Β) ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ; Η Αμερικανική ταυτότητα στην εποχή μας
Γ) ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΠΕΡΧΕΤΑΙ Αποσπάσματα μιας προσέγγισης
A) Noam Chomsky
Ramsey Clark
Εdward W. Said
B) Samuel Ηuntington
Γ) Κώστας Αξελός
Α’ Εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗΣ (Μετάφραση: ΑΡΙΑΔΝΗ ΑΛΑΒΑΝΟΥ)
Β’ Εκδόσεις Α.Α. ΛΙΒΑΝΗ (Μετάφραση: Α. ΑΛΑΒΑΝΟΥ)
Γ) Εκδόσεις: Βιβλιοπωλείο “ΕΣΤΙΑ” (Μετάφραση: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ)
Τρεις σημαντικές προσεγγίσεις διάσημων συγγραφέων, μετά τη μακαρίτισσα Σοβιετική Ενωση, ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΨΕΜΑΤΑ για τα “κράτη τρομοκράτες”, για μια μυστική έρευνα του ’50 – ’60, για τον φόβο καταστροφής της Αμερικανικής κοινωνίας. Η οποία, με αυτή την πραγματική ή φανταστική αγωνία πορεύεται ώσπου ο Samuel Huntington έγραφε: ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ; Και ποια η Αμερικανική ταυτότητα στην εποχή μας… ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΤΟΥ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΟΥ -ιδιαίτερα τώρα με τη νέα εποχή Τραμπ που αφορά και την Ελλάδα, με το ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΟ- όπως έγραψε ο δικός μας φιλόσοφος Αξελός.
ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΚΛΗΡΗ Η ΝΕΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΤΟΝΑΛΝΤ ΤΡΑΜΠ
Ο πανίσχυρος σε πλειοψηφίες νέος πρόεδρος των ΗΠΑ, προχώρησε στην επιλογή των συνεργατών του στη νέα Αμερικανική κυβέρνηση, που θα σχηματίσει παράλληλα με τον εκλεγέντα σκληρό αντιπρόεδρο. Απ’ όσα έχουν ανακοινωθεί, στα κρίσιμα υπουργεία τοποθετεί πολύ συντηρητικές προσωπικότητες, οι οποίες έδειξαν με δηλώσεις τους μια ακραία αντίληψη, για όλα τα επίμαχα θέματα που αποτελούν τα μεγάλα εσωτερικά προβλήματα της Αμερικής τόσο για τα κρίσιμα παγκόσμια θέματα που έχει να αντιμετωπίσει, όσο από πλευράς ισορροπίας της σύγχρονης πολυπολιτικότητας αλλά και από την πλευρά της προέχουσας, γενικά, παγκόσμιας Αμερικανικής ισχύος.
ΔΙΑΧΥΣΗ ΑΝΗΣΥΧΙΑΣ ΣΕ ΑΜΕΡΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟ
Ο απερχόμενος πρόεδρος Ομπάμα, στο τελευταίο του παιγνίδι, σε Ελλάδα – Γερμανία και Νότια Αμερική, διαβεβαίωσε, με ιδιαίτερη έμφαση, ότι και η νέα προεδρία της Αμερικής θα είναι δημιουργική, τόσο για την Αμερικανική συμπολίτευση όσο και τον κόσμο.
Ομως, διαβεβαιώσεις (τυπικές και αναγκαίες, βέβαια), καθαιρέθηκαν με τις πρώτες δηλώσεις των κατονομασθέντων υπουργών της νέας κυβέρνησης Τραμπ. Αυτόματα διαχύθηκε μια ανησυχία στην Αμερική, στην Ευρώπη και σ’ όλο τον δοκιμαζόμενο κόσμο της σύγχρονης οικονομικής, ανθρωπιστικής, κοινωνικής δοκιμασίας. Η οποία εξελίσσεται σε σύγχρονη πολεμική τραγωδία στη Συρία και ενδεχομένως ευρύτερα, με περίεργες και δρομολογημένες ανακατατάξεις και συγκρούσεις γύρω μας.
ΜΥΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΨΕΜΑΤΑ
ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ
Θεωρώντας και κρίνοντας, προσωπικά, όλες τις επερχόμενες δυσκολίες και για τη χώρα μας, νιώθουμε υποχρεωμένοι ν’ ανατρέξουμε σε παλιότερες εποχές της αμερικανικής εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής, τις οποίες εδώ και μισό αιώνα, κρίνει, ερευνά και ανακρίνει ο διάσημος Αμερικανός διάσημος καθηγητής Γλωσσολογίας Nόαμ Τσόμσκι…
Αυτός πρωτοδημοσίευσε στο περιοδικό (Απριλίου 1998) ένα αποκαλυπτικό κείμενο με τίτλο: “ΚΡΑΤΗ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ”. Αυτό το κείμενο, το συμπεριέλαβε στο κοινό βιβλίο με κείμενα του Ramsey Clark και του Εdward W. Said, με τίτλο: “ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ – Μυστικά και Ψέματα”.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΑΠΟ ΤΟ 1955 ΠΡΟΒΛΕΦΘΗΚΕ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ
Τότε (από το 1991 και το 1999) ο Τσόμσκι έγραφε στο κείμενό του για “Τα κράτη εγκληματίες” και τα εξής: «…Μια μυστική μελέτη του 1955 της Αμερικανικής στρατηγικής διοίκησης, η οποία είναι υπεύθυνη για το στρατηγικό πυρηνικό οπλοστάσιο, υπογραμμίζει για το “Νεοαμερικανικό απαρτχάιντ”, κλπ., και τη Διεθνή τρομοκρατία. Για να εκτεθεί το αμερικανικό έθνος στον κίνδυνο της κοινωνικής καταστροφής. Με τη βασική αντίληψη για τα “κράτη – εγκληματίες” ότι αν και ο ψυχρός πόλεμος τελείωσε, οι ΗΠΑ διατηρούν την ευθύνη να προστατεύουν τον κόσμο -αλλά από τι;
Η μυστική μελέτη του 1995 της στρατηγικής διοίκησης, δόθηκε στη δημοσιότητα λόγω/μέσω του Νόμου για την Ελευθερία της πληροφόρησης. Τίτλος αυτής της Μελέτης, ήταν “Τα ουσιώδη της αποτροπής μετά τον ψυχρό πόλεμο”.
Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΤΡΕΛΟΥ ΚΑΙ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟΥ ΦΟΒΟΥ
Ενας τίτλος που δείχνει -επισημαίνει ο Νόαμ Τσόμσκι στη σελ. 185- πως οι ΗΠΑ μετατόπισαν την αποτρεπτική τους Στρατηγική από τη μακαρίτισσα Σοβιετική Ενωση στα αποκαλούμενα ΚΡΑΤΗ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ, όπως το Ιράκ, η Λιβύη, η Κούβα, η Κορέα, όπως είχε αναφέρει το “Ασοσιέντεντ Πρες”.
Η μελέτη αυτή υποστήριζε ότι οι ΗΠΑ εκμεταλλεύονται το πυρηνικό τους οπλοστάσιο για να απεικονίσουν τον εαυτό τους ως “ανορθόλογο και εκδικητικό”, ενώ δέχτηκαν επίθεση τα ζωτικά των συμφέροντα, όμως αυτή η αντίληψη αναστά τη “Θεωρία του τρελού” του Νίξον, που έλεγε: «Οι εχθροί μας θα έπρεπε να αναγνωρίζουν ότι είμαστε τρελαμένοι και απρόβλεπτοι… που έχουν στα χέρια τους μια εξαιρετικά καταστρεπτική πυρηνική δύναμη. Έτσι, που οι αντίπαλοί μας να κλείνουν υπέρ της θέλησής μας από φόβο…»
Πάνω σ’ αυτή τη γραμμή κινήθηκε η Αμερικανική Γεωστρατηγική πολιτική, αμέσως μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου, τότε, που τερματίσθηκε κάθε προσφυγή στη Σοβιετική απειλή.
Τότε, ο πρόεδρος Μπους υπέβαλε την ετήσια έκθεση προϋπολογισμού της κυβέρνησής του για ένα τεράστιο προϋπολογισμό του Πενταγώνου, με την εξήγηση ότι «στη νέα εποχή, προβλέπουμε ότι η στρατιωτική ισχύς θα παραμείνει ένα ουσιαστικό έρεισμα της παγκόσμιας ισορροπίας. Αλλά, οι πιο πιθανές απαιτήσεις χρήσεως των στρατιωτικών μας δυνάμεων δεν θα αφορούν ίσως τη Σοβιετική Ενωση, αλλά ίσως θα είναι στον τρίτο κόσμο». Με επιβεβαιώσεις μας σήμερα σε κράτη – εγκληματίες, όπως το Ιράκ κλπ.
