Παρακολουθώντας με προσοχή το τελευταίο διάστημα τις εξελίξεις στο Δήμο Χανίων σε σχέση με το πρόβλημα των αδέσποτων ζώων, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τις διαπιστώσεις και τις απόψεις μου, στις οποίες κατέληξα, μετά από συζητήσεις με τους γνώστες του θέματος.
Θα ξεκινήσω καταγράφοντας την κατάσταση που επικρατεί στο Δήμο Χανίων σε σχέση με το εν λόγω θέμα. Πλήθος αδέσποτων – κυρίως σκύλων – σε διάφορες περιοχές του Δήμου Χανίων, συχνά δημιουργούν οχλήσεις σε κατοίκους και επισκέπτες.
Η λύση, δε μπορεί να είναι τόσο περίπλοκη, όπως παρουσιάζεται από το Δήμο μας. Δεν μπορεί να είναι τα καταφύγια, παρά μόνο σε ειδικές περιπτώσεις, αλλά οι στειρώσεις. Για παράδειγμα, στο γειτονικό Δήμο Αποκορώνου, κατά γενική ομολογία, έχει επιτευχθεί αυτό που δε μπορεί να πετύχει εδώ και χρόνια ο δικός μας Δήμος.
Η αντιμετώπιση του προβλήματος που μόλις περιέγραψα, σύμφωνα πάντα με τους ανθρώπους που γνωρίζουν καλά το θέμα και που σέβομαι απόλυτα αλλά και δέχομαι την άποψή τους, έχει δύο πλευρές αλληλοσυμπληρώμενες και απόλυτα συνδεδεμένες μεταξύ τους. Η πρώτη πλευρά του ζητήματος είναι η διαχείριση των ήδη υπαρχόντων αδέσποτων και η δεύτερη είναι το κλείσιμο της στρόφιγγας που τα αναπαραγάγει συνεχώς, με αποτέλεσμα τη μη επίλυση του προβλήματος και τη συνεχής και αλματώδη ανατροφοδότηση της πόλης με αδέσποτα. Με μια πρόταση δηλαδή, η λύση δε βρίσκεται μόνο στη διαχείριση της σημερινής κατάστασης αλλά και στην πρόληψη. Εάν θέλουμε να πετύχουμε την εξάλειψη του προβλήματος, ο Δήμος πρέπει να ασχοληθεί και με τις δύο πλευρές, δηλαδή και με την διαχείριση και με την πρόληψη.
Η αρμοδιότητα της φροντίδας των αδέσποτων ζώων είναι μια δέσμια αρμοδιότητα της Πρωτοβάθμιας Αυτοδιοίκησης. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως η Αυτοδιοίκηση δε μπορεί -και κατά την άποψή μου οφείλει – να συνεργαστεί μ’ εκείνους που γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα το θέμα, δηλαδή, στη συγκεκριμένη περίπτωση, τα φιλοζωικά σωματεία. Είναι μια πάγια αντίληψή μου πως ό,τι δε γνωρίζεις πρέπει να το αναθέτεις σε αυτούς που το γνωρίζουν.
Ορμώμενος λοιπόν απ’ αυτή ακριβώς την αρχή, πιστεύω πως ο Δήμος Χανίων οφείλει, για να λύσει το πρόβλημα, να συζητήσει, να συμφωνήσει και να αναθέσει παράλληλα το μεγαλύτερο μέρος της αρμοδιότητας αυτής, στα αξιόλογα φιλοζωικά σωματεία που υπάρχουν στην πόλη μας. Με την προϋπόθεση βέβαια πως αυτό θα γίνει με απόλυτη διαδικασία διαφάνειας και με τη συνεργασία και στήριξη της εποπτεύουσας αρχής, η οποία δεν είναι άλλη από την Κτηνιατρική Υπηρεσία της Περιφέρειας Κρήτης και η οποία θα εγγυάται την νομιμότητα της όλης διαδικασίας.
Το γιατί δεν έχει δοθεί λύση έως σήμερα στο θέμα ενώ υπήρξαν αξιόλογες προτάσεις από τα φιλοζωικά σωματεία δεν θα το σχολιάσω σήμερα παρόλο που έχω συγκεκριμένη άποψη. Θα περιοριστώ μόνο να πω ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι στο θέμα πρέπει να αφήσουν κατά μέρους τους παραγοντισμούς και να συνεργαστούν για τη λύση του.
