α) ULRICH BECK
διάσημος Γερμανός
Καθηγητής Κοινωνιολογίας
β) WALLΕRSTEIN
γ) Philippe Engelhard
Καθηγητής Οικονομικών
α. Εκδόσεις Πεδίο 2013
β. Εκδόσεις ΘΥΡΑΘΕΝ 2010
γ. Εκδόσεις Νέα Σύνορα-
Λιβάνης 1999
Τρία σημαντικά έργα προειδοποιήσεων για την κρίση, γενικότερα, του ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΥ σύγχρονου ΑΔΙΕΞΟΔΟΥ στο οποίο έφθασε ο Δυτικός πολιτισμός.
Με προκλήσεις υπερ-εκμεταλλεύσεων και κατακτήσεων οι οποίες δημιούργησαν την τρομοκρατική αντίδραση όλων των καταπιεζόμενων. Οι οποίοι εδώ και χρόνια από την αρχή του 21ου αιώνα , αντιδρούν βίαια, για να αντιδρούν οι υπερ-εξουσιαστές πιο βίαια, με αποτέλεσμα την απόλυτη ανασφάλεια μέσα σ’ ένα εκατέρωθεν εφιαλτικό κόσμο….
Ο αείμνηστος Ουλριχ Μπεκ πρότεινε την κοινωνία της διακινδύνευσης.
Ο Βαλερστάϊν κατηγορεί τον Ευρωπαϊκό Οικουμενισμό με τη ρητορική της δύναμης και ο Ενγκελχαρντ προανήγγειλε εδώ και 30 χρόνια περίπου τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, που ήδη έχει αρχίσει από την τελευταία 10ετία του εικοστού αιώνα, για τη φτώχεια, που τώρα είναι μεγάλη παγκόσμια απειλή.
Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΚΙΝΔΥΝΕΥΣΗΣ
Όμως η σύγχρονη μεγάλη ευρωπαϊκή και παγκόσμια κρίση συνεχίζεται στην οικονομία και σε όλο το πολιτισμικό και κοινωνικό πεδίο, με αναζητήσεις μιας ουσιαστικής αντιμετώπισής της.
Τώρα, απαιτείται μια κοινή προσπάθεια σωτηρίας στη νέα κοινωνία της ΔΙΑΚΙΝΔΥΝΕΥΣΗΣ, όπως την χαρακτήρισε, με δική του θεωρία ο διάσημος Γερμανός καθηγητής της κοινωνιολογίας Ουρλιχ Μπεκ. Αυτός γεννήθηκε το 1944 και απεβίωσε, δυστυχώς νωρίς, την 1η του έτους 2015.
Για τη θεωρία της διακινδύνευσης, έγραψε ένα βιβλίο 412 σελίδων, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΠΕΔΙΟ στην ελληνική γλώσσα μετά το θάνατό του το 2015. Το βιβλίο αυτό έκαμε μεγάλη αίσθηση στο ευρύτερο κοινό και μεταφράστηκε σε πάνω από 35 γλώσσες.
Σ’ αυτό το σημαντικό βιβλίο αναφερόμαστε σήμερα, παράλληλα με δύο άλλα βιβλία.
Β) Το βιβλίο του Ιμμάνουελ Βαλερστάϊν κορυφαίου ιστορικού καθηγητή που το βιβλίο του έχει τίτλο: «Ευρωπαϊκός Οικουμενισμός και η ρητορική της δύναμης», μετάφραση Σπύρος Μαρκέτος- εκδόσεις Θύραθεν-2010 και
Γ) Το βιβλίο του καθηγητή Philippe Engelhard, με τίτλο: Ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος έχει αρχίσει» εκδόσεις ΝΕΑ ΣΥΝΟΡΑ Α.Δ. ΛΙΒΑΝΗ, σειρά βιβλιοθήκης των ιδεών, έκδοση 1999, μετάφραση ΦΙΛΙΠΠΑΤΟΣ.
ΔΙΑΚΙΝΔΥΝΕΥΣΗ ΚΑΙ ΡΙΣΚΟ ΣΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ
Ο Μπεκ στο βιβλίο του «η κοινωνία της ΔΙΑΚΙΝΔΥΝΕΥΣΗΣ» έχει καταθέσει ενδιαφέρουσες αναλύσεις για το πώς λειτουργούν οι μοντέρνες κοινωνίες και ο σύγχρονος κόσμος. Μέσα στον οποίο ζούμε.
Για να πει εξηγώντας τη θεωρία του: «Το παρόν έργο διαφοροποίησε το Βλέμμα και για εμάς τους ίδιους και για όσα μας συμβαίνουν, αντικαθιστώντας την έννοια «Βιομηχανική κοινωνία», όχι με τη καταναλωτική κοινωνία, όπως έκαναν τόσοι άλλοι, αλλά με την έννοια ΚΟΙΝΩΝΙΑ της ΔΙΑΚΙΝΔΥΝΕΥΣΗΣ.
