Οπου στο αφιέρωμα με τίτλο: “Τα μαθήματα της Ιστορίας” αναλύονται οι στρεβλώσεις της ιστορικής μνήμης των Γάλλων, αλλά και γενικότερα. Επίσης ανατέμνει τον ρόλο των λαϊκών κινημάτων στην ιστορία και αναφέρεται στον “αιώνα των άκρων”.
Tο σημαντικό αυτό τεύχος κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 1996, στο κατώφλι του 21ου αιώνα, πέντε, μόλις, χρόνια πριν αρχίσει η μεγάλη τραγωδία και αδιανόητης τρομοκρατίας στους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης.
Για να επέλθει -μετά 1-2 χρόνια- η μεγάλη ΑΝΤΙ-τρομοκρατία πολέμων, εισβολών, καταστροφών και διαστροφικών διαμοιρασμών, νεο-ολοκληρωτισμών νέων στρατοπέδων συγκέντρωσης και νέων διαλύσεων χωρών με προσφυγοποίηση και αναγκαστική μετανάστευση, για επιβίωση, πεινώντων και διψώντων πληθυσμών.
Για να αναδειχθεί η ραγδαία αύξηση της καταστροφικότητας των πολέμων, παράλληλα με την ανθρώπινη ιστορία με τα μάτια του Βορρά και του Νότου καθώς από τον Νότο και την Κεντρική Ασία οι μετανάστες χρησιμοποιούνται ως άλλοθι των κρίσεων.
Ωστόσο, ο “Αρμαγεδδών” που είναι ο τίτλος των Επίκαιρων (τεύχος 75), παρουσιάζει το τρίπτυχο: ΠΟΛΕΜΟΣ, ΦΤΩΧΕΙΑ, ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑ. Καταστάσεις μεγάλης, σύγχρονης κρίσης. Η οποία όμως, εκλαμβάνεται από τις ηγεσίες υπό το πρίσμα της οικονομίας για να τις ονομάζουν “οικονομικές κρίσεις”. Με διέξοδο, γι’ αυτό τον λόγο την έκρηξη τοπικών πολέμων, ατελείωτων τρομοκρατικών ενεργειών, όπως η τελευταία στο Παρίσι, η οποία ανατρέπει όλες τις ισορροπίες και τις συνθήκες για να ξαναγυρίσουμε σε καταστάσεις άγριων απομονώσεων, αλληλοεξοντώσεων και τραγωδιών.
Ομως, ο διεθνώς γνωστός δ/τής της “LE MONDE DIPLOMATIQUE” Ignacio Ramonet (στο κύριο άρθρο του -από το 1996- πρότεινε μέσα στο σύγχρονο σκοτάδι του κόσμου μας την ΕΛΠΙΔΑ, ως νόημα της κοινωνικής μας ζωής, για να γλυτώσουμε από τον πολιτισμό του χάους.
Η ΦΡΙΚΗ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΑΠΕΙΛΕΙ ΟΛΗ ΤΗ ΔΥΣΗ;
Φρικώδης είναι η νέα υπερ-τρομοκρατική ενέργεια που έγινε, πάλι, στο Παρίσι την Παρασκευή το βράδυ, από αυτοθυσιαζόμενους τζιχαντιστές. Η γαλλική κοινή γνώμη συγκλονίστηκε, οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν αναστατωθεί, ενώ μετά και από τούτο το γεγονός σε όλη την Ευρώπη (αλλά και στον κόσμο) οι πολίτες, πουθενά δεν μπορούν να είναι ασφαλείς… όπου λόγω αυτών των γεγονότων, η Γαλλία έχει κηρυχθεί από τον πρόεδρο Ολάντ σε “κατάσταση έκτακτης ανάγκης”, με ενεργοποίηση του στρατού, σε όλες τις περιοχές της Γαλλικής Δημοκρατίας. Χωρίς να κλείσει τυπικά τα σύνορα, με ουσιαστικό έλεγχό τους.
ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΚΡΙΣΗ ΣΟΒΑΡΗ Η ΕΥΘΥΝΗ ΔΥΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΟΛΗΣ
Βέβαια, τον τελευταίο καιρό, έχουμε την κρίση, με χρησιμοποίηση στρατιωτικών δυνάμεων στα σύνορα της Ουγγαρίας, της Αυστρίας, της Κροατίας, της Τσεχίας κ.λπ. Με συνέγερση και άλλων ευρωπαϊκών χωρών για ν’ αντιμετωπίσει τους κινδύνους από τη μαζική προώθηση κυμάτων προσφύγων και μεταναστών από τις χώρες πολεμικής, τρομοκρατικής και οικονομικής κρίσης.
Ομως, γι’ αυτές τις μεγάλες κρίσεις, δεν είναι αμέτοχες οι αρχι-ηγετικές, ηγετικές και παρα-ηγετικές δυνάμεις της δύσης βασικά, αλλά και της Ανατολής και άπω Ανατολής, συμπληρωματικά, όπως οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ, του Πενταγώνου, της Ε.Ε. κ.λπ.
Η “ΑΡΑΒΙΚΗ ΑΝΟΙΞΗ” ΕΓΙΝΕ ΒΑΡΥΣ ΧΕΙΜΩΝΑΣ
Κυρίως, μετά το ΜΕΓΙΣΤΟ τρομοκρατικό γεγονός του διεμβολισμού αεροπορικώς των δίδυμων πύργων στη Νέα Υόρκη.
Σήμερα, βέβαια, η Αμερική τους ξανα-ανεγείρει, ως σύμβολο ισχύος της Αμερικής και ολόκληρης της Δύσης. Με συνέχιση του αντιτρομοκρατικού δράματος, με παράλληλη την οικονομική υπερεκμετάλλευση και αποδυνάμωση όλων των χωρών της Λεκάνης της Μεσογείου, Μ. Ανατολής και Κεντρικής Ασίας.
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα και το πνεύμα πραγματοποιήθηκαν οι πόλεμοι της “Αραβικής Ανοιξης”.
Οι βομβαρδισμοί από τη Γαλλία…
Ο ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΣ ΞΕΡΙΖΩΜΟΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΑΚΟΥ ΛΑΟΥ
…στη Λιβύη, Τυνησία, Συρία κ.λπ. (με πρόσφατους βομβαρδισμούς από Αμερικανικά και Ρωσικά αεροπλάνα) στα συριακά μέρη ελέγχου των δυνάμεων του ISIS, που τον ενίσχυσαν (όπως λέγεται οι αμερικανικές και τουρκικές δυνάμεις, σε συνδυασμό με στηρίξεις της Σαουδικής Αραβίας). Με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί τελικά η Μεγάλη κρίση της ανασφάλειας των πληθυσμών, ιδιαίτερα μεγάλου μέρους του συριακού λαού, που ξεριζώθηκε οδυνηρά και τόσο δραματικά από τον τόπο του. Με φυγάδες 3,5 εκατομμύρια ανθρώπους, από μικρά παιδιά και ανήμπορους γέροντες, δυστυχισμένους.
Η “ΑΥΓΗ ΤΗΣ ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ” ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣΦΑΓΗΣ
Ομως, δεν πρέπει να ξεχωρίζουμε τα εγκληματικά σημερινά τρομοκρατικά γεγονότα στο Παρίσι (όπως και τα προηγούμενα στην ίδια πόλη του φωτός που έχει γίνει πόλη σκότους και τρόμου) από επιθετικά από την “Αυγή της Οδύσσειας” της Δύσης κατά του καθεστώτος Καντάφι για άλωση της Λιβύης.
