Μερικές φορές δεν ξέρεις τι είναι προτιμότερο, να επιζητάς την ποιότητα ή απλά την οικονομική απολαβή σε μία χώρα όπου ούτε το ένα υπάρχει ούτε και το άλλο;
Αλλες φορές θεωρείς πως με το να σε ανταμείβουν, ξεφεύγεις από έναν κύκλο μιζέριας και αποστροφής, καθώς βρίσκεσαι εξαίφνης στο επίκεντρο του οικονομικού ενδιαφέροντος από τους γύρω σου. Ομως υπάρχουν και οι φορές εκείνες όπου το να επιλέξεις να βρίσκεσαι τινι τρόπω στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας χωρίς αμοιβή, δεν είναι παρά χαμένος χρόνος, σε έναν κόσμο που με κανέναν τρόπο δεν συμπαθεί να βρίσκεσαι σε καλό επίπεδο, λόγω παρατεταμένης ύπνωσης.
Εν μέσω γενικευμένης υποκρισίας, λοιπόν, που καθιερώνει και αντρώνει το τωρινό σύστημα εξουσίας, βάζοντας στην άκρη τη γνήσια αντιπαράθεση καθώς όχι μόνο δεν “πουλά” αλλά τουναντίον “υποψιάζει” τους περιθωριοποιημένους πολίτες, όλη αυτή η διαδικασία παρότρυνσης για αποθέωση του ευτελούς που καναλιζάρει τα ποικίλα ανθρώπινα συναισθήματα, κάνοντάς τα ακόμη και να μην υπάρχουν ή να μην εκδηλώνονται όταν πρέπει, το κλειστό αυτό μονοπώλιο της σαχλότητας εγκλωβίζει την σκέψη σε μονομερείς εικόνες που συνήθως δεν έχουν καμία αξία, παρά το γεγονός ότι κατακλύζουν την καθημερινότητα.
Και όχι μόνο εικόνες αλλά και σκέψεις για το αν πραγματικά αξίζει να προσπαθεί κανείς να αφυπνίσει συνειδήσεις σε ύπνωση.
Αφυπνίζονται οι συνειδήσεις;
1 Comment
Αφήστε ένα σχόλιο
Εντός εκτός και επί τα αυτά
Μικρές αγγελίες
Μόνιμες στήλες
Χρειάζεται πολύ θράσος και τρομερή υπεροψία για να λέει κανείς πως οι συνειδήσεις των άλλων ανθρώπων βρίσκονται σε ύπνωση, δηλαδή τόσο καλύτερος είσαστε εσείς κύριε, αλλουνού θεού παιδί είσαστε εσείς; και όλοι οι άλλοι δεν ξέρουν τι τους γίνεται; Κοιτάξτε γύρω σας τι θαυμάσια πράγματα δημιουργούν οι άνθρωποι, στην τεχνολογία, στην Τέχνη, στην επιστήμη, στο νομικό σύστημα, στην Δημοκρατία, στις καθημερινές πράξεις. Πόση αγάπη και φιλία υπάρχει! Τι θαύμα είναι που κυκλοφορούμε χωρίς φόβο! Που οι περισσότεροι από εμάς τρώμε καλύτερα από παλιά οι βασιλιάδες! Αν σας χτυπήσει αύριο ένα αυτοκίνητο (φυσικά δεν σας το εύχομαι) και σας πάνε στο νοσοκομείο, ακόμα και να μην έχετε ασφάλεια θα πέσουν όλοι επάνω σας για να σας κάνουν καλά και θα χρησιμοποιήσουν την τεχνολογία αυτού του συστήματος που τόσο χλευάζετε και τις γνώσεις που τους προσέφερε αυτό το σύστημα και την ανθρωπιά που τους δίδαξε να έχουν, δεν κοιμάται λοιπόν το σύστημα ούτε οι άνθρωποι του. Ως τώρα έλεγα, άσε τον, το αφήγημα του χρειάζεται και αυτός, αλλά ξαφνικά δεν αντέχω άλλο να με προσβάλλουν πως κοιμάμαι και πως κοιμούνται οι άνθρωποι που σέβομαι και αγαπώ. Κύριε Ζάχαρη, το παρακάνετε και έχετε ξεφύγει, κάποια σεμνότητα θα σας έκανε καλό, θα σας έκανε πιο πολύ άνθρωπο, τώρα είσαστε κάτι σαν ρομπότ της αναρχικής άδειας και ανέξοδης φρασεολογίας. Βασικά θέλετε να αναδειχτείτε μειώνοντας τους άλλους, μην τρομάζετε και μην παραπονιέστε λοιπόν αν κάποιος από αυτούς τους άλλους αμυνθεί και σας πει πως εσείς κοιμάστε και ονειρεύεστε έναν κόσμο που αγνοεί την πραγματικότητα. Όσο περίεργο και να σας φανεί, η ζωή που είχαμε, και έχουμε, την τύχη να ζούμε στον δυτικό κόσμο τις τελευταίες δεκαετίες είναι η καλύτερη που μπορεί να υπάρχει, είναι γεμάτη προβλήματα, αλλά από αυτά που λύνονται, και ζωή χωρίς προβλήματα θα ήταν ένας πραγματικός εφιάλτης, γιατί το νόημα της ζωής είναι να ψάχνεις την ευτυχία λύνοντας τα προβλήματα σου, ενώ εσείς πιστεύετε σε μια ευτυχία που την απαιτείται και που νομίζετε πως κάποιος έχει την υποχρέωση να σας την σερβίρει στο πιάτο. Ούτε σε μια ζωή αυθόρμητης συλλογικότητας υπάρχει ευτυχία, εκεί θα επικρατούσε πολύ γρήγορα το δίκιο του δυνατού, ο νόμος της ζούγκλας δηλαδή, και σίγουρα δεν θα υπήρχαν νοσοκομεία που θα σας έσωζαν την ζωή, γιατί αυτά δημιουργήθηκαν μέσα από οργανωμένες συνεργίες της ανθρωπότητας και όχι από φρικιά που δεν είναι ικανά να δημιουργήσουν τίποτα και αναγκάζονται έτσι να κάνουν καταλήψεις για να έχουν ένα χώρο δικό τους, περίεργο πως δεν κάνουν αυθόρμητα μια συλλογικότητα που να κτίσει ένα κτίριο και να μην χρειάζεται να ζει μέσα από παρασιτισμό.