Με αυτή την κοινωνία να χαρακτηρίζει την εξέλιξη των νεωτερικών σύγχρονων κοινωνιών στην πορεία προς την παγκόσμια κοινωνία, με τη διακινδύνευση και το ρίσκο να μην είναι ο κίνδυνος και η απώλεια αγαπημένων καταστάσεων, συνθηκών, διαδικασιών ή αγαθών, όσων αρνητικών μας τυχαίνουν αυτή την εποχή από την οποία υποφέρουμε.
Όμως, η Διακινδύνευση υπάρχει κατά την οργανωμένη προσπάθεια αποφυγής της καταστροφής, αλλά, και κατά την προσπάθεια υπέρβασης καταστροφών και γενικώτερα αρνητικών καταστάσεων, στις ανθρώπινες κοινωνίες. Το βιβλίο του Μπεκ έχει καταταχτεί σε ένα από τα καλύτερα κοινωνιολογικά βιβλία της εποχής.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΕΚΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑϊΚΩΝ ΚΡΑΤΩΝ
Ο καθηγητής ιστορίας και σημαντικός διανοούμενος ο Εmmanuel WALLΕRSTEIN γράφει: Η ιστορία του νεοτερικού κόσμου συστήματος είναι, κατά μεγάλο μέρος, η ιστορία της επέκτασης των ευρωπαϊκών κρατών και λαών στον υπόλοιπο κόσμο.
Η επέκταση αυτή συμπεριελάμβανε, στα περισσότερα μέρη του κόσμου στρατιωτική κατάκτηση, οικονομική εκμετάλλευση και πλήθος αδικιών.
Εκείνοι που επωφελήθηκαν περισσότερο από την επέκταση και την εμφάνιση εκμετάλλευσης και στον υπόλοιπο κόσμο θεωρούσαν ότι ήταν δικαιολογημένη, επειδή δήθεν, ωφελούσε τους πληθυσμούς της γης. Το συνηθισμένο επιχείρημα ήταν, πως τούτη η εξάπλωση διέδωσε, κάτι που άλλοτε ονομάζεται πολιτισμός, άλλοτε οικονομική ανάπτυξη και άλλοτε πρόοδος. Λέξεις αποπροσανατολισμού από την εκμετάλλευση.
Ο ΤΡΙΤΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ
Ο Philippe Engelhard καθηγητής οικονομικών, ειδικευμένος στη φιλοσοφία των οικονομικών και της οικονομίας, αλλά και στα σύγχρονα κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα. Αυτός ασχολείται και με τη μελέτη των προβλημάτων του τρίτου κόσμου, Όλα τα βιβλία του έχουν επιτυχία, όμως το βιβλίο του με τίτλο «Ο ΤΡΙΤΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΧΕΙ ΑΡΧΙΣΕΙ» αποτελεί πηγή συνεχούς αναφοράς σε αυτό για τις προβλέψεις και επαληθεύσεις των περιεχομένων του από το 1997.
ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ Η ΝΕΥΡΩΤΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΚΛΗΡΟΥ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ
Την αρχή αυτού του τρίτου παγκόσμιου πολέμου ο καθηγητής ENGELHARD την εστιάζει στον ΠΟΛΕΜΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ, ένα πόλεμο που έχει ξεκινήσει, όμως προ πολλού. Όμως τότε δεν τον γνωρίζαμε ή υποκρινόμαστε ότι τον αγνοούμε, για να τονίσει: Τον πόλεμο αυτό πρέπει να διεξάγουμε, γιατί αν δεν αντιδράσουμε θα βυθιστούν, τόσο οι χώρες του νότου, όσο και οι χώρες του βορρά. Με συνέπεια να απλωθούν: η οικονομία της Μαφίας, η τρομοκρατία, ο Φονταμενταλισμός, η κοινωνική αποξένωση και ο φασισμός, για να συνοδεύσουν την πορεία του κόσμου.
Γιατί, ο κόσμος αλλάζει και η νέα πραγματικότητα του σκληρού ανταγωνισμού που δημιουργείται βασίζεται στη ευρωπαϊκή ιδεολογία της ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ με ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΑΝΤΙΤΙΜΟ.
Πρέπει όμως να ξαναθυμηθούμε ότι τον 17ο αιώνα χρειάστηκαν τρεις αιώνες για να εξαφανιστεί η μαζική φτώχεια που απείλησε την Ευρώπη τότε, ενώ τώρα απειλεί ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.
