Αδιέξοδος εκ Παρισίων

Βραχυκύκλωσε την κυβέρνηση και το Γιουρογουόρκιν γκρουπ. Όλοι τους στην Ευρώπη είναι αυστηροί μ’ εμάς και τόσο σκληροί, που, όπως είπε ο κ. Χαρδούβελης, ακόμη κι αν τους δώσεις το 99%, θα σου ζητούν και το 1%. Εφόσον εξασφαλίσουν τα νώτα τους, δεν θα τους ενδιαφέρει, ποιοι θα ’ναι στην κυβέρνηση. Εμείς μετά από 5 χρόνια λιτότητας και εσωτερικής υποτίμησης βρισκόμαστε σε αδιέξοδο, ενώ άλλες χώρες, που μπήκαν στο μνημόνιο, βγαίνουν σιγά-σιγά χωρίς κλειδωνισμούς.
Απ’ την αρχή ασκήθηκε πολιτική, που θα μας έβγαζε από την κρίση και θ’ αποκτούσαμε υγιή οικονομία. Τώρα οι ίδιοι, που την άσκησαν, έρχονται να μας πουν, ότι βρισκόμαστε σε δυσχερέστατη οικονομική θέση και χρειάζονται κι άλλα μέτρα! Η κυβέρνηση πασχίζει, να βρει συμμαχίες, να στηρίξει αυτά τα μέτρα. Αν δεν τις βρει, μια λύση υπάρχει, που δεν την διανοείται προς το παρόν να την πει. (Εκλογές).
Η συμφωνία στο Παρίσι απέτυχε. Τα πράγματα αγρίεψαν. Απ’ την αρχή της κρίσης γυρίζουμε σ’ ένα μαγκανοπήγαδο και βρισκόμαστε στα ίδια. Φτάσαμε να λέμε, ότι βγαίνουμε απ’ το μνημόνιο τέλος Δεκεμβρίου και την επομένη να δείχνουμε, ότι απειλούμεθα από νέα καταστροφή. Όλα γίνονται βιαστικά, όχι από ανικανότητα των ανθρώπων, αλλά από την ακολουθούμενη καθ’ υπόδειξιν λανθασμένη πολιτική. Κάνουν υποδείξεις, για να καταστήσουν αδύνατους τους πολιτικούς, όταν δεν εκπροσωπούνται απ’ την πλειοψηφία του λαού. Σε ό,τι τους λένε, το “όχι” είναι άγνωστο. Μην φτάσουμε στο σημείο να πούμε: «Να φύγουμε εμείς, ελάτε εσείς να κυβερνήσετε, να δούμε πώς θα τα καταφέρετε. Έτσι κι αλλιώς μας πήρατε τ’ αεροδρόμια (ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου) να πάρετε και τα λιμάνια, την ενέργεια, γεμίστε τα βουνά με ανεμογεννήτριες, εκμεταλλευτείτε τον ορυκτό πλούτο της χώρας και τα πετρέλαια. Πάρτε τα όλα μήπως και ηχυχάσετε!».
Η τρόικα με τις ενέργειές μας, παίζει το παιχνίδι της. Δεν θέλει να κλείσει το μνημόνιο στο τέλος του χρόνου. Δεν κάνει το πρώτο βήμα, γιατί δεν ξέρει, τι θ’ ακολουθήσει στο δεύτερο, επειδή μας θεωρεί απρόβλεπτους. Απ’ το Α’ εξάμηνο λέγαμε, θα πάμε για αναδιάρθρωση του χρέους. Μετατέθηκαν οι συζητήσεις μετά την προεδρική εκλογή, αν δεν προηγηθούν εκλογές. Αν γίνουν, θα τις κάνει όποια κυβέρνηση προκύψει. Αρα οι τροϊκανοί δεν επείγονται, να συζητήσουν για “κούρεμα”.
Σε τέτοιες διαπραγματεύσεις επεισέρχεται και ο διπλωματικός παράγοντας, ο οποίος είναι σκληρός, δεν επιδέχεται συναισθηματισμούς και δεν αντιμετωπίζεται εύκολα. Οι πολιτικοί μας δεν φημίζονται για την “καπατσοσύνη” τους σε τέτοια θέματα, γιατί ουδέποτε εκπαιδεύτηκαν. Θεωρούν τις λύσεις εύκολες, τις αφήνουν γι’ αργότερα κι όταν φτάσουν στο παρά ένα, τρέχουν μην χάσουν το τρένο.
Η αψυχολόγητη ανακοίνωση του κ. Σαμαρά, ότι «θα βγούμε μόνοι μας στις αγορές» ήταν μια στιγμή ερασιτεχνισμού, που έβλαψε. “Στεναχώρησε” τους Ευρωπαίους, επειδή δεν τους ρωτήσαμε διότι βρισκόμαστε υπό επιτήρησιν και επειδή υπάρχουν κανονισμοί στην Ε.Ε. που λένε, ότι δεν μπορεί ένα κράτος, να κάνει ό,τι θέλει. Χωρίς συμφωνία τίποτε δεν μπορεί να προχωρήσει. Αλλοιώς η χώρα θα μπει σε κάποιο ιδιότυπο καθεστώς ειδικής σχέσης, άγνωστης ακόμη και στους Ευρωπαίους. Πάντως η επικρατούσα κατάσταση δεν πρόκειται να ισχύσει μετά την 31/12/14 εκτός και παραταθεί.
Το τραγικό σ’ αυτόν τον ορυμαγδό της γενικευμένης αναστάτωσης είναι, ότι οι στερήσεις, οι αγώνες και οι προσπάθειες ανάκαμψης επί 5 χρόνια του ελληνικού λαού θα πάνε χαμένες και θα συνεχίσουμε μια νέα αρχή, από εδώ που φτάσαμε, σαν να βρισκόμαστε εκεί απ’ όπου ξεκινήσαμε. Αν οι Έλληνες απ’ την αρχή ανέχτηκαν τα πάντα και οι διαμαρτυρίες τους περνούσαν στο ντούκου, λίγο ως πολύ, τώρα που στέγνωσαν, δεν μπορούν να ανεχθούν κι άλλες στερήσεις!