Η αναφορά των ημερών στον ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940-41 μου δίνει την αφορμή ν’ αναφερθώ, λίαν συνοπτικά, σ’ ένα σχετικά άγνωστο περιστατικό του πολέμου αυτού.
Είναι η τραγική τύχη του συνταγματάρχη Ν. Ρόκκου, ο οποίος, ως διοικητής του 23ου Συντάγματος της 13ης Μεραρχίας, στις 18-11-1940, απώλεσε τον έλεγχο των τμημάτων του, αντικαταστάθηκε, προφυλακίστηκε και στις 5 το απόγευμα της 24ης-12-1940 εμφανίζεται κατηγορούμενος, με βαρύτατες κατηγορίες, στο Εκτακτο Στρατοδικείο, που συνεδρίασε στο Τζαμί του Ποτγκόριε (Αλβανίας), με πρόεδρο τον συν/ρχη Ευστ. Λιώση και συνήγορο υπεράσπισης του κατηγορουμένου τον στρατιώτη Παναγιώτη Κανελλόπουλο. Τελικά το Στρατοδικείο, λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 25ης Δεκεμβρίου 1940, εκδίδει την απόφασή του και καταδικάζει τον άτυχο συνταγματάρχη στην ποινή των τριών ετών. Λίγες όμως ώρες μετά, ο τραγικός συνταγματάρχης αυτοκτόνησε.
Και όπως σημειώνει σε σχετικό δημοσίευμα ο αείμνηστος Γ.Ν. Θεοφάνους για το δραματικό αυτό περιστατικό: «…ο συνταγματάρχης Ρόκκος μπορεί να ατύχησε στο πεδίο της μάχης, πέρασε όμως στην Ιστορία, ως παράδειγμα στρατιωτικής τιμής και στρατιωτικής υπερηφάνειας. Ακόμα και στην ατυχία του, ήταν μέσα στο πνεύμα του ’40».