Μάχες δόθηκαν απ’ την κυβέρνηση για τη διάθεση του “πρωτογενούς πλεονάσματος” για τα γαλακτοκομικά σε πείσμα του Μαζούχ να αλλάξουν οι ημερομηνίες φρέσκου και παστεριωμένου για να φθάσουν απ’ τις βόρειες χώρες και στην Ελλάδα, για την πώληση των Μη Συνταγογραφούμενων Φαρμάκων (ΜΗΣΥΦΑ) και στα πολυκαταστήματα για τις μη απολύσεις Δ.Υ. το 2015, αφού θα τους έχουν “σχολάσει” μέχρι το τέλος του 2014 για τη σκανδαλώδη ανακεφαλαίωση των τραπεζών, που έχουν γονατίσει το κράτος, χωρίς να βοηθούν τον ιδιωτικό τομέα να ορθοποδήσει κ.ά. Μετά όλα αυτά, που σκοπό είχαν να εκτρέψουν την κοινή γνώμη από άλλα φλέγοντα ζητήματα, τώρα σχεδιάζεται να βγει η χώρα στις ελεύθερες αγορές.
Επιμένει, περιέργως, να δώσει αυτή τη μάχη ο κ. Σαμαράς, τη στιγμή που η χώρα είναι πτωχευμένη, να ζητάει κι άλλα δανεικά. Από κυβερνητικής πλευράς διαδίδεται ότι πρόκειται περί δοκιμαστικής κίνησης με συμβολικό χαρακτήρα που θα βοηθήσει στον κατευνασμό του Γιούρογκρουπ να στέρξει στην έναρξη των συζητήσεων ρύθμισης του χρέους. Ετσι όπως έχουν τα πράγματα η χώρα μας δεν θα μπορούσε να βγει στις αγορές με επιτόκια που ξεπερνούν το 5%, χωρίς να προηγηθούν συνεννοήσεις και δίχως τη συμπαράσταση της Ε.Κ.Τ. να μας εντάξει σε κάποιο πρόγραμμα εξασφάλισης από απόψεως εγγυήσεων. Είναι δύσκολο να πείσει ότι με ένα τέτοιο “πρωτογενές πλεόνασμα” μιας χρονιάς έχει εξυγιανθεί ο Π/Υ και ότι θα υπάρχουν σίγουρα πλεονάσματα επί μονίμου βάσεως.
Η κυβέρνηση, λόγω αδυναμίας της από οικονομικής απόψεως, αλλά και πολιτικής σκοπιάς, αδυνατεί να σταθμίσει ποιο είναι το μείζον και ποιο το έλασσον για τη χώρα ή να θυσιάσει όλη τη δραστηριότητά της από τώρα για την αναδιάρθρωση του χρέους. Εάν βγούμε στις αγορές, ίσως επέλθει χαλάρωση στις πιέσεις από την τρόικα και θα μπορεί αυτά τα χρήματα να μην πηγαίνουν όλα στην εξυπηρέτηση του χρέους, αλλά σε επενδύσεις και στην ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα. Δεν σημαίνει, όμως, ότι βγαίνουμε απ’ το μνημόνιο και απαλλασσόμεθα από την τρόικα. Η θεραπεία θα είναι ένα γενναίο κούρεμα, αλλά για να γίνει τούτο θα πρέπει να ωριμάσει ο χρόνος και να διαμορφωθούν συνθήκες, ώστε να το αποδεχθούν τα κράτη της Ευρωζώνης, το Δ.Ν.Τ. και κυρίως η Γερμανία, που κατέχουν ελληνικά ομόλογα.
Στην αντιπολίτευση ο κ. Τσίπρας δεν συμφωνεί με τις κυβερνητικές προθέσεις να βγει στις αγορές και λέει ότι πρόκειται για σκηνοθεσία με τους Ευρωπαίους σε θέματα ανακεφαλαίωσης και ιδιωτικοποίησης των τραπεζών. Εχει δρομολογηθεί σχέδιο με τις ευλογίες του Βερολίνου εξόδου στις αγορές για μικροποσά από πρόθυμο χρηματοπιστωτικό οίκο, που κατέχει ελληνικά ομόλογα με χαμηλό επιτόκιο για προεκλογικές σκοπιμότητες και κανονίζονται οι τελευταίες λεπτομέρειες για την ανακοίνωσή του.
Το ζητούμενο είναι να συμφωνηθεί ένας τρόπος απομείωσης του χρέους και να βγούμε στις αγορές τη σωστή στιγμή, χωρίς να αναγκαστούμε να δώσουμε τόσα όσα δίναμε με το μνημόνιο.
Να δείξουμε δείγματα αξιοπιστίας για να πιστέψουν οι δανειστές ότι οι εκκρεμότητες κράτους και τραπεζών θα διευθετηθούν, ώστε οι όροι επιστροφής μας στις αγορές να είναι σε βάθος χρόνου.
Η Αθήνα πάει να μιμηθεί το Δουβλίνο, που, ενώ δεν έχει βγει απ’ το μνημόνιο, βγήκε στις αγορές και μάλιστα με χαμηλό επιτόκιο. Το ερώτημα παραμένει κατά πόσο μοιάζουν τα κοινωνικά χαρακτηριστικά του ιρλανδικού λαού με αυτά των Ελλήνων και οι Ελληνες κυβερνήτες έχουν τις αυτές διαπραγματευτικές ικανότητες με τους Ιρλανδούς. Είμαστε το ίδιο;