AC Cobra (1962)
Το πιο φημισμένο muscle-car όλων των εποχών
Το 1961 ο Τεξανός οδηγός αγώνων Carroll Shelby πρότεινε στη μικρή βιοτεχνία του Thames – Ditton AC να τοποθετήσει ένα V8 4,2 λίτρων, 164 ίππων της Ford κάτω από το καπό του AC Ace, που πρωτοεμφανίστηκε το 1953. Eτσι γεννήθηκε η θρυλική Cobra, το πιο φημισμένο muscle-car όλων των εποχών και σαφώς το ταχύτερο. Χάρη στο σχετικά μικρό βάρος και την τεράστια ελκτική ισχύ του κινητήρα, το διθέσιο roadster είχε εντυπωσιακές επιδόσεις: 0 – 100 σε 5,5 δεύτερα και τελική 221 χλμ./ώρα με το “μικρό” κινητήρα των 289 κυβ. ιντσών. Oταν τοποθετήθηκε ο 7λιτρος V8 των 345 ίππων, η Cobra “427” ήταν το ταχύτερο αυτοκίνητο παραγωγής στον κόσμο, με επιτάχυνση γύρω στα 4 δευτερόλεπτα για τα 100χλμ./ώρα από στάση, 10 δεύτερα για τα 160χλμ./ώρα και τελική 288χλμ./ώρα, που αναμφίβολα θα ήταν μεγαλύτερη, αν το αμάξωμα ήταν πιο αεροδυναμικό. Τα φουσκωμένα φτερά ξεχείλιζαν από τα τετράπαχα Goodyear, οι ανεξάρτητες αναρτήσεις (με διπλά ψαλίδια) και τα θηριώδη αεριζόμενα δισκόφρενα έκαναν ό,τι μπορούσαν για την οδική συμπεριφορά, η οποία πάντως δεν ήταν αντάξια των επιδόσεων. Iσως γι’ αυτό να μην κατάφεραν και σπουδαία πράγματα οι Cobra στους αγωνιστικούς στίβους…
Porsche 911 (1963)
Το διαχρονικό
Για να αντικαταστήσει την πετυχημένη 356, η Porsche παρουσίασε το 1963 την 901, ένα μοντέλο βασισμένο στην ίδια μηχανολογική φιλοσοφία, αλλά σαφώς πιο σύγχρονο. Oταν μπήκε τελικά στην παραγωγή, ένα χρόνο αργότερα, η φίρμα του Τσουφενχάουζεν αναγκάστηκε να αλλάξει τον κωδικό σε 911, μετά από διαμαρτυρία της Peugeot, που είχε πατεντάρει όλα τα νούμερα με “0” στη μέση για τα μοντέλα της. Σχεδιασμένη από τον γιο του δόκτορα Φερδινάνδου, τον “Butzi” Porsche, η 911 αποδείχτηκε η πιο πετυχημένη Porsche όλων των εποχών, αφού κατασκευαζόταν με μικρές αλλαγές μέχρι και το 1997. Ο επίπεδος αερόψυκτος κινητήρας κρεμόταν πάντα πίσω από τον πίσω άξονα, αλλά το μεταξόνιο ήταν 10 εκατοστά μακρύτερο και το κουπέ αμάξωμα ήταν 2+2 θέσεων. Αρχικά δίλιτρος, 130 ίππων, ο αειθαλής μπόξερ μεγάλωνε διαρκώς κάτω από τις φροντίδες του αρχιμηχανικού Ferdinand Piech, για να φτάσει στα 3,3 λίτρα και τους 320 ίππους με turbo 10 χρόνια αργότερα. Οι επιδόσεις ήταν πάντα εξαιρετικές, αλλά η οδική συμπεριφορά απαιτούσε προσοχή και η 911 φημιζόταν για το δύστροπο χαρακτήρα της. Οι εκδόσεις S και Carrera, με ελαφρωμένο αμάξωμα και βελτιώσεις παντού, ήταν δημοφιλέστατες ανάμεσα στους υποψηφίους οδηγούς αγώνων και έχουν πάμπολλες νίκες στο παλμαρές τους.