ΟΧΙ ΣΕ ΜΙΑ ΕΥΡΩΠΗ ΧΩΡΙΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ
Για τη σημερινή ευρωπαϊκή κρίση (αλλά και κατά προέκταση, την παγκόσμια), ο καθηγητής ENGELHARD προειδοποίησε από τότε που κυκλοφόρησε το βιβλίο του ότι: «…. Ή θα απαρνηθούμε την επιταχυνόμενη μεγέθυνση οικονομίας της αγοράς με αυξημένα κέρδη, χαμηλούς μισθούς και μεγαλύτερη φτώχεια ή θα ρυθμίσουμε τον ανταγωνισμό, με αποτέλεσμα μια σταθερή μεγέθυνση της οικονομίας αλλά περισσότερο επικεντρωμένη στην Ευρώπη. Όμως δεν πρέπει να έχουμε αυταπάτες. Αν μας ενδιαφέρει ο ανταγωνισμός χωρίς όρια, τότε η Ευρώπη είναι περιττή. Γιατί, η Ευρώπη δεν έχει κάτι παρά μόνο αν μας ενδιαφέρει ένα περισσότερο ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ. Διαφορετικά η Ευρώπη θα είναι σύντομα μια γεωγραφική υποδιαίρεση χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο, που θα έχει υποταχθεί de facto στον υπερκαπιταλισμό.
Η ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΕΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΤΕΡΑΤΟΣ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΜΑΣ ΑΠΕΙΛΕΙ
Συνεχίζοντας ο συγγραφέας του βιβλίου «Ο ΤΡΙΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΧΕΙ ΑΡΧΙΣΕΙ» τονίζει στις σελίδες 28-29 της εισαγωγής του και τα εξής: Συχνά η αριστερά, αλλά και η δεξιά ζητά μια «ευρωπαϊκή οικονομική κυβέρνηση» που το καθήκον της θα είναι να καθοδηγεί τη διαχείριση του ευρώ. Για να αποτελέσει ένα αντίβαρο στην ανησυχητικά μεγάλη εξουσία της κεντρικής τράπεζας της Γερμανίας και των γερμανών, όπως αυτή εξελίχθηκε με δημιουργία του ευρώ – ως σήμερα.
Για να τονίσει ακόμα ο συγγραφέας ότι: «Προς το παρόν (1998) δεν έχουμε συνειδητοποιήσει τι συμβαίνει. Δεν βλέπουμε ότι, ανατρέφουμε ένα ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΤΕΡΑΣ. Για να προσθέσουμε εμείς, ότι το τέρας μπορεί να φάει την ευρωπαϊκή ένωση χωρίς όμως να γλυτώσει η αχόρταγη και αμετανόητη Γερμανία….
ΕΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΗΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΦΟΡΗΤΟ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ
Στην αρχή της εισαγωγής ο Engelhard αρχίζει με την ευρωπαϊκή κρίση λέγοντας «Είναι συνηθισμένο να υπάρχει μια εισαγωγή για κάθε βιβλίο. Όμως, η εισαγωγή σ’ αυτό το βιβλίο έχει τη μορφή ενός κατηγορητηρίου γιατί έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι ο μελλοντικός κόσμος θα είναι αφόρητος.
Το αντίδοτο όμως στη μοίρα μας ονομάζεται ΠΟΛΙΤΙΚΗ, και οι ευρωπαίοι, οφείλουν να οικοδομήσουν μια κοινωνία των ΠΟΛΙΤΩΝ. Διαφορετικά δεν θα μπορέσει να υπάρξει μια ενωμένη Ευρώπη. Οι ευρωπαίοι αλλά και όλος ο κόσμος, θα ήταν οι ηττημένοι από μια παρόμοια εξέλιξη…. Η Ευρώπη είναι συνυπεύθυνη ως σ’ ένα συμαντικό βαθμό για το ΧΑΟΣ που μας απειλεί.
Συνεπώς, παρά τη σημερινή της κρίση είναι πολύ σημαντικό η Ευρώπη όσο και η Γερμανία να συμμετάσχουν στη σωτηρία της Ευρώπης και του κόσμου μας…»
Η ΕΥΡΩΠΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΠΟΡΕΥΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΚΑΙ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΗΣ
Όμως κατά τη γνώμη μας η Ευρώπη συνεχίζει να πορεύεται μέσα στην κρίση της και η Γερμανία εξακολουθεί να περιστρέφεται με πολλούς τρόπους στο δρόμο των δικών της, και μόνο, συμφερόντων, ρίχνοντας λάδι στη μεγάλη φωτιά «του τρίτου παγκοσμίου πολέμου», κατά της μεγιστοποιημένης φτώχειας που επιβάλλεται ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ στην Ελλάδα, πρωταρχικά, αλλά και στην ευρύτερη ευρωπαϊκή και διεθνή πραγματικότητα. Η οποία με σύγχρονες μορφές υπερ-εκμετάλλευσης, πολέμων, βίαιης τρομοκρατίας και κοινωνικών εξεγέρσεων διαμορφώνει, πέρα από τις διακινδυνεύσεις και τα όποια ρίσκα, την αποφυγή από τις καταστροφές, τις οποίες επιβάλλει η σύγχρονη υποδούλωση και η απόλυτη αβεβαιότητα για το αύριο, μέσα σε πραγματική ΑΝΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
