ο αίρων την αµαρτίαν του κόσµου
«…∆οξάζοµέν Σε, τον Κτίστην, και ∆ηµιουργόν του παντός! ∆οξάζοµέν Σε Υιέ Θεού µονογενές, τον απάτορα εκ Μητρός, και αµήτορα εκ Πατρός· εν γαρ τη προλαβούση Εορτή νήπιον Σε είδοµεν, εν δε τη παρούση τέλειον Σε ορώµεν, τον εκ τελείου τέλειον επιφανέντα Θεόν ηµών.
Σήµερον γαρ ο της εορτής ηµίν επέστη καιρός και χορός Αγίων εκκλησιάζει ηµίν, και Άγγελοι µετά ανθρώπων συνεορτάζουσι. Σήµερον η χάρις του Αγίου Πνεύµατος, εν είδει περιστεράς, τοις ύδασιν επεφοίτησε. Σήµερον ο άδυτος ήλιος ανέτειλε, και ο κόσµος τω φωτί Κυρίου καταυγάζεται. Σήµερον η σελήνη λαµπραίς ταις ακτίσι τω κόσµω συνεκλαµπρύνεται.
Σήµερον οι φωτοειδείς αστέρες τη φαιδρότητι της λάµψεως την οικουµένην καλλωπίζουσι. Σήµερον αι νεφέλαι υετόν δικαιοσύνης τη ανθρωπότητι ουρανόθεν δροσίζουσι. Σήµερον ο άκτιστος υπό του ιδίου πλάσµατος βουλή χειροθετείται.
Σήµερον ο Προφήτης και Πρόδροµος τω ∆εσπότη προσέρχεται, αλλά τρόµω παρίσταται, ορών Θεού προς ηµάς συγκατάβασιν. Σήµερον τα του Ιορδάνου νάµατα εις ιάµατα µεταποιείται η του Κυρίου παρουσία. Σήµερον ρείθροις µυστικοίς πάσα η κτίσις αρδεύεται.
Σήµερον τα των ανθρώπων πταίσµατα τοις ύδασι του Ιορδάνου απαλείφονται. Σήµερον ο Παράδεισος ηνέωκται τοις ανθρώποις, και ο της ∆ικαιοσύνης Ήλιος καταυγάζει ηµίν. Σήµερον το πικρόν ύδωρ, το επί Μωυσέως, τω λαώ εις γλυκύτητα µεταποιείται τη του Κυρίου παρουσία.
Σήµερον του παλαιού θρήνου απηλλάγηµεν, και ως νέος Ισραήλ διεσώθηµεν. Σήµερον του σκότους ελυτρώθηµεν, και τω φωτί της θεογνωσίας καταυγαζόµεθα. Σήµερον η αχλύς του κόσµου καθαίρεται τη επιφανεία του Θεού ηµών.
Σήµερον λαµπαδοφεγγεί πάσα η κτίσις άνωθεν. Σήµερον η πλάνη κατήργηται, και οδόν ηµίν σωτηρίας εργάζεται η του ∆εσπότου επέλευσις. Σήµερον τα άνω τοις κάτω συνεορτάζει, και τα κάτω τοις άνω συνοµιλεί.
Σήµερον η ιερά και µεγαλόφωνος των Ορθοδόξων πανήγυρις αγάλλεται. Σήµερον ο ∆εσπότης προς το βάπτισµα επείγεται, ίνα αναβιβάση προς ύψος το ανθρώπινον. Σήµερον ο ακλινής τω ιδίω οικέτη υποκλίνεται, ίνα ηµάς εκ της δουλείας ελευθερώση.
Σήµερον Βασιλείαν ουρανών ωνησάµεθα· της γαρ Βασιλείας του Κυρίου ουκ έσται τέλος. Σήµερον γη και θάλασσα την του κόσµου χαράν εµερίσαντο, και ο κόσµος ευφροσύνης πεπλήρωται. Είδοσάν Σε ύδατα, ο Θεός, είδοσάν Σε ύδατα και εφοβήθησαν.
Ο Ιορδάνης εστράφη εις τα οπίσω, θεωρών το πνεύµα το Άγιον, εν είδει περιστεράς κατερχόµενον, και περιιπτάµενόν Σοι.
Ο Ιορδάνης εστράφη προς τα οπίσω, θεασάµενος το πυρ της Θεότητος σωµατικώς κατερχόµενον, εισερχόµενον επ’ αυτόν».
Σωφρονίου, Πατριάρχου Ιεροσολύµων
Υ.Γ.: Τα Θεοφάνεια, που εορτάσαµε και η απαράµιλλη Βυζαντινή υµνωδία, µας έχει παραχωρήσει την ‘‘Λόγια ευλάβεια’’, κατά την οποία τα άνω µε τα κάτω συνεορτάζουν και τα κάτω µετά άνω, συνοµιλούν!
Ο Σωτήρας του Κόσµου, εφάνη!
Χρόνια Πολλά.