ΟΙ ΠΟΛΛΕΣ ΑΠΟΧΡΩΣΕΙΣ
ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ – ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑ
Για να γράψει ο Τσόμσκι… Η έννοια “κράτος – εγκληματίας” έχει πολλές αποχρώσεις. Έτσι, η Κούβα χαρακτηρίζεται “κράτος εγκληματίας” ότι υποτίθεται πως συμμετέχει στη διεθνή τρομοκρατία, αλλά οι ΗΠΑ δεν εμπίπτουν σ’ αυτή την κατηγορία, παρά τις τρομοκρατικές τους επιθέσεις εναντίον της Κούβας, επί σχεδόν 40 έτη… αλλά τα κριτήρια για “ένα κράτος εγκληματία” είναι αρκούντως σαφή. Γιατί “εγκληματίας” δεν είναι μόνο ένα κράτος που διαπράττει εγκλήματα, αλλά ένα κράτος που αψηφά τις εντολές ισχυρού – ο οποίος βεβαίως εξαιρείται…
Σήμερα, όμως, που όλα τα θεωρούμενα εδώ και πολλά χρόνια, κράτη – εγκληματίες, έχουν, σχεδόν, διαλυθεί και η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει όχι μόνο πια κράτη, αλλά απελπισμένους και οργισμένους λαούς και φυγάδες σε όλες τις κρίσιμες περιοχές του κόσμου της Ανατολής, της Νότιας Αμερικής, όλης της Μεσογείου και της Αφρικής.
Πώς θ’ αντιμετωπίσει τους τόσους κινδύνους η Αμερική…
ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ ΜΕΤΑ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΙΔΕΩΝ
…Ιδιαίτερα, μάλιστα, μετά την ισχυρή εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία της Μεγάλης Αμερικής; Ηδη, όλα τα έντυπα, τα κανάλια και τα δίκτυα του κόσμου, εκφράζουν τις ανησυχίες, τους φόβους ακόμα και τους τρόμους τους για μια μεγάλη και ανατρεπτική αλλαγή, με συνεχή αβεβαιότητα σε κάθε φάση της νέας Παναμερικανικής και παγκόσμιας πολιτικής. Αλλά ο διάσημος Αμερικανός καθηγητής του Χάρβαρντ ο Samuel Ηuntington στο παγκοσμίως γνωστό βιβλίο του “Η σύγκρουση των πολιτισμών και η επαναδιαμόρφωση της Παγκόσμιας Τάξης”, υποστήριξε προκλητικά και διορατικά ότι με το τέλος του ψυχρού πολέμου “ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΙ” θα αντικαθιστούσαν τις ιδεολογίες και το νέο ρήγμα στη διεθνή πολιτική. Η οξυδερκής ανάλυσή του επαληθεύτηκε, καθιστώντας το έργο του από τα σημαντικότερα της μεταψυχροπολεμικής περιόδου.
Στη συνέχεια, το 2004, κυκλοφόρησε ένα νέο πολυσέλιδο βιβλίο (558 σελίδες, εκδ. Α.Α. ΛΙΒΑΝΗ) με τον ιδιαίτερης σημασίας τίτλο:
“ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ; – Η Αμερικανική ταυτότητα στην εποχή μας”.
Σ’ αυτό του το έργο ο Χάντιγκτον, στρέφει την προσοχή του (πάλι προφητικά) από τις διεθνείς υποθέσεις στα εσωτερικά πολιτισμικά ρήγματα, εξετάζοντας τον αντίκτυπο των άλλων πολιτισμών και των αξιών τους.
Στις ΗΠΑ, το βιβλίο, “ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ; -που θα το αναλύσουμε συνολικά μέσα στο Δεκέμβρη- αναδεικνύει την ανάγκη να επιβεβαιωθούν οι βασικές αξίες που συντελούν ώστε οι πολίτες των ΗΠΑ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ, με αυτό που διακυβεύεται να μην είναι τίποτε λιγότερο από την εθνική των ταυτότητα. Για να συν-αποτελεί η Αμερική ένα μέγα έθνος, που, όμως, αντιμάχεται την εθνική οντότητα και κυριότητα σε άλλα έθνη ιστορικά ή νέο-ιστορικά, όπως αυτά που δημιούργησε ή στηρίζει η Αμερική ή άλλες μεγάλες δυνάμεις για τις δικές τους γεωστρατηγικές συν-ταυτίσεις.
Ο ΟΜΠΑΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΜΑΣ ΑΝΕΒΑΣΕ ΨΗΛΑ
ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΜΑΣ ΚΑΤΕΒΑΣΕ ΣΤΑ ΧΑΜΗΛΑ
Ενα βιβλίο που απευθύνεται σε όλους τους Αμερικανούς, ερωτώντας τους: ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ, συμβάλλοντας ουσιαστικά στον προβληματισμό για το ποια είναι η Αμερική σήμερα, δηλαδή το 2004 που εκδόθηκε το βιβλίο που η Αμερική είχε αλλάξει με την “11 Σεπτέμβρη του 2001” και μετά τα όσα συνέβησαν στην Αμερική της συνεχούς αγωνίας των πολιτών της, ως την εκλογή του Ομπάμα, που ήταν τόσο συμβολική για τον πρώτο Αφροαμερικανό πρόεδρο της Αμερικής, τον οποίο υποδεχτήκαμε πριν λίγες μέρες.
