Ισως για πολλούς μια άγνωστη ιστορία σχετικά με τον χώρο όπου θα κατασκευαζόταν το αεροδρόμιο Χανίων παρουσιάζουμε σήμερα. Πρόκειται για μια πρόταση του Δήμου Χανίων εν έτει 1936 προς το Υπουργείο Αεροπορίας που το Υπουργείο είχε αποδεχθεί.
Τότε, ο Δήμος Χανίων είχε ζητήσει με το υπ’ αρ. πρωτ. 3995/28.4.36 έγγραφό του να του δοθεί άδεια να κατασκευαστεί αεροδρόμιο στο «τμήμα το περιλαμβανόμενον μεταξύ των οδών Χρυσοπηγής – Χανίων, Χρυσοπηγής – Κόκκινο Μετόχι, Χανίων – Κόκκινο Μετόχι και απευθείας απεχούσης από της οδού Χρυσοπηγής – Κόκκινο Μετόχι περί τα 500 – 600 μέτρα».
Θετική ήταν η απάντηση του Υπουργείου Αεροπορίας το οποίο έστειλε μάλιστα μαζί με το έγγραφο αποδοχής του αιτήματος (φωτ. αριστερά), κι ένα «αντίγραφον σχεδιαγράμματος εν ώ εμφαίνεται διά κυανού χρώματος το προκρινόμενον τμήμα».
Εξάλλου στο ίδιο έγγραφο γίνεται λόγος και για τις απαλλοτριώσεις που εφόσον ο Δήμος Χανίων με δικά του έξοδα κάλυπτε, τότε το Υπουργείο θα ήταν αρωγός «ίνα δώσωμεν οδηγίας ευθετίσεως του χώρου τούτου προς διαμόρφωσιν εις αεροδρόμιον».
Ο Δήμος αποδέχθηκε την πρόταση και μετά από τρία και κάτι χρόνια, στις αρχές Ιουνίου του 1939 διαβάζουμε στην Εθνική Φωνή υπό τον τίτλο “ΕΞΕΥΡΕΘΗ ΧΩΡΟΣ ΔΙΑ ΤΟ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟΝ” (φωτ. δεξιά) την είδηση ότι «αφίκετο εις την πόλιν μας επιφορτισμένος παρά του Υπουργείου Αεροπορίας ο σμηναγός κ. Παπουτσής ίνα μελετήση ως ειδικός τα γύρωθεν της πόλεως εδάφη και εξεύρη κατάλληλον χώρον διά την ίδρυσιν αεροδρομίου».
Σε άλλο σημείο αναφέρει ότι αφού εξετάσθηκαν οι χώροι στον «Μουζουρά, το παλαιόν αεροδρόμιον της Σούδας, το χωρίον Μουρνιές, την Χρυσοπηγήν, τον Σκουτελώνα και τα Ραπανιανά Κισσάμου» τελικά «προεκρίθη η προ της Χρυσοπηγής έκτασις της Μονής και του κεντρικού δρόμου Σούδας, συνδυάζουσα άπασας τα αναγκαίας προϋποθέσεις δεδομένου ότι και έκαστη πλευρά της φθάνη τα 800 μέτρα».
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι επισημάνσεις ότι «η οδός προς την Χρυσοπηγήν θα αχρηστευθή επομένως και θα κοπούν οι ευκάλυπτοι» και «συμπληρωματικώς προτείνεται να γίνη βοηθητικόν αεροδρόμιον εις τον μεταξύ Σκουτελώνος και Ραπανιανών χώρον, όπερ θεωρείται τεχνικώς απαραίτητον εξάρτημα του κυρίως αεροδρομίου».
Για διάφορους λόγους το αεροδρόμιο δεν κατασκευάστηκε εκεί αλλά, αφού λειτούργησε από το 1954 στο Μάλεμε, μεταφέρθηκε το 1959 στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Σούδας στο Ακρωτήρι στο οποίο βέβαια είχαν ήδη γίνει οι απαραίτητες εργασίες από τα μέσα της δεκαετίας του ’50.