Πέρα από τις παραπάνω διαπιστώσεις, έχω να καταθέσω για τη λύση του προβλήματος και συγκεκριμένη πρόταση, η οποία προέκυψε έπειτα από ενδελεχή έρευνα του θέματος, και η οποία απαρτίζεται από τα εξής σημεία:
1. Συμφωνία, μέσω αναλυτικής προγραμματικής σύμβασης, μεταξύ του Δήμου Χανίων, της Περιφέρειας Κρήτης και του φιλοζωικού ή των φιλοζωικών σωματείων της πόλης μας, όπου ο Δήμος Χανίων θα αναλάβει να χρηματοδοτεί το φιλοζωικό σωματείο, προκειμένου αυτό με τη σειρά του να: α) λειτουργήσει το κτηνιατρείο στειρώσεων και παράλληλα μονάδα για βραχυχρόνια φιλοξενία των ζώων που στειρώνονται. β) αναλάβει το εξίσου σημαντικό κομμάτι της ενημέρωσης και της πρόληψης που όπως έγραψα και πιο πάνω είναι δύο πλευρές απόλυτα συνδεδεμένες μεταξύ τους. Σε αυτή την συμφωνία η Περιφέρεια Κρήτης ως εποπτεύουσα αρχή θα εγγυάται τη νομιμότητα της διαδικασίας.
2.Η όλη διαδικασία να πραγματοποιείται υπό την εποπτεία της Κτηνιατρικής Υπηρεσίας Χανίων, με υπεύθυνο κατά το νόμο κτηνίατρο και με τη στήριξη εθελοντών κτηνιάτρων, τόσο από την Ελλάδα όσο και από το εξωτερικό.
3.Όλα τα παραπάνω να περιγράφονται λεπτομερώς στην προγραμματική σύμβαση, που θα εγκρίνεται από το Δημοτικό Συμβούλιο και στην οποία βέβαια θα συμπεριλαμβάνεται ρητώς και η συγκρότηση Επιτροπής Παρακολούθησης, η οποία δε θα είναι άλλη από την Πενταμελή Επιτροπή Παρακολούθησης των Αδέσποτων που ορίζει ο νόμος, με σκοπό την τήρηση των άρθρων της σύμβασης.
Ίσως διαβάζοντας τα παραπάνω σκεφθεί κάποιος, αφού είναι τόσο εύκολα τα πράγματα, γιατί δεν δόθηκε η λύση όλο αυτό τον καιρό; Η απάντησή μου σ’ αυτό είναι ότι, από τη μια μεριά παρόλο που κατατέθηκαν απόψεις από τα φιλοζωικά σωματεία, στο δημόσιο τομέα, αλλά και ευρύτερα φύεται εντόνως η αιτία που δημιουργεί τα αδιέξοδα στις συλλογικές αποφάσεις, που δεν είναι άλλη από τον παραγοντισμό, έναν, αν θέλετε, χωρίς ουσία «ανταγωνισμό», μεταξύ αιρετών αρχόντων, υπηρεσιακών παραγόντων, ιδιωτών, κ.λ.π. Το έγραψα και παραπάνω.
Η επίλυση του θέματος μέσα από την πιο πάνω πρόταση που ανέπτυξα πρέπει να ξεκινήσει με τη συνέργεια όλων των εμπλεκόμενων φορέων και προσώπων σε ανώτερο επίπεδο, δηλαδή με μια Συμφωνία μεταξύ του Περιφερειάρχη Κρήτης και του Δημάρχου Χανίων, με την παρουσία της Κτηνιατρικής Υπηρεσίας της Περιφέρειας Κρήτης, υπηρεσιακών παραγόντων του Δήμου Χανίων, των ιδιωτών κτηνιάτρων και βέβαια των φιλοζωικών σωματείων.
Θα ήθελα να υπογραμμίσω τελειώνοντας, ότι πολλές φορές η επίλυση και των πιο απλών θεμάτων γίνεται εξαιρετικά περίπλοκη γιατί δεν ακολουθείται ο δρόμος της απλής λογικής.
* Ο Γρηγόρης Αρχοντάκης είναι Φαρμακοποιός , πρώην Νομάρχης Χανίων
