Ενα αυστηρό, ηχηρό περιβαλλοντικό μήνυμα περιβαλλοντικής αφύπνισης στέλνει η 15χρονη Χανιώτισσα Γεωργία Ιγγλεζάκη, η οποία με επιστολή της προς τα “Χανιώτη νέα” λέει την αλήθεια για τις κακές συνήθειες που έχουμε στα Χανιά όσον αφορά στην ανακύκλωση και στο περιβάλλον.
Με το νεανικό αυθορμητισμό μα και έναν θυμό που πηγάζει από την ανάγκη να προστατέψει το δικό της μέλλον, τα γραφόμενα της Γεωργίας είναι αφοπλιστικά. Αναλυτικά αναφέρει:
«Αγαπητέ γείτονα,
ναι, σε εσένα μιλάω που το παίζεις σπιτονοικοκύρης και άνθρωπος με παιδεία. Δεν βλέπω πού είναι η παιδεία σου όταν πετάς μουλωχτά τα σκουπίδια στον δρόμο και φεύγεις κάνοντας τον αθώο.
Εάν ήσουν ο αθώος της υπόθεσης θα καθόσουν και θα μάζευες το σκουπίδι που βρήκες στον δρόμο τυχαία. Αγαπητέ γείτονα, εσύ που λες ότι το σπίτι σου το θες καθαρό και γι’ αυτό βγάζεις τα σκουπίδια σου κάθε μέρα να τα πετάξεις. Ο κάδος της ανακύκλωσης( μπλε) και των σκουπιδιών(πράσινος) είναι δίπλα – δίπλα. Κυριολεκτικά η απόσταση ανάμεσά τους είναι τρία βήματα. Σε ρωτάω, λοιπόν, εγώ που πρέπει να κάνω 30 βήματα από το σπίτι μου μέχρι τον κάδο της ανακύκλωσης γιατί απ’ έξω από το σπίτι μου δεν υπάρχει (ευχαριστούμε Δήμε) γιατί να κάνω σωστή ανακύκλωση και να πετάω σωστά τα σκουπίδια μου όπου ανήκουν; Ο κάδος σου είναι μόνο 10 βήματα μακριά από το σπίτι σου και δεν μπορείς να πετάξεις τα σκουπίδια σου σωστά; Όλοι ξέρουμε ότι στην ανακύκλωση δεν γίνεται να πετάμε σακούλες γεμάτες σκουπίδια.
Τα αντικείμενα που ανακυκλώνονται πρέπει να πετιούνται καθαρά και μόνα τους στην ανακύκλωση. Χωρίς τη σακούλα που τα μετέφερες. Για κάποιους, όμως, αυτό είναι κάτι που δεν καταλαβαίνουν. Θα πω εντάξει αυτό δεν το ήξερες, ίσως να μην το είχες ακούσει αλλά σίγουρα δεν έχεις αχρωματοψία κι αν έχεις ξέρεις να διαβάζεις τα μεγάλα γράμματα πάνω στους κάδους: “ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ”, “ΚΑΔΟΣ ΣΚΟΥΠΙΔΙΩΝ”.
Πώς γίνεται, λοιπόν, μερικοί να μπερδεύεστε και να πετάτε τα σκουπίδια που προορίζονταν για κάδο σκουπιδιών στην ανακύκλωση; Πώς είναι δυνατόν; Πρέπει να βάλουμε φωτεινή σήμανση για να καταλάβετε πού να πετάξετε τα σκουπίδια σας; Όλα αυτά δεν τα λέω για να σε κάνω να νιώσεις άσχημα, το λέω γιατί είναι άδικο για εμένα που κάνω ανακύκλωση, η δική μου ανακύκλωση να μη μετράει πια γιατί ο κάδος ανακύκλωσης μετατράπηκε σε ένα ακόμα κάδο σκουπιδιών.
Επίσης, αγαπητέ γείτονα, γιατί ανάμεσα στους δύο αυτούς κάδους έχει δημιουργηθεί μια μικρή χωματερή; Γιατί εγώ να πρέπει να προσπαθήσω να βάλω “καλάθι” τη σακούλα μου γιατί σε απόσταση δύο μέτρων δεν μπορώ να πλησιάσω τον κάδο; Εάν αυτό που θέλεις να πετάξεις δεν χωράει μέσα στον κάδο, τουλάχιστον φρόντισε να είναι δίπλα, όχι πεταμένο λίγο παραδίπλα. Βάλε το δίπλα στον κάδο έτσι ώστε το βράδυ που το απορριμματοφόρο περάσει, να δει τα σκουπίδια και να τα μαζέψει. Ίσα – ίσα θα διευκολύνεις και τη ζωή των υπαλλήλων αυτών.
