλλο όνομα.
Όρος που συνήθως συχνά και πυκνά χρησιμοποιείται και ακούγεται είναι ο όρος αντίχριστος που είναι όμως κάλπικος και ψευδής, γιατί δεν υπάρχει το αντί του Χριστού.
Ένας είναι ο Κύριος ο μεγαλοδύναμος, τον οποίο υμνούμε και δοξάζουμε που λέει και ο λαϊκός λόγος.
Αντίπαλο δέος του Χριστού δεν υπάρχει. Ο διάβολος που υπονοούν όσοι τον χρησιμοποιούν τον όρο του Αντιχρίστου τα έβαλε με τον Χριστό και όχι μόνο ηττήθηκε κατά κράτος με τη φράση του Χριστού «ύπαγε οπίσω μου σατανά» αλλά και με την ανάσταση του Χριστού, όπου καταλύεται οριστικά το κράτος του σατανά «ανέστη Χριστός και πεπτώκασιν δαίμονες» όπως διακηρύσσει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος σε ομιλία του την ημέρα του Πάσχα από την μικρή Αγία Σοφία της Κωνσταντινούπολης. Ποιος λοιπόν δαίμονας αντίχριστος θα έρθει να παραμερίσει τον Χριστό και να κυβερνήσει τον κόσμο;
Φοβούμαστε ότι αυτοί που αναμασούν αυτή την καραμέλα του μπαμπούλα του Αντιχρίστου είναι φαλαγγισμένοι και οι ίδιοι στα δίχτυα του πονηρού και δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από το να ρίχνουν νερό στο μήλο του σατανά, να τρομοκρατούν τους πιστούς αλλά και να αποπροσανατολίζουν από την ορθοδοξία, το λυτρωτικό, αναστάσιμο και χαροποιό πολιτισμό της εκκλησίας μας.
Ο ύμνος του αποδείπνου Κύριε των δυνάμεων αποτελεί απάντηση πληρότητας στους δαιμονολάτρες και σατανιστές που τους αρέσει αυτό το επάγγελμα, του πλουτισμού από το εμπόριο της σατανολατρείας και του πονηρού.
Ο Κύριος των δυνάμεων έρχεται μετά δόξης στη μέλλουσα κρίση προς δικαίωση του αγαθού και αιώνια καταδίκη του πονηρού. Πρόκεται για τη μεγάλη μας προσδοκία και χαρά να ακούσουμε τη φωνή της δικαίωσής μας «εισέλθετε πάντες στη χαράν του Κυρίου».
Γι’ αυτό επιθυμούμε να βρισκόμαστε στα μεγάλα απόδειπνα ή στα μεγάλα σπερνά όπως τα λέει ο λαός μας, για να συνηθίζουμε και να γνωρίζουμε τη φωνή του, ώστε όταν την ακούσουμε στη μέλλουσα κρίση, να τον αναγνωρίσουμε και να τρέξουμε, να γεμώσουμε το σπίτι του Θεού και να ζήσουμε όχι πρόσκαιρα, αλλά αιώνια τη χαρά του δείπνου, την ευλογία του Θεού και το πλούσιον αυτού έλεος.
