Αχ να μπορούσα – Να μπορούσαμε!

Ως ενεργός πολίτης στα κοινωνικά ζητούμενα, χωρίς εργασιακά επιτρεπόμενα, να καταλάβαινα και να με καταλάβαινε ο κόσμος της 3ης και 4ης ηλικίας, πόσο αξίζει μια αξιοπρεπή διαβίωση στη δύση της ζωής μας και πόσο εφικτή είναι.
Με ψυχικές διαταραχές αναμένουμε και υποδεχόμαστε τον χρόνο περάσματος στη συνταξιοδότηση. Ριζική αλλαγή στην καθημερινότητα της ζωής μας. Ο πρώην χρόνος εργασίας μετατρέπεται σε χρόνο αναζήτησης περιεχομένου, ενασχόλησης. Η αδράνεια είναι ο προθάλαμος της αρρώστιας, εχθρού της υγείας. Η κάθε μορφής ενασχόληση, απασχόληση, ως περιεχόμενο δράσης, αποζημιώνεται όχι από οικονομικά, αλλά από ανταλλάγματα άλλων αξιών ζητουμένων και προσφερομένων από συνανθρώπους που συνυπάρχουμε στην ίδια κοινωνία.
Ολα αυτά συντονίζονται στις συμπορεύσεις, από φορείς, που εμείς οι ίδιοι καλούμαστε να δημιουργήσουμε και να υπηρετήσουμε εθελοντικά, ως ενασχόληση, ως απασχόληση. Οι φορείς αυτοί μπορεί να έχουν σύνθετο περιεχόμενο δράσης σε ζητούμενα και σε διαβλέψεις. Οι συμμετέχοντες δρουν για να δημιουργούν κάτι χρήσιμο, αγαθό, προϊόν, υπηρεσία, προς όφελος ατομικό, συλλογικό, κοινωνικό. Δρουν για να διεκδικούν αιτήματα, δίκαια στην κοινή λογική, που θα βοηθούν σε μια αξιοπρεπή διαβίωση. Δρουν για να αντιστέκονται σε επιβαλλόμενες αδικίες που προσβάλλουν τη νοητική τους υποδομή και κουρελιάζουν την κοινωνική τους αξιοπρέπεια. Το αναφερόμενο (ΑΧ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ) βγαίνει μέσα από τις αδυναμίες ανταπόκρισης όλων αυτών που προσπαθούν αλλά δεν τα καταφέρνουν.
Στα θετικά εντάσσονται οι προσπάθειες, στα αρνητικά οι μη ανταποκρίσεις. Ενθάρρυνση θέλουν τα θετικά, οι προσπάθειες. Προβληματισμό δημιουργούν τα αρνητικά, οι αδυναμίες ανταπόκρισης. Διαφαίνονται συγκρούσεις στα δύο μέτωπα, αυτών που προσπαθούν να δώσουν χωρίς ανταπόκριση και αυτών που αρνούνται να πάρουν χωρίς επίγνωση. Η ενθάρρυνση διασφαλίζεται μέσα από τον πλουτισμό των γνώσεων και το πείσμα μετάδοσης αυτών στους έχοντες έλλειψη γνώσεων. Οι αδυναμίες μη ανταπόκρισης, απαιτούν καλλιέργεια του ανθρώπινου καλού εγωισμού σ’ αυτούς που αρνούνται να αποδέχονται τα αυτονόητα. Εσωκλείονται στον εαυτό τους, αποξενώνονται από τους άλλους, σε κάθε τι συλλογικό που και οι ίδιοι θα έπρεπε να συμμετέχουν. Εύκολα, εάν θέλεις, αποκτάς απαιτούμενες γνώσεις για να πορεύεσαι από καλύτερη θέση στη ζωή σου. Μόνος σου όμως δεν μπορείς, πρέπει ο ένας, οι τρεις, να γίνονται χίλιοι δεκατρείς (που λέει και το άσμα), με σύνθετες και πολύμορφες γνώσεις και αξιοποιήσεις, πολλαπλασιάζοντας τη δυναμική της μαζικότητας. Πρέπει να πάρεις μαζί σου, στις επιδιωκόμενες προσπάθειες και τους αρνητές της συλλογικότητας. Δύσκολο η απόκτηση γνώσεων, πολύ πιο δύσκολο η τεχνική διείσδυσης στον εσώκοσμο των αρνητών, για να τους αφυπνίσεις τα συναισθήματα και τον καλό εγωισμό για συμπόρευση μαζί σου, σε μια αξιοπρεπή διαβίωση για σένα και γι’ αυτούς. Εδώ καλούμαστε να επιστρατεύσουμε στο οπλοστάσιο κατά της αδικίας, γνώσεις και τεχνικές μετάδοσης αυτών, για να μετατρέψουμε την αναγκαιότητα της συλλογικότητας σε αυτονόητη μαζική επιδίωξη, για αυτονόητα κοινά ζητούμενα στα υπόλοιπα χρόνια της ζωής μας.
Το αχ να μπορούσα, εάν επιτραπεί σε όλους μας, σε ναι, μπορούμε, τότε την αβεβαιότητα του μέλλοντος, να την προσδιορίσουμε, αποκτώντας και αξιοποιώντας γνωστικά και τεχνικά υλικά τώρα, βάζοντας τα θεμέλια της κοινωνίας του μέλλοντος. Η κληρονομιά στα παιδόγγονά μας, δεν θα πρέπει να είναι αυτή που ο άνεμος της καταστροφής θα τους τα πάρει από τη μια μέρα στην άλλη, θα πρέπει να είναι οι αξίες που θα τους διασφαλίζουν το μέλλον.
Σημ.: Τίτλος και περιεχόμενο του παρόντος, είναι προϊόν των κοινωνικών δράσεων, στις συνδικαλιστικές, συνταξιουχικές οργανώσεις των τελευταίων χρόνων. Ενασχόληση, απασχόληση ΝΑΙ. Όμως, με ποιους και προς τα πού, ακόμη ψάχνομαι.
*συνταξιούχος