Κατόπιν της συμβολικής συνάντησης των υπουργών Άμυνας των χωρών του ΝΑΤΟ στην αμερικανική αεροπορική βάση Ραμστάιν της Γερμανίας, κλιμακώνεται, αντί να εξομαλύνεται διεθνώς, η κατάσταση στον ρωσοουκρανικό πόλεμο. Κανονικά θα μπορούσε, να γίνει η Σύνοδος στις Βρυξέλλες, όπου η έδρα του ΝΑΤΟ. Στο Ραμστάιν φάνηκε, ότι οι ΗΠΑ έδειξαν πόσο μεγάλη είναι η επιθυμία τους, να ηττηθεί η Ρωσία στην Ουκρανία. Άσκησαν πιέσεις στον καγκελάριο Σολτς, ν’ αποδεχθεί την αποστολή στον Ζελένσκι, εκτός από αμυντικά και επιθετικά όπλα, επειδή επί δύο μήνες αντιδρούσε το Βερολίνο γι’ αυτό το ενδεχόμενο. Εν ολίγοις σ’ αυτό το γερμανικό έδαφος αποφασίστηκε, ανεπισήμως, η εμπλοκή του ΝΑΤΟ στην σταδιακή αύξηση της έντασης του πολέμου.
Κατά τη διάρκεια της Συνόδου ο Σολτς προσπάθησε, να οριοθετήσει τη σύγκρουση, για να μπορέσουν ν’ αποφασίσουν στο θέμα των κυρώσεων. Επειδή, όμως, οι Πράσινοι τηρούν σκληρή στάση έναντι της Ρωσίας, ο Γερμανός καγκελάριος, για να μην διαρραγεί η νέα κυβέρνησή του, ξεκαθάρισε τη θέση του, δεχόμενος την αποστολή “βαρέων όπλων” στην Ουκρανία.
Έτσι η σύγκρουση Ρωσίας Ουκρανίας τείνει, να διαρκέσει για πολύ, χωρίς ν’ αποκλείεται και χρήση πυρηνικών όπλων. Το υπαινίχθηκε ο Λαβρώφ και η εκπρόσωπός του εξαπολύοντας απειλές κατά του ΝΑΤΟ, για ν’ ακολουθήσει ο Πούτιν εκτοξεύοντας φράσεις με αντίποινα, σε όσους παρέμβουν βοηθώντας τους Ουκρανούς. Εκνευρίζεται το Κρεμλίνο και πολλαπλασιάζονται οι απειλές του, όσο επιδιώκουν Φινλανδοί και Σουηδοί την εσπευσμένη ένταξή τους στο ΝΑΤΟ. Άγνωστο τίνος ήταν η φαεινή ιδέα, να δείξουν εκτοξευμένο από μη επανδρωμένο υποβρύχιο ατομικό πύραυλο, ικανό να καταστρέψει την Αγγλία, όχι μόνο απ’ τη ραδιενέργεια, αλλά και απ’ το προκληθησόμενο τεράστιο τσουνάμι.
Οι εξελίξεις αυτές σκοτεινιάζουν την ατμόσφαιρα αβεβαιότητας στην περιοχή και ενισχύουν τις προαναγγελθείσες αντιδράσεις της Μόσχας, μετά και τη διακοπή παροχής φυσικού αερίου σε Βουλγαρία και Πολωνία. Ως εκ τούτου εικάζεται ότι ο πόλεμος θα διαρκέσει. Ακούγεται η προσπάθεια εμπλοκής στον πόλεμο της Υπερδνειστερίας, μερικοί την ονομάζουν “Τρανσ-δνειστερία” φίλα προσκείμενη στη Μόσχα, με κίνδυνο να “την πληρώσει” η γειτονική και πτωχή Μολδαβία.
Η συνάντηση, λοιπόν, των 40 Υπουργών Άμυνας του ΝΑΤΟ στο Ραμστάιν, την οποία ρωσόφιλοι σχολιαστές ονόμασαν “χιτλερική κολεκτίβα” φανερώνει, ότι τις κινήσεις διαφεντεύουν Αμερικανοί και οι υπόλοιποι τις υιοθετούν, αφού συμφώνησαν, να σταλούν στην Ουκρανία και επιθετικά όπλα. Όπως η Ρωσία προωθεί τις πολεμικές δραστηριότητές της, νοτιοδυτικά της Ουκρανίας, έτσι και οι ΗΠΑ στοχεύουν στην εφαρμογή σχεδίου, για ν’ αποδυναμώσουν τη στρατηγική ικανότητα των Ρώσων, ώστε ν’ αποφευχθεί η εισβολή σε άλλες χώρες μετά την Ουκρανία. Αυτό το σκοπό έχουν οι πυραυλικές επιθέσεις των Ουκρανών εναντίον στόχων ανεφοδιασμού των Ρωσικών δυνάμεων, που πολεμούν στο Ντονμπάς.
Διέξοδος από τον πόλεμο δεν φαίνεται. Ο Ρώσος πρόεδρος, επειδή δεν αντέχει να χάνει και διότι η Ρωσία δεν είναι εύκολο να καταρρεύσει, γίνεται απρόβλεπτος. Εν τω μεταξύ οι Ευρωπαίοι συνειδητοποιούν, ολοένα και περισσότερο, ότι η ασφάλειά τους είναι σε κίνδυνο, όσο υπάρχει ο Πούτιν, με τον οποίο η Μέρκελ είχε πολιτική και οικονομική σύμπραξη, κάτι που αποδείχθηκε αποτυχία. Έτσι ο Σολτς δεν μπορούσε, παρά ν’ ακολουθήσει τις θελήσεις και υποδείξεις των Αμερικανών.
