Αγία Ειρήνη

Στην Κίσαμο ‘ναι ένα χωριό που Σάσαλο το λένε
βουρκώνουνε τα μάθια μου και παραλίγο κλαίνε.
Έχει πολλές τσι γειτονιές, λαγκάδια και ρουμάνια
ποτάμια γάργαρα νερά, πέφτουν απ’ τα ουράνια.
Περάσανε από ‘κειδά Τούρκοι και Γιανιτσάροι
την εποχή που εδέσποζε στην Κρήτη “το Φεγγάρι”.
Πέρασαν όμως οι καιροί κ’ οι μαύροι χρόνοι εκείνοι
πήραν τον τόπο Χρισιανοί, χτίσαν Αγιά Ειρήνη.
Μια εκκλησία κεντρική που το χωριό αγιάζει
ούλοι κατένε του Μαγιού στσι πέντε πως γιορτάζει.
Περιφορά σαν γίνεται μετά τη λειτουργία
δύναμ’ υγεία και χαρά ζητούμ’ απ’ την Αγία.
Αντιλαλούνε τα λαγκά απού τσι ψαλμωδίες
απού τσι παίρνουν τα πουλιά, τσι κάνουν μελωδίες.
Οι ξένοι και οι χωριανοί με τα καλά ντυμένοι
εις τω πλατάνω σι δροσιές βρίσκουνται καθισμένοι.
Πίνουμε τα κρασάκια μας κι ότι η γη μας δίνει
και υμνολογούμ’ όλοι μαζί προστάτιδα ΕΙΡΗΝΗ.