Ford Mustang (1964)
Ο αμερικανικός θρύλος…
Πνευματικό παιδί του φιλόδοξου Lee Lacocca, η Mustang ήταν για τη Ford το κατάλληλο προϊόν στην κατάλληλη στιγμή. Βασισμένη στο δάπεδο του ταπεινού Ford Falcon, αλλά με θαυμάσιο, ευρωπαϊκής αισθητικής αμάξωμα 2+2 θέσεων, η Mustang πούλησε 418.000 αντίτυπα τον πρώτο κιόλας χρόνο. Η οδική συμπεριφορά ήταν μίλια μπροστά από τους άλλους Αμερικανούς ανταγωνιστές, ενώ όσοι δεν ικανοποιούνταν από τις αναιμικές επιδόσεις του βασικού εξακύλινδρου κινητήρα 2,8 λίτρων είχαν μία ολόκληρη σειρά από V8 για να διαλέξουν. Η Mustang με το V8 των 7 λίτρων, 271 ίππων, το τεσσάρι χειροκίνητο κιβώτιο και τα δισκόφρενα εμπρός ήταν η δημοφιλέστερη έκδοση και αυτή που καθιέρωσε τον όρο “pony car”. Καθώς οι υπόλοιποι κατασκευαστές ακολουθούσαν τα χνάρια της, η Ford παρουσίασε τη δεύτερη σειρά Mustang το 1969, με πιο αεροδυναμικό (αλλά μεγαλύτερο και βαρύτερο) αμάξωμα. Η ενεργειακή κρίση των αρχών της δεκαετίας του ’70 “σκότωσε” το μοντέλο, το οποίο, αν και εξακολουθεί ως όνομα να παράγεται ως τις μέρες μας, δεν είχε πλέον καμία σχέση με το κλασικό πρότυπο του 1964.
Renault 16 (1964)
Το πρώτο πραγματικά οικογενειακό…
Ορόσημο στην ιστορία του οικογενειακού αυτοκινήτου, το Renault 16 καθιέρωσε από το 1964 τη μορφή που έχουν όλα τα σύγχρονα μοντέλα: αμάξωμα δύο όγκων, 5 θυρών, με αναδιπλούμενο πίσω κάθισμα, που το μετέτρεπε σε station wagon με μία κίνηση. Εκτός από καινοτόμο στην εκμετάλλευση των χώρων, το 16 ήταν άνετο και λειτουργικό, με θαυμάσιο κράτημα δρόμου, χάρη στην εξελιγμένη μπροστινή κίνηση, και δυνατά φρένα (δίσκοι). Επιπλέον, το περίεργο σχήμα του ήταν αεροδυναμικά μελετημένο, ώστε ακόμα και με το μέτριο τετρακύλινδρο κινητήρα των 1.470 κ.εκ., 55 ίππων, να ξεπερνά τα 145 χλμ./ώρα. Το 1968 εφοδιάστηκε με το μεγαλύτερο κινητήρα 1.588 κ.εκ., 88 ίππων, φτάνοντας τα 168 χλμ./ώρα, ενώ η έκδοση ΤΧ του 1973, με 93 ίππους, κιβώτιο 5 σχέσεων και πλούσιο εξοπλισμό (ηλεκτρικά παράθυρα, βελούδινες επενδύσεις, διπλοί προβολείς ιωδίου κ.ο.κ.) έφερνε σε δύσκολη θέση αρκετά μεγαλύτερα και ακριβότερα αυτοκίνητα. Για 15 χρόνια το Renault 16 ήταν το πιο καλοπουλημένο μεσαίο αυτοκίνητο στη γαλλική αγορά και ο διάδοχος του, το 20, συνέχισε την παράδοση.
