Άφαντα τα εργατικά χέρια στον κλάδο της εστίασης

Λαντζιέρηδες, σερβιτόροι, μάγειρες… έχουν γίνει περιζήτητοι για τις επιχειρήσεις εστίασης στα Χανιά εν όψει της τουριστικής σεζόν! Μετά την περυσινή χρονιά που ήταν η πιο δύσκολη στην εύρεση προσωπικού για καφέ, εστιατόρια, ταβέρνες αναμένεται μια εξίσου δύσκολη τουριστική περίοδος.

Oι αιτίες πολλές και διαφορετικές με το πρόβλημα πάντως να απασχολεί έντονα τους επαγγελματίες του τουρισμού.

«Συνάδελφος αναγκάσθηκε να κρατήσει το μαγαζί του ανοικτό όλο το χειμώνα παρότι έμπαινε μέσα προκειμένου να κρατήσει το προσωπικό του» μας έλεγε επαγγελματίας στο παλιό λιμάνι, ενώ στην τοπική αγορά ήδη ακούγονται πως το Χ΄ κατάστημα αναζητεί και δίνει κίνητρα για να φέρει σερβιτόρους από το εξωτερικό, ενώ κάποιο εστιατόριο έφτασε στο σημείο να δίνει και 1300 ευρώ το μήνα για σερβιτόρο β΄!

«Έχουμε θέμα και είναι σοβαρό. Όλοι μιλάνε για “χρυσή” σεζόν στον τουρισμό και εμείς δεν ξέρουμε πως θα τη βγάλουμε, που θα βρούμε προσωπικό για να εργαστεί» μας λέει η κα Άρια Παρασκευάκη, συνιδιοκτήτρια καταστημάτων εστίασης στο παλιό λιμάνι.

Για τη συνθετότητα του ζητήματος που έχει προκύψεις μας μιλάει ο κ. Βασίλης Οικονομάκος πρόεδρος στο σύλλογο ιδιοκτητών εστίασης Χανίων. «Με το να γίνει καραντίνα και να κλείσει εντελώς η εστίαση την πρώτη φορά και στη συνέχεια το κλίμα να είναι εντελώς αβέβαιο, οι επαγγελματίες του χώρου στράφηκαν σε άλλους χώρους εργασίας (χονδρική πώληση αλκοόλ, δουλειές σε ξενοδοχεία κα.) Από την άλλη οι πιο νέοι- όπως οι φοιτητές – επειδή τα μεροκάματα δεν είναι και τα καλύτερα για να δελεάσεις ένας φοιτητή και επειδή δεν κατέβηκαν στις σχολές τους γιατί αυτές ήταν κλειστές και τα μαθήματα γίνονταν από μακριά δεν προσήλθαν. Σε όλα αυτά ήλθε να προστεθεί και το μεγάλο θέμα της στέγασης.

Από όταν ξεκίνησε το Arbnb υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με παιδιά που έρχονταν να δουλέψουν εποχιακά για 3-4 μήνες στα Χανιά γιατί δεν βρίσκουν σπίτια για να μείνουν ή βρίσκουν σπίτια τόσο ακριβά που δεν τους συμφέρει. Πρόσφατα ιδιοκτήτες μεγάλου bar μου έλεγε ότι “εκεί που το διαλέγαμε το προσωπικό, τώρα το ψάχνουμε”».

Το πρόβλημα βέβαια δεν είναι μόνο στα Χανιά στην Κρήτη. Η κα Παρασκευάκη υπογραμμίζει πως «αφορά όχι μόνο την εστίαση αλλά τον τουρισμό γενικότερα σε όλο τον κόσμο και έχει να κάνει με τις χειρωνακτικές εργασίες. Φαίνεται ότι ολοένα και περισσότερο οι άνθρωποι στις Ευρωπαϊκές χώρες προτιμούν δουλειές γραφείου, παρά χειρωνακτικές εργασίες ή εργασίες στον τουρισμό. Το φαινόμενο εμφανίστηκε την τελευταία 7ετία και κλιμακωτά αυξάνεται. Πρέπει να πούμε πως οι συνθήκες στις εποχιακές εργασίες συχνά είναι πιο δύσκολες! Οι άνθρωποι προτιμούν να εργάζονται 12 μήνες το χρόνο σε 8ωρα παρά να δουλεύουν 7 μήνες, να παίρνουν τα διπλάσια χρήματα αλλά και να απασχολούνται για περισσότερες ώρες. Προτιμούν να έχουν μια πιο ομαλή ζωή μέσα στο χρόνο από το να δουλεύουν εντατικά για 7 μήνες και μετά να μπαίνουν στο ταμείο ανεργίας».

Πέρυσι η κ. Παρασκευάκη μας ενημερώνει πως είχε αγγελία για λαντζιέρισσα σε πρωινή βάρδια στην οποιά πρόσφερε μισθό 1200 ευρώ και πάλι δεν έβρισκε.

Η ίδια μας επισημαίνει πως επειδή το πρόβλημα είναι σε όλη την Ευρώπη πριν από μερικά χρόνια «μου έφυγαν για τη Γερμανία 3 εργαζόμενοι που είχαν εξειδικευτεί στην κουζίνα μου (σεμινάρια, εκμάθηση της δουλειάς) γιατί τότε του δίνονταν φοβερά προνομιακά πακέτα να πάνε και να εργαστούν εκεί!»

Μέσα σε όλα αυτά σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη έχουν εμφανιστεί γραφεία που αναλαμβάνουν να εκπαιδεύσουν το προσωπικό και να το… ενοικιάσουν στις επιχειρήσεις, μια σύγχρονη μορφή που για πολλούς θυμίζει… δουλεμπόριο.