Τότε, το περιοδικό “Επίκαιρα”, τεύχος 75, κυκλοφόρησε με τον τίτλο στο εξώφυλλο “ΑΡΜΑΓΕΔΔΩΝ”. Μια λέξη (λεξ. Μπαμπινιώτη), που σημαίνει εξόντωση, σφαγή, αιματοχυσία, μακελειό, ανθρωποσφαγή, αποδεκατισμό, εκατόμβη. Για να εξεικονίσει κάτω από τον τίτλο τρεις μεγάλες απειλές του επερχόμενου Αρμαγεδδώνα.
ΠΡΩΤΟΣ Ο ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΛΙΒΥΗΣ
α’ Εικόνα: Φωτογραφία Καντάφι, με υπότιτλο: ΠΟΛΕΜΟΣ
β’ Εικόνα: Ενας επαίτης στο δρόμο με προτεταμένο το κύπελλο της επαιτείας. Με τίτλο ΦΤΩΧΕΙΑ και
γ’ Εικόνα: Το νέφος της πυρηνικής βόμβας της Χιροσίμα με πλάγιο τίτλο: Ραδιενέργεια.
Τώρα, ως προς το ένα σκέλος του πολέμου, γράφτηκαν, τότε, στα “Επίκαιρα” (σελ. 26 – 27) και τα εξής: Ο πόλεμος κατά της Λιβύης είναι ένα ακόμη επεισόδιο της υφέρπουσας σύγκρουσης στο κέντρο της παγκόσμιας δύναμης. Επεισόδιο όμως και όχι το τέλος του πολέμου… Τον πόλεμο αυτόν που ξεκίνησαν μεν οι Γάλλοι, εξελίχθηκε σε βαθιά και μεγάλη κρίση.
Μετά όμως από τριήμερο καταιγιστικό βομβαρδισμό των γαλλικών βομβαρδιστικών αεροπλάνων ολοκλήρωσαν την πολεμική επίθεση οι Αμερικανοί, μόνοι ικανοί για τέτοιου είδους επιχειρήσεις.
ΚΟΡΥΦΩΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΠΟΛΕΜΙΚΟΥ ΕΦΙΑΛΤΗ
Ομως, ο πόλεμος αυτός είναι πιθανότερο να μην αποβεί παρά η αρχή μιας μακρόχρονης διαδικασίας αποσταθεροποίησης του αραβικού και μεσανατολικού κόσμου, που θα επιδεινώσει τη διεθνή οικονομική κρίση. Οπως, στην πραγματικότητα εξελίχθηκε ως σήμερα όλη η τραγωδία των πολέμων της “Αραβικής άνοιξης” με κορύφωση του σημερινού πολεμικού εφιάλτη στη Συρία, που ήταν γαλλικής επιρροής.
Ομως η γαλλική στάση, ούτε στη Συρία κατόρθωσε να βοηθήσει να μην καταστραφεί και να υποστεί τη μεγαλύτερη πολεμική, οικονομική και προσφυγική δοκιμασία της, που εφιαλτικά συνεχίζεται ακόμα και μέσω της φρικώδους βαρβαρότητας των τζιχαντιστών, των οποίων εξολόθρευσαν τον φοβερό νεαρό ηγέτη τους δυτικές δυνάμεις. Ομως, στην πρόσφατη τρομερή πολυεπίθεση στο Παρίσι, με τα τόσα θύματα, οι τζιχαντιστές…
Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ ΓΑΛΛΟ-ΙΣΡΑΗΛΙΝΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ
…διακήρυξαν ότι η τρομοκρατική επίθεση αποτελεί μια εκδίκηση για τον θάνατο του νεαρού τζιχαντιστή αρχι-ηγέτη τους… Πάντως, στις ίδιες σελίδες του περιοδικού αναφέρεται και επικρίνεται η Ελλάδα ως ευθυγραμμιζόμενη με τη Γαλλο-Ισραηλινή στρατηγική… Ακριβέστερα, επί πρωθυπουργίας Γιώργου Παπανδρέου, όπως στην εσωτερική, έτσι και στην εξωτερική πολιτική, η ελληνική κυβέρνηση είχε παραιτηθεί οποιασδήποτε αυτοτελούς διαδικασίας παραγωγής εθνικής πολιτικής.
