Του Αγίου Γεωργίου προχθές, Κυριακή 23 Απριλίου, και ο νους μου, ενώ πήγαινα στη Χάρη του στον Νίππο, ταξίδευε στη Λύδδα της Παλαιστίνης, όπου ο τάφος του και ο μεγαλόπρεπος ναός του. Και βέβαια στο τραγούδι του, όπως μου το πρωτόπε η μάνα μου ένα χειμωνιάτικο βράδυ δίπλα στην παραστιά -θα ’μουν δε θα ’μουν πέντε χρονών… Για το πώς έσωσε τη βασιλοπούλα και σκότωσε τον Δράκοντα που δεν άφηνε “σταλιά νερό να κατέβει στη Χώρα”…
«Το πρωί μεταφορά από τα Ιεροσόλυμα στο αεροδρόμιο του Τελ Αβίβ. Στη διαδρομή θα σταματήσουμε στη Λύδδα, όπου βρίσκεται η Μονή και ο Τάφος του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου». Αυτά έγραφε το πρόγραμμα της 8ης (τελευταίας) μέρας της προσκυνηματικής εκδρομής στους Αγίους Τόπους, που διοργάνωσε η Μητρόπολη Κισσάμου και Σελίνου (23-30 Αυγούστου 2011) και στην οποία συμμετείχα. Ήθελε γύρω στις δυο ώρες να ξημερώσει, θυμάμαι, όταν φτάσαμε. Η πόλη, οι κάτοικοι της οποίας είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία μουσουλμάνοι, κοιμούνται τον ύπνο του Δικαίου. Φύλακας άγγελος της (τους) ο συμπολίτης τους Άγιος που δεν κάνει διακρίσεις και προστατεύει τόσο τους λίγους χριστιανούς, όσο και τους πολλούς μουσουλμάνους. Τον έχουν σε μεγάλη υπόληψη και τον σέβονται, λέει, ξεχωριστά οι τελευταίοι. Και γιατί είναι ο πιο… διάσημος χωριανός τους. Εδώ, βλέπετε, λένε ότι γεννήθηκε από πατέρα Καππαδόκη και μητέρα Παλαιστίνια το 275 μ.Χ. κι εδώ έφεραν και εναπόθεσαν το λείψανό του, μετά τον μαρτυρικό του θάνατο το 303 μ.Χ. Μα και γιατί στάθηκε παλικάρι και δεν αρνήθηκε την πίστη του, αλλά και γιατί βοηθούσε όλους όσοι βρίσκονταν σε ανάγκη, τον σέβονται οι ντόπιοι. Μείναμε δεν μείναμε 15 λεπτά της ώρας εδώ. Ίσα-ίσα για να προσκυνήσουμε τον τάφο του και ν’ ανάψουμε ένα κερί στην εικόνα του, που τον δείχνει αστραφτερό, όπως πάντα, ανάμεσα στον πατέρα του, τον Άγιο Γερόντιο και στη μητέρα του, την Αγία Πολυχρονία. “Βοήθεια μας!”. Η φράση, σε άπταιστα ελληνικά απ’ τον νεαρό μουσουλμάνο που μας είχε ανοίξει την πόρτα, όταν φεύγαμε…
«Άγιε μου Γιώργη, αφέντη μου, όμορφοκαβαλάρη,/ που ’σαι ζωσμένος στο σπαθί και στ’ αργυρό κοντάρι./ Στην Χάρη και στη Δόξα σου, ήρθα ν’ αναθιβάλω/ για το θεριό που σκότωσες τον δράκο τον μεγάλο». […]/ «Ξύπνα δα Αη Γιώργη μου, που μου ’πες μη φοβούμαι,/ κι αν το σκοτώσεις το θεριό θεού παιδί λογούμαι»/ Σηκώνεται ανατολικά και κάνει τον σταυρό ντου/ και παίζει πρώτη κονταριά και κόβει το λαιμό ντου./ Από τη μέση την αρπά ξεκάπουλα την βγάνει/ και πειρουνίζει τ’ άλογο στση μάνας τζη την πάει./ Ο αφέντης τση εκάθοντο απάνω στο παλάτι,/ και έσταζε τ’ αχείλι ντου το άδολο φαρμάκι./ Κι η μάνα τζη εκάθοντο πάνω στο παραθύρι/ κι έσταζε το αχείλι τζη φαρμάκι στο ποτήρι./ “Αν σε ξεμίστεψε άνθρωπος να του χαρίσω πόλη/ κι αν σε ξεμίστεψε άγιος να χτίσω μοναστήρι”./ “Δεν με ξεμίστεψε άνθρωπος να του χαρίσεις πόλη,/ μόν’ με ξεμίστεψε άγιος ο Μέγας Αη Γιώργης”/ Με τα κατάρτια το κερί και με τ’ ασκιά το λάδι/ και με τα τρυγοκόφινα το σερνικό λιβάνι». Οι πρώτοι και οι τελευταίοι στίχοι απ’ το τραγούδι του Αη Γιώργη, όπως μου το πρωτόπε η μάνα μου (το κατέγραψα το 1977).
Και… στα πεταχτά
«Βιόλα τ’ Απρίλη άνθισε, τον κήπο μου στολίζει,/ μ’ αρώματα μεθυστικά ο τόπος πλημμυρίζει.// Γαριφαλιά και καντιφές, βιολέτα και κοράλι/ με ένα σου χαμόγελο ανθίσανε και πάλι». Χρώματα και αρώματα του Απρίλη στις δυο σημερινές μαντινάδες της Νεκταρίας. «Έστησ’ ο έρωτας χορό με τον ξανθό Απρίλη/ κι η φύσις ηύρε την καλή και τη γλυκιά της ώρα». Και οι πρώτοι στίχοι του Διονυσίου Σολωμού απ’ το Γ’ σχεδίασμα των “Ελεύθερων πολιορκημένων”, στον νου μου. Το έχω ξαναγράψει. Στάζουν ποίηση οι μαντινάδες της Νεκταρίας Θεοδωρογλάκη.
«Ενώ 2,5 χρόνια γίνονται έρευνες από τις βελγικές αρχές και πουθενά δεν έχει μαθευτεί το όνομα της, η μία της φωτογραφία, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, έγινε φέιγ βολάν σε όλο το ελληνικό διαδίκτυο». Για τη γνωστή υπόθεση που “παίζεται” ως πρώτη είδηση στην τηλεόραση εδώ και μέρες ο λόγος από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ Νίκο Ανδρουλάκη σε προεκλογική του ομιλία. Άλλο το Βέλγιο, άλλη η Ελλάδα…
Τρέχω, τρέχεις, τρέχει, τρέχουμε, τρέχετε, τρέχουν… Όλοι μαζί όλων των κομμάτων και των κομματιδίων κλίνουν σε ενεστώτα χρόνο το ρήμα, κλείνοντας τα μάτια στους ψηφοφόρους. Αγρόν, ωστόσο, αγοράζει η πλειοψηφία ή μου φαίνεται.
