Δε νομίζω να υπάρχει άλλο μέρος που οι κάτοικοι να αισθάνονται τόσο κοντά τον Aγιό τους, όσο οι Ασηγωνιώτες!
Εντελώς αυθαίρετα, θα έλεγα, πως διάλεξαν τον λεβέντη Αγιο σε αντικατάσταση του αρχαίου Πάνα, που λατρευόταν σ’ αυτά τα μέρη, που και αυτός νομίζω θα ήταν προστάτης των βοσκών και… ολίγον κλέφτης! Είχε μάθει το… σπορ από τον πατέρα του, τον Ερμή.
Οπως έγραψα και παλαιότερα, σε άλλο σημείωμά μου, τον Αη Γιώργη τον αισθάνονται χωριανό τους, έναν από αυτούς, δικό τους άνθρωπο!
Τον σέβονται βαθιά και τον πιστεύουν απεριόριστα. Επόμενο ήταν, στις δύσκολες εποχές της μαύρης σκλαβιάς, να καταφεύγουν σ’ αυτόν και να ζητάνε τη βοήθεια Του. Ακουγαν, λένε οι παλιοί, την ώρα της μάχης, τα πέταλα του αλόγου Του και με το κοντάρι Του κατατρόπωνε τους άπιστους.
Αυτός είναι ο λόγος που Του κτίσανε δυο εκκλησίες. Τη μία στο δροσερό Ποτιστήρι, τον Αη Γιώργη τον Μεθυστή και τον γιορτάζουν στις 3 του Νοέμβρη. Εδώ θα φέρει ο βοσκός ένα σακούλι βραστό κρέας, από το τασημάρι. Το μοναστηρικό – τρυπαντικό ζώο που θα σφάξει από βραδύς.
Eνα μέρος θα καταναλωθεί με φίλους και συγγενείς σε μια μικρή γιορτή. Την επομένη, την ημέρα της Χάρης Του, θα γεμίσει ένα βοσκοσάκουλο με βραστό και θα το φέρει στον Αγιο.
Πολλοί έφερναν και μια μεγάλη μπουκάλα κρασί, που μόλις είχε καθαρίσει. Εδώ επίσης «ξεκαθαρίζονται» οι βοσκοί όταν υπήρχαν… υπόνοιες.
Επαιρναν μπροστά στην εικόνα όρκο πως δεν έκλεψαν ο ένας του αλλουνού πρόβατα ή αίγες.
Η άλλη εκκλησία του Αη Γιωργή, είναι κτισμένη λίγο παρακάτω από το χωριό. Είναι ο Αη Γιώργης ο Απριλιάτικος, ο Γωνιώτης, όπως τον λέγανε και τον ήξεραν όλοι οι γυρωχωρίτες, από τον Αποκόρωνα, τα Σφακιά και τα Ρεθεμιώτικα. Είναι ο Αγιος των βοσκών που θα φέρουν τα οζά και τις αίγες τους ομορφοτσαφαρωμένα από έναν παλιό και έμπειρο βοσκό, τον λεγόμενο “Ροδαρά”.
Αυτός θα πρωτοστατήσει, μέρες τώρα, για να τσαφαρώσουν το κοπάδι. Θα συνδυάσει με μεγάλη μαστοριά και θα βάλει στα ζώα τα διάφορα λέρια – κουδούνια – σκλαβέρια, έτσι που να παρουσιάζει το κοπάδι ένα αρμονικό, ηχητικό συνταίριασμα!
Προφανώς αυτό θα άκουσε πριν κάμποσες δεκαετίες και ο Εθνικός μας συνθέτης Μίκης Θεοδωράκης και έγραψε την συμφωνία Νο1 “Το πανηγύρι της Ασηγωνιάς”.
Κατέβασαν, όπως κάθε χρόνο, οι βοσκοί τσ’ Ασηγωνιάς τα χιλιάδες γιδοπρόβατά τους και εφέτος, ομορφοτσαφαρωμένα, στη Χάρη Του. Περιμέναν τη σειρά τους ν’ αρμεχτούν στην κούρτα – μάντρα της Εκκλησίας, στην κεντρική κάτω πλατεία του χωριού.
Με μεγάλη δυσκολία κατάφερναν και με τις κατσούνες τους και με τις φωνές τους να τα κρατήσουν στον χώρο. Μόλις όμως έπαιρναν την ειδοποίηση, με ορμή κατέβαιναν το δρομάκι για να μπουν στην κούρτα και ν’ αρχίσει το άρμεγμα. Ενα μέρος από το γάλα θα το βράσουν και με την εποπτεία του Αλέξανδρου θα διανεμηθεί στους προσκυνητές. Το μεγαλύτερο μέρος, άβραστο, θα δοθεί σε πλαστικά μπουκάλια.
Κάθε κοπάδι που αρμέγεται, θα περιμένει έξω από την κούρτα μέχρι να δεχθεί τις ευλογίες του παπά Βασίλη και οι βοσκοί να πάρουν το αρτουλάκι. Επειτα, βοσκοί και κοπάδι θα πάρουν τον ανήφορο για την Μαδάρα, ευχόμενοι να τους αξιώσει ο Αγιος και του χρόνου να τα ξανακατεβάσουν περισσότερα.
Εφέτος, μας τίμησε με την παρουσία του και ο δεσπότης μας ο Δαμασκηνός. Διέκρινα επίσης και αρκετούς επίσημους, όπως τον πρώην υπουργό κ. Μαρκογιαννάκη, τον δήμαρχο Αποκορώνου κ. Κουκιανάκη, κ.ά.
