Αυτά που συµβαίνουν τα τελευταία χρόνια στα Χανιά θα πρέπει να γίνουν σεµινάριο προς µελλοντικούς ∆ηµάρχους: «Πώς δεν θα πρέπει να διοικείται µια πόλη».
Ο κ. Σηµαντηράκης ήρθε στα Χανιά από την Κίσσαµο σαν ένας δυναµικός νέος, που θα µπορούσε να δώσει µια σύγχρονη προοπτική µε µέλλον σε αυτή την πόλη. Πριν όµως καλά – καλά εντοπίσει σε βάθος τα προβλήµατα και προσεγγίσει µε σύνεση τις λύσεις, άρχισε να αποφασίζει, χωρίς να λογαριάζει τις συνέπειες αυτών των αποφάσεων.
Τα δύο παραπάνω θέµατα, που είναι αυτή τη στιγµή στο προσκήνιο, αφορούν τις αποφάσεις της δηµοτικής αρχής για παρεµβάσεις στο δηµόσιο ελεύθερο χώρο. Επαναλαµβάνω στο δηµόσιο ελεύθερο χώρο. Ήρθε λοιπόν ο κ. Σηµαντηράκης και χωρίς πολύ σκέψη αποφάσισε να «λύσει» το κυκλοφοριακό της πόλης µπουκάροντας «προσωρινά» µε το «έτσι θέλω», 250 αυτοκίνητα στον ελεύθερο χώρο του πρώην στρατοπέδου Μαρκοπούλου. Ήρθε και χωρίς πολύ σκέψη αποφάσισε να κάνει ένα φαραωνικό θέατρο 1.700 θέσεων στον ελεύθερο χώρο των Αγίων Αποστόλων.
Ρωτάµε λοιπόν, γιατί επιλέγετε τις πιο εύκολες λύσεις, καταπατώντας τους ελεύθερους χώρους, µε απερισκεψία; ∆εν υπάρχουν άλλες λύσεις; Τόσα χρόνια δεν ήξεραν οι προηγούµενοι δήµαρχοι να «λύσουν» αυτά τα θέµατα και ήρθατε εσείς, ως ταύρος σε υαλοπωλείο να τα λύσετε;
Γιατί να καταπατηθεί παρθένος χώρος πρασίνου στους Αγίους Αποστόλους που κατακτήθηκε µε αγώνες χιλιάδων πολιτών; ∆εν υπάρχει άλλος χώρος για θέατρο; π.χ. παλιό λατοµείο;
Γιατί στερείτε από την πόλη το πάρκο, που τόσο έχει ανάγκη, στο πρώην στρατόπεδο Μαρκοπούλου; ∆εν µπορείτε να βρείτε περιφερειακούς χώρους στάθµευσης για το κυκλοφοριακό;
Είναι προφανές, ότι η δηµοτική αρχή επιλέγει την πιο «εύκολη» λύση, η οποία όµως είναι καταστροφική για το περιβάλλον, αφού ο δήµαρχος πρεσβεύει την λεγόµενη «ανάπτυξη», που δεν αντιλαµβάνεται την αξία του ελεύθερου χώρου και του πρασίνου, ως παράγοντες ζωτικής σηµασίας για την ποιότητα ζωής των κατοίκων.
Κοινό επίσης των πιο πάνω περιπτώσεων, είναι η αντίδραση φορέων και πολιτών. Εδώ λοιπόν µπαίνει και το θέµα της αντιδηµοκρατικότητας των αποφάσεων. Και δεν είναι βεβαίως µόνο αυτά τα θέµατα που αντιµετωπίζει µε αλαζονεία η δηµοτική αρχή, αγνοώντας επιδεικτικά τη θέση των πολιτών.
Θυµίζουµε την περίπτωση αντίδρασης χιλιάδων πολιτών στην κατασκευή αντλιοστασίου λυµάτων στην παραλία του Σταυρού, δίπλα στους λουόµενους σε µια περιοχή, που όχι τυχαία έχουν επιλέξει οι χελώνες να γεννούν τα αυγά τους.
Ξέρω, η απάντηση σε αυτό είναι, ότι ο ∆ήµαρχος έχει την πλειοψηφία του δηµοτικού συµβουλίου, που εκλέχτηκε δηµοκρατικά από τους πολίτες, άρα αποφασίζει δηµοκρατικά.
Μπορεί οι πολίτες να τον ψήφισαν, κανείς όµως δεν του έδωσε το δικαίωµα να παρανοµεί, γιατί η παρανοµία είναι επίσης κοινό γνώρισµα των περιπτώσεων που αναφέραµε.
Παράνοµο το θέατρο των 1700 θέσεων, αφού η έγκριση του ∆ασαρχείου είναι για 630, παράνοµο το πάρκινγκ των 250 θέσεων στο Μαρκοπούλου, αφού δεν υπάρχει καµία µελέτη και έγκριση για την χρήση αυτή.
Το εξωφρενικό είναι ότι ακόµα και όταν υπάρχουν µελέτες από ειδικούς επιστήµονες, οι οποίες δίνουν άλλες λύσεις από αυτές που νοµίζει σωστές ο ∆ήµαρχος, τις αγνοεί συστηµατικά, θεωρώντας ότι ο ίδιος έχει το «αλάθητο του πάπα».
∆εν είναι τυχαίο ότι το Σχέδιο Βιώσιµης Αστικής Κινητικότητας Χανίων δεν έχει επιλέξει το πρώην στρατόπεδο Μαρκοπούλου ως χώρο στάθµευσης, ενώ οι µελετητές των Αγίων Αποστόλων αναφέρουν ότι θα προκληθούν σοβαρά προβλήµατα µε το θέατρο των 1.700 θέσεων.
Η τελευταία και πιο εύλογη ερώτηση είναι: τι στο καλό κάνει το δηµοτικό συµβούλιο;
Εντάξει η µειοψηφία φωνάζει χωρίς αποτέλεσµα, αλλά οι σύµβουλοι της πλειοψηφίας τι κάνουν;
∆εν βλέπουν ότι έτσι καταστρέφεται ο τόπος τους; Όποιος έχει παρακολουθήσει δηµοτικά συµβούλια ξέρει και την απάντηση: οι δηµοτικοί σύµβουλοι της πλειοψηφίας δεν τοποθετούνται για τα φλέγοντα θέµατα της πόλης, δεν µιλάνε σχεδόν καθόλου για αυτά, απλά έχουν κρατήσει για τον εαυτό τους το ρόλο του απλού ψηφοφόρου, εγκρίνοντας οποιαδήποτε πρόταση φέρνει στο δηµοτικό συµβούλιο µια µικρή ηγετική οµάδα υπό τον ∆ήµαρχο. Αυτό λοιπόν είναι δηµοκρατία;
Εν κατακλείδι πολύ φοβάµαι ότι η δηµοτική αρχή έχει διολισθήσει σε µια αυταρχική και αντιδηµοκρατική πρακτική, ανεξάρτητα από κοµµατικές και πολιτικές επιλογές, που δεν συνάδει µε τα Χανιά του 2025.
Ας σκεφτεί ο καθένας και η καθεµία από τη θέση που βρίσκεται, πώς µπορεί να αντιδράσει, πριν είναι για την πόλη µας πολύ αργά.
*Ο Γιάννης Τσουκάτος είναι αρχιτέκτων µηχανικός
