Μπορεί να πει κανείς πως και ετούτες τις μέρες που όλα φαντάζουν φωτεινά και γιορτινά υπάρχουν ακόμη γεγονότα που προκαλούν προβληματισμό και περίσκεψη. Οι εικόνες από την μακρινή Σαγκάη αλλά και την Ουκρανία, οι ειδήσεις για ανθρώπους που χρησιμοποιούν το ψέμα για να δικαιολογήσουν εγκλήματα, αλλά και οι περίοπτες θεωρίες για ένα καλύτερο μέλλον που μπορεί να προκύψει από την τεχνοεπιστήμη, όλα αυτά αποτελούν ένα κράμα και ένα ανακάτεμα από την στιγμή που τίποτε πλέον δεν μπορεί να αποτελέσει σταθερό στοιχείο για την εξασφάλιση μίας φυσιολογικής ροής των πράγματων.
Μπροστά μας μία πραγματικότητα που βρίθει από καταστάσεις ασυνεννοησίας και κατά κάποιο τρόπο εντείνει την αβεβαιότητα στις ανθρώπινες σχέσεις. Άνθρωποι που δεν ελπίζουν και εικόνες που δείχνουν την πιο αποτρόπαια πλευρά της ζωής, σχεδιοποίηση εν ολίγοις ενός κόσμου που δεν εκφράζεται με χρώματα και ουσία παρά μόνο με βία και ιδιοτέλεια.
Αυτή η σημερινή ομολογουμένως παράξενη αλλά πάνω απ΄όλα απρόβλεπτη εποχή, παρά το γεγονός ότι πολλά από τα γεγονότα δεν αποτελούν έκπληξη, δεν προσφέρει καμία ευκαιρία για δημιουργία και ελευθερία κινήσεων ή σκέψης. Τουναντίον πρόκειται για μία ερμητικά κλειστή εποχή, με ελάχιστες ευκαιρίες και δυνατότητες. Αν μη τι άλλο είναι η απόρροια της χρόνιας αποκοίμησης των μαζών.
