Συµφωνικό Ρεµπέτικο
Το αφιέρωµα, επαναπροβάλλεται στο κρατικό κανάλι από τον Σεπτέµβριο του 2022.
Είναι παρµένο από τις εξαιρετικές εκδηλώσεις που είχαν µεταδοθεί µε την ευκαιρία της Επετείου, για τα εκατό χρόνια από την καταστροφή το ’22…
Εκείνους τους ύµνους στις χαµένες πατρίδες, παραγωγές τηλεοπτικές υψηλής στάθµης, που ευχαρίστως παρακολουθεί ο κόσµος, έστω και αν τις είδε στην πρώτη τους προβολή.
Το συγκεκριµένο που είδα χθες το βράδυ, µου άφησε ισχυρές συγκινήσεις, όχι µόνο αισθητικές θα νόµιζε κανείς, αφού το εξηντάλεπτο πρόγραµµα, ήταν αµιγώς Μουσικό.
”Βαφτισµένο” όµως, στον Ιστορισµό του τόπου, αν σκεφτούµε πως µιλούµε για δηµιουργίες δεκαετιών. Που ακολούθησαν τα γεγονότα, ούτως ή άλλως πάντοτε µε τις συνάφειές τους, που συναντούν το ιστορικό τοπίο, τα ήθη του καιρού ως πηγές λαλέουσες για την όποια έµπνευση που αντλείται οπωσδήποτε, ΚΑΙ από τις ωσµώσεις, έξοχες ωσµώσεις, στις οποίες ευτύχησε ο ευλογηµένος, κοσµοπολίτικος τόπος των ανατολικών ιδιωµάτων!
…Από τη Σµύρνη και την Πόλη, ως τον Πειραιά!
Ήταν ο τίτλος, γενικός ασφαλώς, αλλά µπορούσε να δώσει την ελκυστική διαδροµή των ήχων, της Μελωδίας, έτσι όπως την έφεραν τόσο ζωογόνα οι ξεριζωµένοι δηµιουργοί, αυτοδίδακτοι ή µη στην ελληνική πραγµατικότητα, κατά την αρχή της τρίτης δεκαετίας του περασµένου αιώνα. Είναι πασίγνωστο και όχι µόνο στον καλλιτεχνικό κόσµο, πόσα προσέφεραν οι Σµυρνιοί Μουσικοί µε τη γνώση τους στον Ελλαδικό χώρο. Μακράν η Μουσική τους µόρφωση από ντόπιους δηµιουργούς!
Προσεγγίστηκε λοιπόν ένα είδος, οικείο, αγαπηµένο, που ήρθε στον “Περαία” κατ’ αρχήν, και ενώ λείπει η Τετράς του Πειραιώς, ακούστηκαν υπέροχα λατρεµένα τραγούδια -ένας ποιοτικός αρµός- του όλου της ελληνικής παραγωγής!
Εντυπωσιακό το ότι χρησιµοποιήθηκαν όργανα συµφωνικά µε την ορχήστρα της ΕΡΤ. Μα τι ωραία!
Βιολιά, βιολιά, βιολιά… όµποε, λαούτα, µπουζούκια, πιάνο, φλάουτα, κανονάκι ακόµη πώς λείπει τάχα από τον ανατολικό πλούτο, κλαρινέτο, βιόλα, όλα, όλα! Και τα λατρεµένα τραγούδια των Τούντα, Σκαρβέλη, Γκόγκου, Χατζηχρίστου, Τσαούς, Βαµβακάρη, έλαµψαν αλλιώς µε τη συµφωνική απόδοση! Το µινόρε, η προσευχή του µάγκα, οι µενεξέδες, η Φραγκοσυριανή, τα τσίλικα, τράβα βρε µάγκα και αλάνι…
Βραδάκι στο λιµανάκι του Κερατσινίου, σιγά σιγά σκοτεινιάζει και το τοπίο τυλίγεται σε µιαν αίσθηση βιολετί…
Μα τι εµπειρία…