Για να μας ανεβάσει στα ψηλά με λόγια ελπίδας και να μας αφήσει να πέσουμε στα χαμηλά, μόλις έφτασε στη Γερμανία… Τώρα, η νέα πραγματικότητα, είναι ο νέος πλανητάρχης Τραμπ, που όλο τον προεκλογικό του αγώνα τον στήριξε στην αντικατεστημένη πρόκληση και… περιφρόνηση προς τις ως τώρα αμερικανικές πολιτικές μέσα στην Αμερική και σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Τώρα, εδώ, στη χώρα μας, που αιμορραγεί, γράφεται ότι απειλές και κίνδυνοι αιωρούνται και για μας στην εποχή του Τραμπ. Με “ΣΕΝΑΡΙΑ ΤΡΕΛΑΣ!” (υπέρτιτλοι, τίτλος και υπότιτλοι στο “ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ”) αλλά και σε άλλα μέσα επικοινωνίας.
Για να ξαναγυρίσει στη “Θεωρία του τρελού” της εποχής του Νίξον, του τρελού και απρόβλεπτου με λόγο πρόκλησης, ύβρεως και επιθετικότητας για να περάσει η ανθρωπότητα σε μια νέα κατάσταση πανανθρώπινης αβεβαιότητας και αγωνίας. Ομως, ας ελπίσουμε ο νέος Πρόεδρος της Αμερικής να υπερβεί τη “θεωρία του τρελού” για το καλό της Μεγάλης Αμερικής και ολόκληρου του κόσμου.
ΤΙ (ΠΩΣ) ΕΠΕΡΧΕΤΑΙ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΩΣ ΑΠΕΙΛΗ
ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΩΣ ΕΛΠΙΔΑ;
Ομως, για την Ελλάδα, ποιο είναι αυτό που ΕΠΕΡΧΕΤΑΙ ΩΣ ΑΠΕΙΛΗ, αλλά και ως ΕΛΠΙΔΑ;
Ο διάσημος Ελληνας Φιλόσοφος (στη Γαλλία) ο +Κώστας Αξελός, στα περίφημα 342 φιλοσοφικής-ποιητικής μορφής αποφθέγματά του (εκδ. ΕΣΤΙΑ, α’ έκδοση 2011) σε 9 ενότητες με τίτλο: “ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ (Μετάφραση: Κατερίνα Δασκαλάκη) γράφει πολλά και σημαντικά γι’ αυτό που ΕΠΕΡΧΕΤΑΙ.
Σ’ αυτό το ενδιαφέρον ποίημά του εξετάζει αυτό που επέρχεται κι όχι τούτο ή το άλλο επερχόμενο, εκείνο ή το άλλο γίγνεσθαι. Το ίδιο το επερχόμενο το περιλαμβάνει και τις δυνατότητες διαφοροποίησης αυτού που γίνεται. Ο,τι έχει επέλθει, αυτό που επέρχεται και εκείνο που είναι να έλθει, σε καθέναν από τους τόπους του, σε κάθε μία από τις στιγμές του, παραμένει ανείπωτο…
ΠΛΗΘΗ ΖΟΥΝ ΚΑΙ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ
ΣΕ ΔΙΑΡΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ
Εμπλέκεται με το κενό και συνεπάγεται το κενό. Ζωντανεύει τα λόγια και τις δράσεις που επίσης το διαπλάθουν. Αλλά στο στοχασμό 273, ο Κώστας Αξελός γράφει: «Αυτό που σε κάθε καιρό επέρχεται που σημαίνει από τότε που μπορούμε να μιλήσουμε για ένα ανθρώπινο επερχόμενο, που το ίδιο να μιλάει, να δρα δηλαδή, αφήνεται περίπου να ειπωθεί με αυτούς του όρους.
Μες στην κίνηση που συνίσταται στην ύστατη ανάπαυση… μια κίνηση που από τους νεωτερικούς χρόνους κι έπειτα επιταχύνεται με παροξυσμό “το ανθρώπινο ον” εισβάλλει, αντιμετωπίζει τα “πράγματα χωρίς να τ’ αφήνει σε ανάπαυση. Ατομα – πλήθη ζουν και πεθαίνουν μες σ’ αυτή τη διαρκή εξέγερση, σε διαρκή αναζήτηση, και καθησυχασμό τάξεως, που διαρκώς κρύβεται».
Πόσο όμως θα καταστεί δυνατόν η εξεύρεση του “κρυψώνα της” με έναν απρόβλεπτο Τραμπ και ένα επερχόμενο πολλαπλό σύγχρονο παγκόσμιο κίνδυνο;
