Τίτλο που επέλεξα να ασχοληθώ στην αναφορά μου! Το αχ, περιέχει χαρά, πόνο, λύπη, αναστεναγμό, κατά περίπτωση. Το ωχ, φωτογραφίζει πόνο, δυσφορία, λύπη. Το αδελφέ, είναι το πρόσωπο που απευθυνόμαστε να το εκδηλώσουμε, να το βγάλουμε από μέσα μας.
Στα καλέσματα για συμπόρευση σε αγωνιστικές διεκδικήσεις, με αναστεναγμό, ακούγεται από κάποιους το αχ αδελφέ, τι μου λες για αγώνες κατά της αδικίας, αφού εγώ είμαι καλά, δεν έχω προβλήματα, τι με νοιάζει για τους άλλους, ποιος ο λόγος να συμπορευτώ μαζί σας.
Ο διάλογος συνήθως τελειώνει με ένα πικρόχολο “ωχ αδελφέ με ζάλισες”. Ο,τι και να κάνουμε, τίποτε δεν θα αλλάξει. Με πόνο ψυχής λέγεται και ακούγεται και το αχ και ωχ αδελφέ. Αναστενάζει αυτός που το λέει, προβληματίζεται αυτός που το ακούει, δυσφορία αλληλο-εισπράττεται. Μέσα από μια τέτοια συζήτηση, φωτογραφίζεται ένας συγκρουόμενος έσω κόσμος και των δύο πλευρών στα επιδιωκόμενα. Η μία πλευρά αναζητά δυνάμεις σύμπραξης για την ατομική και κοινωνική πρόοδο, η άλλη αρέσκεται στην αυτο-ικανοποίησή της, αδιαφορώντας για τον κοινωνικό της περίγυρο.
Μέσα απ’ αυτές τις συγκρούσεις μπορούν να γίνονται επιτεύγματα, εάν πρυτανεύει ο αλληλοσεβασμός στις εκφραζόμενες λογικές. Ο αλληλοσεβασμός οικοδομείται, όταν οι επιμέρους λογικές ενταχθούν, στην από κοινού αποδεχούμενη κοινή λογική. Σε μια προηγμένη κοινωνία, που από κοινού θα επιδιώκουμε, μπορεί να διασφαλίζονται προηγμένες απαιτήσεις, να γινόμαστε καλύτεροι. Από μια διάλεξη κοινωνικού και πνευματικού περιεχομένου, μέσα στα πολύ αξιόλογα που άκουσα, εκράτησα τρεις ενδιαφέρουσες αναφορές ερμηνευόμενες. Αξιοπρέπεια, φροντίδα, δραστηριότητα.
Η αξιοπρέπεια δεν υποτάσσεται σε λογική μόνο προσωπικού συμφέροντος. Φροντίδα σημαίνει να ενδιαφέρεσαι και για τους άλλους, όχι μόνο για τον εαυτό σου. Δραστηριότητα λόγω και έργω είναι το να γνωρίζεις και να μεταδίδεις γνώσεις, πλουτίζοντας σε δυνάμεις και ανθρωπιά. Μετά το τέλος της διάλεξης, εισηγητών, παρεμβάσεων, συμπερασμάτων καλούμαι να πάρω θέση. Αρέσκομαι στην αυτοϊκανοποίηση αδιαφορώντας για τους άλλους; Ή αναζητώ δυνάμεις συμπόρευσης σε κοινά ζητούμενα; Στο πρώτο παραμένω φτωχός σε ηθικές αρχές και αξίες και στο περιθώριο της κοινωνίας που συνυπάρχω, έστω και αν τα οικονομικά μου θεωρούνται ικανοποιητικά. Στο δεύτερο γίνομαι ενεργό κοινωνικό κύτταρο, πλουτίζω από το πάρε – δώσε ηθικών αρχών και αξιών.
Συμπορευόμενος με ίδιες υπάρχουσες άλλες δυνάμεις στον περίγυρό μας, συμβάλλουμε όλοι μαζί για μια κοινωνία ΑΝΘΡΩΠΩΝ, που θα προτάσσει τη συνανθρωπιά από την ατομικότητα. Είμαι συνταξιούχος, προερχόμενος από τους μικρομεσαίους Επαγγελματίες – Βιοτέχνες – Εμπόρους (Ε.Β.Ε.), δεν αφήνω τον εαυτό μου να αποστρατευτεί από τα κοινά. Συμμετέχω στον Σύλλογο των συνταξιούχων του Ο.Α.Ε.Ε. στα Χανιά και φροντίζω να είμαι ενεργό μέλος. Στα Χανιά οι συνταξιούχοι του Ο.Α.Ε.Ε. είναι περίπου 5.000. Τα γραμμένα και τα ενεργά μέλη στον σύλλογο είναι πολύ λίγα και πολύ αδύνατα συγκριτικά με τις απαιτήσεις του συλλόγου. Στην προσπάθεια να μεγαλώσουμε αριθμητικά και να δυναμώσουμε ποιοτικά, στις προσεγγίσεις συναδέλφων, που δεν συμμετέχουν, συχνά ακούγονται στην καθημερινότητα, από τους προσκαλούμενους για συμπόρευση στους αγώνες κατά της αδικίας το αχ και το ωχ αδελφέ, τίποτε δεν μπορούμε να κάνουμε. Και εσείς μερικοί που φωνάζετε τι κάνετε; Άφησε εμένα στα προβλήματά μου, λογική της ατομικότητας. Αντί για αχ και ωχ μήπως θα πρέπει να ανταποκρινόμαστε στα καλέσματα, προασπίζοντας την αξιοπρέπειά μας;
*συνταξιούχος
