Η διστακτικότητα της Ε.Ε. ν’ αποφασίσει στη Σύνοδο Κορυφής για το ζήτημα της Τουρκίας, ήταν φανερή. Ποιος τελικά ταπεινώθηκε; Μείζον αποτυχία εναντίον των κυρώσεων. Αυτό που έγινε, αποτελεί πολλά βήματα πίσω. Το Βερολίνο αποφάσισε να παραδώσει τη σκυτάλη στον Μπάιντεν, να βγάλει αυτός τα κάστανα απ’ τη φωτιά. Οι Ευρωπαίοι, ωστόσο, επαίρονται, ότι κατάφεραν να μην προκληθεί θερμό επεισόδιο μεταξύ Ελλάδος – Τουρκίας, απέτυχαν, όμως να πείσουν την Τουρκία ν’ αποκλιμακώσει τις προκλήσεις της στην Ανατολική Μεσόγειο. Οπως προανήγγειλε ο Τούρκος υπουργός Αμυνας Ακόρ 24 ώρες πριν τη Σύνοδο πως ό,τι και να γίνει, δεν θ’ αποτραπούν οι γεωτρητικές μας δραστηριότητες.
Ο Μακρόν φαίνεται πως δεν ήθελε νά ’ρθει σε αντιπαράθεση με τη Μέρκελ. Δεν γνωρίζουμε τι συζήτησαν μεταξύ τους για τις κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας όταν είδαν τον Μπάιντεν διατεθειμένο να τις επιβάλλει αυτός και είπαν να μην συγκρουσθούμε εμείς με την Τουρκία. Δεν θέλουν να σπάσει ο γαλλογερμανικός άξονας για χάρη της Αθήνας και της Λευκωσίας.
Στόχος της Ελληνικής αντιπροσωπείας ήταν να καταθέσει ο Μπορέλ λίστα κυρώσεων, που να ενεργοποιείται με απλή διαδικασία σε κάθε παραβατικότητα της Τουρκίας και για ποιές περιπτώσεις θα επιβάλλονται. Ζητήθηκε επιπλέον να ακυρωθούν οι σεισμικές έρευνες του Ορούτς Ρέϊς σε μη οριοθετημένες περιοχές που η Ε.Ε. έχει καταδικάσει, τις οποίες η Τουρκία μπορεί να χρησιμοποιήσει μέχρι τη διευθέτηση των διενέξεων μέσω διακρατικών συμφωνιών ή δικαστικής απόφασης.
Πέρα από όσα μεσολάβησαν μεταξύ Οκτωβρίου και Δεκεμβρίου διαφαίνεται στο Κείμενο Συμπερασμάτων αναξιοπιστία της Ε.Ε. Οι εξελίξεις ήσαν αναμενόμενες, παρά την αισιοδοξία των Ελληνικών Μέσων Ενημέρωσης. Φύγαμε ξανά με άδεια χέρια. Η Γερμανία έσπρωξε το θέμα των Ελληνοτουρκικών που στην ουσία είναι ευρωτουρκικό όσο μπορούσε πιο αργά. Πρώτα συζητήθηκε ο προϋπολογισμός ύστερα η κλιματική αλλαγή και μετά την 12η το ζήτημα της Τουρκίας, να πάρουν μια απόφαση άρον – άρον και να τελειώνουν, λόγω και της περασμένης ώρας.
Στο κείμενο Συμπερασμάτωνν δεν υπάρχει αναφορά περί κράτους δικαίου, περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων για την Τουρκία, τίποτα για ότι έγινε στον Καύκασο. Υπάρχουν γενικόλογες αναφορές, όπως και τον Οκτώβριο, μεταθέτουν δε πάλι το θέμα για τον Μάρτιο, όχι γιατί φοβούνται την Τουρκία, αλλά γιατί υφίστανται οικονομικά συμφέροντα και ένα κενό αυτή την συγκυρία. Οι ΗΠΑ βρίσκονται στην ανάγκη, να επιβάλλουν κυρώσεις για τους S400, η παραδοσιακή Αγγλία που έκανε το διαμεσολαβητή είναι εκτός λόγω Brexit και το βάρος πέφτει στον γαλλογερμανικό άξονα.
Τυχόν κυρώσεις μετατίθενται για το Μάρτιο και περιλαμβάνονται φυσικά πρόσωπα! Αν τούτο δεν είναι αναξιοπιστία πως να χαρακτηρισθεί; Τι πήραμε απ’ το Κείμενο Συμπερασμάτων; Ότι ο Μπορέλ θα καταθέσει τον Μάρτιο έκθεση για τα επόμενα βήματα να ξαναμπούν στη διαδικασία και να δούμε έως πού θα έχει φτάσει η κατάσταση. Μέχρι τότε “βαράτε βιολιτζήδες”!
