Μια αφιλόξενη πόλη για τα ΑμεΑ συνάντησαν ο Στέφανος Δουλγεράκης και η σύζυγός του Χανελόρε Βαϊλαντ οι οποίοι αποφάσισαν να επισκεφτούν την πόλη μας για ολιγοήμερες διακοπές από τη Γερμανία όπου ζουν μόνιμα.
Ξεκινώντας από το Μπέργκχαιμ της Γερμανίας, όπου ο κ. Δουλγεράκης είναι πρόεδρος του τοπικού Συλλόγου Αυτοβοήθειας ΑμεΑ (SHG Handicap e.V. ) , περίμενε να δει ότι στην πατρίδα του θα έχουν αλλάξει πολλά από το 1986, οπότε έφυγε για να ζήσει στο εξωτερικό. Η χανιώτικη πραγματικότητα όμως τον απογοήτευσε.
«Αυτό που βλέπω στα Χανιά κυκλοφορώντας με τη σύζυγό μου είναι μια εικόνα που διώχνει τα άτομα με αναπηρικό αμαξίδιο.
Τα πεζοδρόμια είναι σε τραγική κατάσταση, οι ράμπες υπάρχουν στη μια πλευρά και στην άλλη βλέπεις σκαλιά, οι θέσεις στάθμευσης δεν έχουν τις προδιαγραφές που ορίζει ο νόμος». Αυτά ήταν τα πρώτα του λόγια όταν ήρθε στα γραφεία των “Χ.ν.” για να μας θέσει το ζήτημα.
Η συζήτηση με το ζευγάρι, δεν έχει λόγο καταγγελτικό, αλλά μια μεγάλη διάθεση για να βοηθήσουν τον τόπο μας ώστε να γίνει καλύτερος, πιο ανθρώπινος. «Θα σας πω ένα απλό παράδειγμα ακόμη», αναφέρει η κα Βαϊλαντ και συνεχίζει:
«Στην πόλη υπάρχει μόνο μία δημόσια τουαλέτα για ΑμεΑ στην οποία δεν υπήρχαν καν οι ειδικές χειρολαβές. Αυτό είναι ένα δείγμα ότι γίνονται μισές δουλειές στο θέμα της προσβασιμότητας».
Ο κ. Δουλγεράκης επισημαίνει πως «αντίστοιχα προβλήματα υπάρχουν και στη Γερμανία τα οποία όμως διορθώνονται σταδιακά με σωστό σχεδιασμό από τους δημάρχους οι οποίοι είναι δεκτικοί στις προτάσεις των ΑμεΑ». Χαρακτηριστικά μας αναφέρει το παράδειγμα του δημάρχου του Μπέργκχαιμ ο οποίος μπαίνει συχνά – πυκνά σε ένα αναπηρικό καροτσάκι για να διαπιστώσει βιωματικά τα προβλήματα προσβασιμότητας στην πόλη του!
ΟΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ
Οι ελλείψεις πάντως δεν σταματούν στις δημόσιες υποδομές αλλά και στους επαγγελματίες. «Στο αεροδρόμιο δεν μπορούσαμε να βρούμε ένα ταξί που να μπορεί να εξυπηρετήσει άτομο με καροτσάκι.
Χρειάστηκε να περιμένουμε αρκετή ώρα μέχρι να βρεθεί ένα βαν μέσα σε τόσα υπερπολυτελή αυτοκίνητα», εξηγεί ο κ. Δουλγεράκης, με τη σύζυγό του να προσθέτει ότι αντίστοιχη δυσκολία υπήρχε στο να βρουν ξενοδοχείο με υποδομές για ΑμεΑ.
«Θα έπρεπε να υπάρχουν διαθέσιμα στο διαδίκτυο, σε μια ιστοσελίδα του δήμου ή της περιφέρειας τα καταλύματα που μπορούν να εξυπηρετήσουν τα ΑμεΑ» .
Αντίστοιχο πρόβλημα αντιμετώπισαν και με τα λεωφορεία, σημειώνοντας πως «θα έπρεπε να έχουν πολλά περισσότερα λεωφορεία τη ράμπα για να ανεβαίνουν τα καροτσάκια».
Η ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ
Το ζευγάρι των επισκεπτών επισημαίνει πως υπάρχει σοβαρό πρόβλημα νοοτροπίας με τους οδηγούς, οι οποίοι συνεχίζουν να καταλαμβάνουν θέσεις αναπήρων, να παρκάρουν πάνω σε πεζοδρόμια και μπροστά σε ράμπες. «Πρέπει όμως να αλλάξει και η νοοτροπία των δημοτικών συμβούλων», σημειώνει ο κ. Δουλγεράκης εξηγώντας πως «δεν γίνεται να μην υπάρχει ένας προγραμματισμός, μια συνεννόηση με τα ΑμεΑ και αναζήτηση ευρωπαϊκών κονδυλίων ώστε να πουν το εξής απλοί οι Δήμοι: Ξεκινάμε να φτιάχνουμε τους κεντρικούς δρόμους και σταδιακά όλη την πόλη, αντί να κάνουν μισές δουλειές όπως βλέπουμε συνήθως».
Καταλήγοντας, ο κ. Δουλγεράκης θέτει εαυτόν και το σωματείο του στη διάθεση των τοπικών Αρχών στα Χανιά, ώστε να γίνει μια συζήτηση για τους τρόπους βελτίωσης των υποδομών της πόλης.
Δυστυχώς η πόλη μας ΔΕΝ συστήνεται ούτε για αρτημελής άτομα, πόσο μάλλον για ΑμΕΑ. Στενά Ή πιασμένα από αυτοκίνητα πεζοδρόμια, ράμπες ανύπαρκτες Ή κατειλλημένες από τους συνήθης ύποπτους. Όλα αυτά απαρτίζουν την καθημερινότητα της πόλης και αντικατοπτρίζουν την συμπεριφορά μας αλλά πιο πολύ των αρμόδιων υπηρεσιών που μάλλον ΔΕΝ τους απασχολεί ιδιαίτερα το θέμα, γιατί σε άλλη περίπτωση, λόγου χάρη μια ευρωπαική δίωξη θα τους έπειθε ότι το θέμα είναι σοβαρό, αν αναλογιστούμε των αριθμό των αναρτήσεων παραπόνων και διαμαρτυριών από τους πολίτες σε καθημερινή βάση στην φιλόξενη εφημερίδα σας. Τι και βάφτηκαν οι θέσεις στάθμευσεις αναπήρων, ΔΕΝ φτάνει μόνο αυτό, ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη. Πρέπει να γίνουν ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ακόμα για να αυτοαποκαλούμαστε ευρωπαική πόλη. Ας ξεκινήσουμε από τη νοοτροπία μας.