Πριν λίγα χρόνια επέστρεφα αεροπορικά από Αίγυπτο στην Αθήνα. Για καλή μου τύχη καθόμουν στο παράθυρο και ο εξ ύψους ορίζοντας ήταν καθαρός. Πετούσαμε πάνω από την Ιεράπετρα και αντίκρισα για πρώτη και μοναδική φορά στη ζωή μου το γεωγραφικό ανάγλυφο όλης της Κρήτης.
Από συγκινησιακή παρόρμηση δημιουργήθηκαν δύο 15σύλλαβοι στίχοι: «Με αεροπλάνο πέταγα πάν’ απ’ τον Ψηλορείτη κι αγκάλιασα με μια ματιά τη μάνα μας την Κρήτη».
Αυτή η παγκρήτια ματιά, αυτό το αγκάλιασμα μου ήλθε στο νου διαβάζοντας το βιβλίο του συγγραφέα. Ένα βιβλίο πολύπλευρο, πολυεδρικό, πολυεπίπεδο και πολύπτυχο γιατί περιλαμβάνει σχεδόν τα πάντα που αφορούν, που σχετίζονται με την Κρήτη: ιστορικά, λαογραφικά, ηθογραφικά, ποιητικά, πρόσωπα μικρά και μεγάλα, μικροστιγμές της καθημερινότητας και μεγάλα ιστορικά γεγονότα. Πολυσύνθετος νοητικά και επεκτατικά ο τίτλος του βιβλίου. “ΑΦΡΟΔΙΤΗ”, θεά της ομορφιάς αλλά και όνομα μητέρας του συγγραφέα. Κάθε μητέρα είναι θεά για το παιδί της, γεννήτρα, στοργική και ιερή. Κατ’ επέκταση, πιο πλατιά μάνα η Κρήτη και πλατύτερη μάνα η Ελλάδα. Γι’ αυτό και ο τίτλος είναι μια νοηματική – ποιητική σύνθεση, τρεις ομόκεντροι κύκλοι, τρεις μητέρες. Μάνα – Μάνα Κρήτη – Μάνα Ελλάδα. Κάθε ευγενής παλμός τής μιας γίνεται δόξα για την ευρύτερη. Το βιβλίο αυτό είναι ένα ψυχικό απόσταγμα, μια κυοφορία που κρατούσε χρόνια και που αξιώθηκε ο συγγραφέας να το κάνει ραψωδία, να το δει τελειωμένο και να το αποθέσει ευλαβικά στα όμματα των αναγνωστών του. Εκτός από την καλή φιλολογική του γραφίδα διακρίνεται και μια τόλμη. Τόλμησε να γράψει και αδυναμίες της ζωής, συμβάντα που άλλοι πιθανόν ν’ απέφευγαν και τα παρουσιάζει όχι ετσιθελικά, αλλά όπως τ’ αφηγείται η αγνή, η απλή ή και απλοϊκή λαϊκή έκφραση, απολογητικά, εξομολογητικά, κρητικά.
Το βιβλίο ο συγγραφέας το έγραψε με διπλή ιδιότητα. Την ιδιότητα – ειδικότητα του φιλολόγου και ιστορικού αλλά και συνάμα του Κρητικού, του Κρητογεννημένου και γνώστη της Κρητικής κουλτούρας και ζωής. Είναι και βιωματικό γιατί μπαίνει σ’ όλες τις πτυχές της Κρητικής ζωής. Μέσα στις λίγες γραμμές της παρουσίασης αδυνατείς να παρουσιάσεις έστω και δειγματικά ένα από τα πολυθέματα του βιβλίου, γιατί αδικείς τα άλλα, τα εξίσου σπουδαία. Όλο το βιβλίο μοσχομυρίζει θυμάρι και δίκταμο της Κρήτης μυρίζει μπαρούτι δόξας και λευτεριάς, ιδρώτα και ανάσα της Κρήτης. Συγχαίρουμε και ευχαριστούμε οικογενειακά τον συγγραφέα για το βιβλίο με την τιμητική αφιέρωση και του ευχόμαστε υγεία και δύναμη για νέες προσπάθειες.
