Aχρησίας κτήρια

Η πόλη μας, κατά γενική ομολογία και κατά την ταπεινή μου άποψη, στερείται από διάφορες δομές, υποδομές και αξιοποιήσεις υπαρχόντων κτισμάτων. Καταγράφουμε ορισμένες από αυτές, λαμβάνοντας υπόψη τις κραυγαλέες φωνές που υπενθυμίζουν τις δικές μας σκέψεις!
1. Έλλειψη πάρκων και πλατειών στην ευρύτερη περιοχή του Δήμου Χανίων, με εξαίρεση το θαυμάσιο Πάρκο των Αγίων Αποστόλων που κι αυτό αν το δει κανείς με μια πιο ενδελεχή ματιά θα αναδείξει τις αδυναμίες του.
2. Το κυκλοφοριακό πρόβλημα που δυναμιτίζει τις αντοχές των οδηγών επισκεπτών, ιδιαίτερα τους θερινούς μήνες. Έχουμε υποστηρίξει την άποψη της πεζοδρόμησης του κέντρου της πόλης, ιδιαίτερα γύρω από την ιστορική αγορά και ταυτόχρονα την κατασκευή περιαστικών πάρκινγκ κι όχι πάρκινγκ στο κέντρο της πόλης τα οποία αν μη τι άλλο ενθαρρύνουν τον Έλληνα οδηγό να εισέρχεται στο κέντρο και ταυτόχρονα τον αποτρέπει να περπατάει ή να οδηγεί ποδήλατο!
3. Ανυπαρξία ποδηλατοδρόμων με την έννοια ότι αυτή η δομή χρόνια τώρα έχει θεσμοθετηθεί σε πολλές πόλεις του εξωτερικού αλλά και της χώρας μας, ενώ οι ποδηλάτες μας που είναι πάρα πολλοί αδυνατούν να χαρούν την πόλη τους ποδηλατώντας!
4. Η αχρησία πολλών κτηρίων που διαθέτει ο Δήμος και τα οποία γνωρίζουν όλοι, θέτει σε κίνδυνο την αισθητική της πόλης! Κτήρια – φαντάσματα που ρίζωσαν δέντρα στα θεμέλιά τους, που έγιναν καταφύγιο νυχτερίδων, αραχνών και ποντικών κραυγάζουν με την απόλυτή εγκατάλειψη και ερημοποίησή τους!
Σήμερα, στεκόμαστε με δέος στο κτήριο των πρώην δικαστικών φυλακών που βρίσκεται πίσω από τα Δικαστήρια και μαρτυρεί σε όλους μας την ανθρώπινη αναλγησία. Ένα κτήριο, φάντασμα που ζωντάνευε μέχρι πρόσφατα μόνο από τις φωνές των εκατοντάδων στοιβαγμένων ανθρώπων στα κελιά – τρώγλες του! Ένα κτίσμα στην καρδιά της πόλης, βαρύ, άχαρο, σκοτεινό, ελεεινό, ζητά σήμερα όσο ποτέ την αξιοποίησή του! Η πρότασή μας, θεωρούμε πως μπορεί να συμπεριληφθεί στις πολιτικές αποφάσεις των κυβερνώντων που εναγωνίως ψάχνουν να βρουν χώρους για να στεγάσουν σχολικά κτήρια! Όπως όλοι ξέρουν τα σχολικά κτήρια της πόλης ασφυκτιούν από το συνωστισμό των μαθητών που “κονσερβοποιούνται” 25 μαθητές σε κουτιά 4χ4 των πρόχειρων και ανθυγιεινών προκάτ! Άραγε πόσα προκάτ βρίσκονται σήμερα στις περιορισμένες σχολικές αυλές; Το κτήριο των πρώην δικαστικών φυλακών μπορεί να στεγάσει ένα σχολείο με την ανάλογη μελέτη και ανακατασκευή του! Το 4ο Δημοτικό βρίσκεται παραπλήσια!
Αφού, λοιπόν, έκλεισε μια φυλακή, γιατί δεν δημιουργείται ένα νέο σχολείο – σύμβολο, αισιόδοξο της καλής πρακτικής αξιοποίησης και της ελευθερίας; Οι φωνές απελπισίας των πρώην κρατουμένων, κάλλιστα μπορούν να αντικατασταθούν με χαρούμενες, ξένοιαστες φωνές των μικρών μας φίλων! Θα είναι μια προσφορά αγάπης στην κοινωνία της πόλης μας που το αξίζει! Ιδού η Ρόδος!