«Πρόκληση: γράψτε κάτι για τα Ταμπακαριά»
Ένας καλλιτέχνης με ευαισθησίες φωτογραφίζει τον εσώκοσμο του. Με πόνο ψυχής μας λέει να μη γίνει όπως η ΑΒΕΑ. Τολμώ και γράφω. Ποιοι πρέπει να τα διαβάζουν αυτά που γράφονται για να ξεσκεπάζονται τα υπόκρυφα συμφέροντα κάποιων ισχυρών οικονομικά, που θεός τους είναι το χρήμα (υπερ- πλούτος) και όχι το ανθρώπινο συναίσθημα. Αυτών όλων, που χρόνια πολλά με την εργασία τους έδιναν ζωή στην περιοχή και σ’ όλα τα Χανιά. Έπαιρναν τα δέρματα από τους βοσκούς των ζώων, τα επεξεργάζονταν και τα έδιναν στη συνέχεια στους χειροβιοτέχνες υποδημάτων, για να κατασκευάζουν υποδήματα της εποχής και τη συνέχεια της παράδοσης για τα Χανιά, για την Κρήτη, τα στιβάνια.
Μια περίπου δεκαετία χρημάτισα στο (Ε.Β.Ε.Χ.) Εμπορικό Βιοτεχνικό Επαγγελματικό Επιμελητήριο Χανίων. Από το Επιμελητήριο σαν οργανισμός είχα οριστεί στην υποεπιτροπή βιοτεχνικών πιστώσεων για χορηγήσεις χαμηλότοκων δανείων με τους κανόνες δικαιωμάτων της ονομαζόμενης 197 απόφασης της Τράπεζας της Ελλάδος. Από τη θέση αυτή είχα αποκτήσει κάποιες γνώσεις για τον κλάδο των βυρσοδεψείων. Τώρα συνταξιούχος, αφυπνίστηκα από τα συναισθήματα του καλλιτέχνη και τον ευχαριστώ. Παίρνω τη δύναμη και ταξιδεύω νοητικά στο παρελθόν, ερμηνεύω κατά το δυνατόν το παρόν με την εξέλιξη του και θα προσπαθήσω να συμπορευθώ για το μέλλον με τα συναισθήματα των τότε ενεργών και τώρα των συνεχιστών (παιδόγγονα) της ζωής τους.
Οι σκέψεις μου που θέλω να εκφράσω σαν προτάσεις, δεν επιδιώκω να είναι επηρεασμένες από υποκειμενισμό, αλλά να κριθούν αντικειμενικά. Οι θεσμικοί παράγοντες με σεβασμό να αποδεχτούν τους κάποτε κατοίκους και βυρσοδέψες και τώρα τους συνταξιούχους και τις οικογένειες που συνεχίζουν να είναι συναισθηματικά δεμένοι με την τοποθεσία και το ιστορικό όνομα ΤΑΜΠΑΚΑΡΙΑ. Συμπορευτές σ’ αυτά να είναι όλα τα Χανιά, με βασικό επηρεαστή το Εμπορικό- Βιοτεχνικό Επιμελητήριο. Χωρίς ενδοιασμούς δεν βλέπω αξεπέραστες δυσκολίες, βλέπω ύπαρξη εμπνεύσεων που δεχόμαστε την εξελίξιμη πορεία της κοινωνίας. Σεβόμενοι την ιστορία, για την ιστορία των ανθρώπων που διακατέχονται από συναισθήματα.
Τολμηρό είναι αυτό που αισθάνομαι να εκφράσω. Το ερώτημα αρθρογράφου για την Α.Β.Ε.Α., ποιος θα στήσει το άγαλμα σε ποιους, ας αποφευχθεί με κάθε τρόπο. Αυτά για να αποφευχθούν, θα πρέπει να συστρατευθούν στην περίπτωση των Ταμπακαριών όλοι οι φορείς διευρυμένων αρμοδιοτήτων. Οι μεγαλοεπενδυτές που ο θεός τους είναι το χρήμα, ο μεγαλο-πλούτος, εμπνέονται μεγάλα σχέδια, διαθέτοντας χρήματα εξαγοράς ανθρώπων, κατέχοντας θέσεις σε υψηλά πόστα της πολιτικής που μπορούν να παίξουν καθοριστικό ρόλο.
Κάπου εδώ σταματώ, γιατί στο μυαλό μου διασταυρώνονται και συγκρούονται πολλές μου σκέψεις. Το κείμενο μου αυτό, ας προστεθεί στις ευαισθησίες του καλλιτέχνη, με βλέψεις να γίνουμε πολλοί με ευαισθησίες. Δηλώνω συμμετοχή κατά δύναμη στις προσπάθειες της ιστορικής επικράτησης.
