Αµόλυντα και ασκούριαστα εφόδια

∆εν υπάρχουν ιδανικές εποχές. ∆εν υπάρχουν ιδανικοί άνθρωποι. ∆εν υπάρχουν δανεικές ψυχές. ∆εν υπάρχουν δανεικές ιδέες.
Υπάρχουν,  καλέ µου άνθρωπε,  µονάχα άνθρωποι µε συνέπεια λόγων και έργων να τους ξεχωρίζει από το σωρό. Άνθρωποι, που αγωνίζονται µε όλη τους την ψυχή και το πνεύµα τους για τις ιδέες τους και για να αλλάξουν την εποχή τους ή να προλειάνουν το δρόµο για τους επιόντες.
Για το λόγο αυτό, την ψυχή και το πνεύµα που µας χάρισε ο Θεός και που τα έχουµε πάντα µέσα µας δεν πρέπει να τα υποτάσσουµε κάτω από τις αλυσίδες των «πρέπει» των άλλων. Θεριά ανήµερα και λεβέντικα στην πρώτη γραµµή των αγώνων ας µένουν. Στις καθηµερινές µάχες για την ατοµική προκοπή και την κοινή ευηµερία αµόλυντα και ασκούριαστα στο χρόνο εφόδια πλάι µας, συνάνθρωπέ µου, ας στέκουν όρθια, παρά τις όποιες λαβωµατιές του γύρω µας κόσµου.
Στο δοιάκι της ζωής  ακούραστα και αλύγιστα να τα θέτουµε αντάµα µε όλες µας τις ψυχοσωµατικές και πνευµατικές δυνάµεις. Και συνάµα, καλέ µου άνθρωπε, να τα προσέχουµε σαν ό,τι αγαπούµε, ώστε να µην µας τα ξεστρατίζουνε οι δήθεν ηθικοπλάστες, οι υποκριτές, οι φίλαυτοι, οι ψεύτες και οι ξερόλες της δηµόσιας ζωής µας αφενός και να έχουµε πάντα όρθιο το επίσης θεόσταλτο ηθικό µας ανάστηµα παρά τις δυσκολίες και τα µικροµέγαλα εµπόδια αφετέρου…
Ξηµέρωσε, λοιπόν, ιδέτε, άλλη µια µέρα γεµάτη στιγµές αγώνα! ∆όξα τω Θεώ! Καληµερίσµατα τοις πάσι και ταις πάσαις ολόψυχα!