Είναι άδικο γι’ αυτούς και για τον πλανήτη. Αλλά πες ότι εμένα δεν με σκέφτεσαι αλλά και πάλι θέλεις το σπίτι σου να είναι καθαρό, γιατί το βρομίζεις ακόμα περισσότερο; Γιατί πετάς σκουπίδια στο μόνο σου σπίτι; Γιατί πετάς σκουπίδια στη Γη; Αυτή που σε δημιούργησε; Αυτή που σε τρέφει; Ναι γι’ αυτή τη μητέρα μιλάω που κλαίει κάθε μέρα γιατί τα παιδιά της την κακομεταχειρίζονται και τη θεωρούν δεδομένη. Βλέπεις στη μικρή σου οθόνη, είτε αυτή είναι ο υπολογιστής είτε η τηλεόραση είτε το κινητό σου τηλέφωνο, εικόνες από τις θάλασσες του κόσμου, γεμάτες σκουπίδια, χελώνες να πεθαίνουν από το πλαστικό που πέταξες εσύ στη θάλασσα. Γλάρους να πεθαίνουν και να έχουν μικροπλαστικά στην κοιλιά τους.
Πιστεύεις ότι αυτό δεν σε αφορά; Πιστεύεις αγαπητέ φίλε, γείτονα, άνθρωπε ότι αυτό δε φτάνει σε εσένα, δε σε επηρεάζει ούτε στο ελάχιστον οπότε ποιος σκοτίστηκε για μερικές χελώνες; Ζούμε σε μια χώρα που την αγκαλιάζει η θάλασσα είτε το θέλουμε είτε όχι και σε αυτή οφείλεται ο τουρισμός και από αυτή τρεφόμαστε. Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα κάτσεις να φας το ψαράκι σου στην ταβερνούλα σου και θα κάνεις check in στο Facebook: “Ο χρήστης ανθρωποειδές περνάει καλά στην τοποθεσία η ‘ψαροταβέρνα του Βαγγελη’”, σκέψου τι μπορεί να έχει φάει το ψάρι που ετοιμάζεσαι να φας.
Πόσα πλαστικά έχει φάει κατά λάθος. Κι αν αυτό δεν σου θυμίζει κάτι τότε σίγουρα θα σου θυμίσει κάτι η φράση κλιματική αλλαγή.
Σου θυμίζει κάτι; Είναι κάτι που θα σου στερήσει τη ζωή σε 12 χρόνια (ίσως και λιγότερα) εάν συνεχίσουμε έτσι.
Και όπως είδες βάζω και τον εαυτό μου μέσα σε αυτή την καταστροφή. Είμαι συνενοχή στην καταστροφή μου. Γι’ αυτό σου ζητάω να ξανασκεφτείς τις πράξεις σου και να αρχίσεις με ένα βήμα τη φορά να αλλάζεις τον κόσμο. Άρχισε να κάνεις ανακύκλωση, εάν δεις σκουπίδι στον δρόμο μάζεψέ το και άσε τις δικαιολογίες. Προσπάθησε να μειώσεις το πλαστικό στη ζωή σου. Όλοι φταίμε για αυτό που συμβαίνει αλλά μπορούμε ακόμα να σωθούμε».
Πραγματικά αυτό το άρθρο είναι ικανό να αγγίξει την ψυχή κάθε λογικού ανθρώπου που έχει την επίγνωση των πράξεών του. Φτάνει όμως αυτό; Πρέπει όσοι διαβάσατε αυτό το άρθρο να αναρωτηθείτε τι κάνετε σωστά και τι όχι. Κάποιοι θα πουν “ώχου, αυτά είναι ψηλά γράμματα”. ΔΕΝ πρόκειται όμως για ψηλά γράμματα. Όσα περιγράφει και καταδικνύει η 15χρονη Χανιωτοπούλα είναι η ωμή πραγματικότητα που όσο πιο σύντομα αποδεκτούμε όλοι μας τόσο το καλύτερο για τη φύση που μας περιβάλει και μας δίνει ζωή. Ακόμα και η μικρότερη πράξη ” ωχαδερφισμού” επισύρει βαριές κυρώσεις εις βάρος της φύσης. Γι αυτό, ΠΡΟΣΟΧΗ στην διαχείριση των απορρυμάτων μας, γιατί όσα δεν πάνε εκεί που πρέπει, καταλήγουν αλλού, ίσως να επιστρέφουν και στο πιάτο μας. Ποιος ξέρει.
Παιδεια….. λεξη μαλλον αγνωστη στους περισσοτερους απο μας.Δυστηχως εκλειπει και το φιλοτιμο.Αυτο το φαινομενο μονο με ελεγχο,μονο οταν ακουμπησουν στην τσεπη μας.Συγχαρητηρια στη μικρη συντοπιτισσα,ομως την απογοητευση δεν την γλυτωνει.
Σίγουρα είναι 15 χρόνων;
Εκεί που εμείς ως ενήλικες κλείνουμε τα μάτια, τα παιδιά γύρω μας μας παρακολουθούν αυστηρά. Κάποτε και εμείς το ίδιο κάναμε, γιατί να αλλάζουμε έτσι…..