Άη Γιώργη αναβάτη μας
μεσίτεψε για τη μέρα
να γίνουν έργα ανάπλασης
απ’ την αυγή έως εσπέρα.
Της αγίας χάρης σου σπαθί
όπου ‘χει σημαδέψει,
μια διαπλάτυνση εκεί
πούχει η ζωή στενέψει.
Όπου είναι είναι όρια στενά
μες στην καρδιά, στη σκέψη,
διεύρυνση των ορίων μας
και ως έχεις μεσιτέψει!
Νάναι η πλατεία σου γιορτή,
λαμπρό σου πανηγύρι,
και η εκκλησία σου αυτή
την πίστη να εγείρει…
Να διευρύνεις και αυτή
του Ιούνη επίγεια μέρα,
να συνταιριάξεις τη ζωή
στη “Βασιλεία” έως πέρα!
Και όλη η ζωή μας η μικρή
στην Πίστη ν’ ακουμπήσει,
και ως Προστάτης μας εσύ
απ’ το πρωί ως τη δύση!
Στο όχημα μας βιαστικοί,
συ, στ’ άλογο αναβάτης…
Για μια ζωή περαστική
Άη Γιώργη μου ο προστάτης!
Προτού θεριέψει το θεριό
της μάταιης βιασύνης,
και καταπίνει τη ζωή
μες στην παραφροσύνη…
Προτού στερέψει το νερό
απ’ το μακρύ ποτάμι
τόσων ανθρώπων πού να βρω
αν θα ‘χει αποκάμει;
Προτού “τα τάλαντα” κενά
στον κόσμο τ’ αποθέσουν
Κάνε Άη Γιώργη μου ξανά
στον Πλάστη να καταθέσουν!
Βαθύ ποτάμι του καλού
που έχεις ευλογήσει,
κανένα φράγμα του κακού
δε θα το σταματήσει!
Ως εκεί κάτω στου γιαλού,
στης μέρας μας τη δύση
χύνονται οι έγνοιες του καλού
του έχουνε ροδίσει!
Σε υπηρεσίες τ’ ουρανού
οι φύλακες αγγέλοι
σπεύδουνε στη σπουδή του νου
ως των αλλήλων μέλη.
Με προϋπόθεση τεχνική
παραχωρούνται χώροι,
μελέτες μες στην προσευχή,
και σεβαστοί οι όροι.
Για των ψυχών μας το ευζείν
δίδονται ουράνιοι πόροι…
Να προχωρήσουμε πεζοί
στον κόσμο ως οδοιπόροι.
Άγιε Γεώργιε πούσαι εδώ
και Δώδεκα Αποστόλοι
φυλάξτε τόπους και οδό,
κάντε τις μέρες σχόλη!
