Άγνωστες ιστορίες από τη Μάχη της Κρήτης συνεχίζονται να αποκαλύπτονται 81 χρόνια μετά. Μία από αυτές, αποτυπώνει στο βιβλίο του “Ημερολόγιο Αιχμαλωσίας” ο Αυστραλός δημοσιογράφος Michael Sweet που βρέθηκε χθες στην Ίμπρο Σφακίων ξυπνώντας “μνήμες” από όσα είχαν διαδραματιστεί στην κατοχή στο ορεινό αυτό χωριό.
Στην Ίμπρο υποδέχθηκαν τον Αυστραλό δημοσιογράφο ο εφημέριος της Ενορίας π. Στυλιανός Καραϊσκάκης με το εκκλησιαστικό συμβούλιο και κατοίκους του χωριού. Μεταξύ αυτών και οι πρώην δήμαρχοι Σφακίων και Χανίων κ. Γιάννης Ζερβός που κατάγεται από την Ίμπρο και κ. Τάσος Βάμβουκας που λειτούργησε ως σύνδεσμος επικοινωνίας αφού σε αυτόν απευθύνθηκε αρχικά ο φίλος του Αυστραλός δημοσιογράφος κ. Cweet, o τέως πρόεδρος της Κοινωφελούς Επιχείρησης και νυν δημοτικός σύμβουλος του δήμου Σφακίων κ. Γιάννης Μπολιώτης και ο εκπρόσωπος της Ένωσης Σφακιανών Νομού Χανίων κ. Θεοχάρης Αθητάκης. Βοήθεια στη μετάφραση παρείχε ο γιος του τ. δημάρχου, κ. Μανώλης Ζερβός .
ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΑ
Εντός του Ιερού Ναού τελέστηκε τρισάγιο στη μνήμη των πεσόντων για να δωρίσει στη συνέχεια ο Αυστραλός μία κορνίζα με τα ιστορικά ντοκουμέντα που έλαβαν χώρα στην Ίμπρο. Από μεριάς της Ενορίας ο αντιπρόεδρος του εκκλησιαστικού συμβουλίου κ. Μανούσος Καφτανάκης δώρισε στον κ.Michael Sweet μια παραδοσιακή υφαντή Σφακιανή πετσέτα. Ακολουθησε πλουσιοπάροχο γεύμα φιλοξενίας από την Ενορία στην ταβέρνα του κ. Μανώλη Ξηραδάκη γεγονός που εντυπωσίασε τον Αυστραλό κ. Sweet.
ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Τα ιστορικά ντοκουμέντα τα οποία παρέμεναν άγνωστα σε πολλούς σύμφωνα με δήλωση του κ. Sweet στα “Χ.ν.”, διαδραματίστηκαν ως εξής: «Τον Μαϊο του 1941 με την οπισθοχώρηση των συμμαχικών δυνάμεων από τη Χώρα Σφακίων, ο δίκλιτος Ιερός Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος στην Ίμπρο, λειτούργησε ως νοσοκομείο επανδρωμένο από Αυστραλούς και Νεοζηλανδούς στρατιώτες.
Στην κινητή αυτή ιατρική μονάδα υπήρχαν τρεις Αυστραλοί ιατροί, ο Charles Robinson, o ‘Skipper’ Downey και ο ‘Pinky’ και δύο Νεοζηλανδοί τραυματιοφορείς, ο ‘Curly’ και ο ‘Jack’.
Μεταξύ 28 Μαΐου και 1 Ιουνίου 1941 αυτοί οι άνδρες, με τη βοήθεια Γερμανών κρατουμένων, φρόντισαν περίπου 50 τραυματίες των συμμαχικών δυνάμεων μέσα και έξω από την εκκλησία. Κάποιοι από τους στρατιώτες που υπέκυψαν ενταφιαστηκαν προσωρινά σε κοντινά εδάφη.
Όταν ο γερμανικός στρατός πλησίαζε και οι συμμαχικές δυνάμεις διέσχισαν το φαράγγι της Ίμπρου για να αναχωρήσουν από τη Χώρα Σφακίων, η ιατρική ομάδα έμεινε πίσω για να συνεχίσει να φροντίζει τους τραυματίες. Ως αποτέλεσμα, όταν πια ο γερμανικός στρατός έφτασε στην Ίμπρο τους συνέλαβε ως κρατούμενους πολέμου. Παρόλα αυτά συνέχισαν το έργο τους για μερικές ημέρες».
Την ιστορία αυτής της εκκλησίας και των Αυστραλών και Νεοζηλανδών στρατιωτών αφηγείται ο Charles Robinson στο βιβλίο του “Ημερολόγιο Αιχμαλωσίας” (Journey to Captivity). Αυτή η αφιέρωση δημιουργήθηκε και τοποθετήθηκε στον ιερό αυτό ναό εις μνήμη αυτών των ανδρών και των ηρωικών πράξεων τους κατά το 1941.
Ο Τ. ΒΑΜΒΟΥΚΑΣ ΚΑΙ Ο Γ. ΖΕΡΒΟΣ
«Επειδή γνώριζα τον Αυστραλό δημοσιογράφο Michael Sweet ο οποίος αγαπά ιδιαίτερα τα Χανιά και την Κρήτη τον έφερα σε επαφή με ανθρώπους του χωριού και τον καταγόμενο από εδώ φίλο Γιάννη Ζερβό κι έτσι έγινε όλη αυτή η διαδικασία και θα μπει εν τέλει αυτή η ιστορική κορνίζα στο Μουσείο το οποίο κατασκευάζεται», εξήγησε ο κ. Βάμβουκας.
Από μεριάς του, ο κ. Ζερβός εμφανώς συγκινημένος από την ευγενή χειρονομία του Αυστραλού δημοσιογράφου σημείωσε ότι «η εκδήλωση σκοπό έχει να τιμήσει τον αγώνα και τη θυσία των συμμαχικών στρατευμάτων κατά την διάρκεια του Μαΐου του 1941. Καλωσορίζουμε τον κ. Michael Sweet στο χωριό μας και τον ευχαριστούμε για την προσφορά του σε αυτό το σημαντικό ιστορικό γεγονός που αποτυπώνεται και θα ξυπνά μνήμες του παρελθόντος μελλοντικά στην περιοχή μας».
Φωτογραφικό τεκμήριο
Κρατώντας μια παλιά φωτογραφία σε κορνίζα ο Σταύρος Καπριδάκης από Ασκύφου δήλωσε ότι «ο πατέρας μου Αλέξανδρος την γερμανική κατοχή φιλοξενούσε για πολύ καιρό τον Νεοζηλανδό της φωτογραφίας τον οποίο βοήθησε στη συνέχεια να αναχωρήσει από τους Καλούς Λιμένες στην Αφρική και να σωθεί.. Είχαν δεθεί φιλικά και για πολύ καιρό αντάλλασσαν αλληλογραφία. Το 2016 ο γιος του Νεοζηλανδού ήρθε στ Ασκύφου και μας αναζήτησε κρατώντας μάλιστα ένα γράμμα που είχε στείλει ο πατέρας μου στον πατέρα του…».