Με τον πόλεμο ο “ΑΡΜΑΓΕΔΔΩΝ συνεχίζεται τόσο δραματικά, η φτώχεια εξαπλώνεται τόσο αντιανθρωπιστικά, με την πυρηνική ανάπτυξη να μεγεθύνεται σε νέα πυρηνικά όπλα (μικρά και μεγάλα), ενώ το σχέδιο Γερμανίας κ.λπ., είναι η δημιουργία και άλλων πυρηνικών εργοστασίων που όσο κι αν αποκαλούνται ασφαλή, αποδείχτηκαν τόσο ανασφαλή. Πιο πρόσφατα στην Ιαπωνία…
ΕΥΡΩΠΗ – ΚΟΣΜΟΣ ΣΤΗ ΛΑΙΛΑΠΑ ΤΟΥ ΜΙΣΟΥΣ
Ο διάσημος Γάλλος δ/ντής του περιοδικού LE MONDE DIPLOMATIQUE στο σημαντικό αφιέρωμα (τεύχος 9, Σεπτέμβριος ’96) με τίτλο του αφιερώματος “ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ”, ενώ το άρθρο του εκδότη έχει τίτλο: “ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ”. Παραθέτουμε λίγα αντιπροσωπευτικά αποσπάσματα από εκείνο το άρθρο με βαθύτατη συγκίνηση για τον χαμό τόσων αθώων Γάλλων πολιτών στο Παρίσι του διαφωτισμού, του υψηλού πνευματικού πολιτισμού.
α) Ο Μηχανισμός της “τιμωρίας”, για τον οποίο κάνει λόγο ο δοκιμιογράφος κινητοποιήθηκε ξανά με έναυσμα την παράλογη έκρηξη του εθνικισμού, τον έλεγχο των εδαφικών τεμαχισμών και τη λαίλαπα του μίσους. Με την παραφορά της βαρβαρότητας να θέτει ακόμα για μια φορά στους φιλοσόφους της εποχής μας το ερώτημα της ανθρώπινης κατάστασης… Με την ανικανότητα…
ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΙΔΕΩΔΗ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑ
…τέλος, της Ευρώπης να αποφύγει τόσες τραγωδίες, όπως π.χ. να εμποδίσει τον διαμελισμό της Βοσνίας. Ενα γεγονός και πολλά άλλα που έγιναν και γίνονται σήμερα με τις φοβερές τρομοκρατικές ενέργειες, όπως η προχθεσινή που έγινε, πάλι στο Παρίσι, τέταρτη στη διάρκεια του 2015. Για να υπονομεύεται το ίδιο το σχέδιο του ευρωπαϊκού οικοδομήματος Ευρώπης – κόσμου, με τους πολίτες να βρίσκονται απέναντι σ’ ένα σκοτεινό παρόν, έχοντες ανάγκη από ιδεώδη και ελπίδα. Αυτά όμως, μόνο μια διαφορετική οπτική γωνία πάνω στην ιστορία μπορεί να τα πετύχει. Διότι, χωρίς ελπίδα ποιο θα ήταν το νόημα της συλλογικής ζωής; Χωρίς αφελείς ονειροπόλους, χωρίς κυνηγούς του ιδανικού, χωρίς διαφωνούντες που αρνούντες να αποδεχθούν τη μοίρα. Ετσι όμως πώς να ξεφύγουν από την απαισιοδοξία και να γλυτώσουν μέσα από τον πολιτισμό του χάους όπως εννοούσε ότι κυριαρχούσε την εποχή εκείνη; Αλλά τώρα με γεγονότα, όπως η πρόσφατη εγκληματική τρομοκρατική επίθεση στο Παρίσι θα καταστεί δυνατόν με ιστορική ενεργοποίηση, σε μια ζωντανή κοινότητα, να εμποδίσουμε τη σιωπηρή ταφή της ελπίδας;
