Αν πεις για την πολιτική ντόκτορες γίναμ’ ούλοι
Για κάθε μας πολιτικό στήνουμε καραούλι
Θα θέλαμε εις της Βουλής τα έδρανα να πάμε
Και κάθε ένα Βουλευτή μα ζωντανό να… φάμε
Κρεμάλες στήνουμε ευθύς μόστρα εις την πλατεία
Και αναμένουμε ν΄αρθεί η πρώτη πελατεία
Πιο πέρα ανάβουμε φωτιές στήνουμε και καζάνι
Εις την πυρά να ρίξουμε το κάθε «χαϊβάνι».
Τον νόμο παίρνουμε μαθές εις τα δικά μας χέρια
Κραδαίνουμε και ζωηρά μαχαίρια μαλιχέρια
Βάζουμε κ΄ έναν στη Βουλή, ωσάν τον Δούρειο ίππο
Καλεί για πραξικόπημα κι όσους τσακό στον ύπνο
Μα είναι πράγματα αυτά μες στη Δημοκρατία
Στον τόπο που γεννήθηκε ανθρώπων η σοφία;
Πώς να δικαιολογηθούν πράξεις χειρίστης βίας
Παραβιάζοντας θεσμούς χάριν αυτοδικίας;
Μα όσα στραβά κι ανάποδα έχ΄η δημοκρατία
Απείρως είν΄ καλύτερη απ΄τη δικτατορία
Στων οργισμένων το μυαλό σύνεση δεν υπάρχει
Λαός να μην στηρίζεται στη δύναμη Μονάρχη
Δικτάτορες και Ναζιστές τον κόσμο καταστρέφουν
Ερείπια αφήνουνε και διχασμό εκτρέφουν
Οι κολλητοί βολεύονται, το κράτος το ληστεύουν
Διάλογο, πολιτισμό αυτοί τα λιγοστεύουν
Τις μίζες και τις ρουφιανιές ντε λόγω τ΄ απλουστεύουν
Δεν λέμε να μην κάνουμε σκληρή την κριτική μας
Αφού χαράτσια δίνουμε μέχρι και το βρακί μας
Τα αίτια ν΄ αναλύουμε πάντα με σωφροσύνη
Απόφαση να παίρνουμε πάντα χωρίς βιασύνη
Την κάλπη ν΄ αναμένουμε για να .. εκτονωθούμε
Μα πρώτα να προσέχουμε μην παραπλανηθούμε
Ο λύκος κι αν εγέρασε πάντα παραμονεύει
Ντύνεται πρόβατο κι αυτός και την κοιλιά χαϊδεύει
Έχει συμμάχους δυνατούς τσακάλια, ύαινες, νονούς
Τα κόλπα και τις πονηριές δεν βλέπει ο κοινός νους
Ντουντούκες χρησιμοποιούν πούχουν ψιλές κεραίες
Όχλο να κάνουν δυνατό κι όχι καλές παρέες!
Για όλα τούτα τα στραβά να κάνουμε πορείες
Ν΄αντιστεκόμαστε σωστά με διαμαρτυρίες
Ύβρεις δεν μας ταιριάζουνε, είμαστε μορφωμένοι
Μα πάνω απ΄ όλα θέλουμε νά μαστε μονιασμένοι!
