Γλυκές μπουκιές που πλημμυρίζουν το στόμα ευωδιαστό φρέσκο βούτυρο… Ακανές, το φημισμένο, ιδιαίτερο σερραϊκό λουκούμι, που δεν μοιάζει με κανένα άλλο λουκούμι της Ελλάδας, δημιουργεί σε όλους εκείνους που το δοκιμάζουν γευστικές μνήμες.
Η παρασκευή του μπορεί να χαρακτηριστεί σαν μια τελετουργία και είναι τέτοια η διαδικασία, που διεγείρει όλες τις αισθήσεις: Ο κοχλασμός του μίγματος στο καζάνι, το κεχριμπαρένιο χρώμα του, η μυρωδιά του κατσικίσιου βουτύρου που πλημμυρίζει το εργαστήριο, η βελούδινη υφή του συνιστούν μία μοναδική εμπειρία σε όσους έχουν την ευκαιρία να τα νιώσουν από κοντά.
Συστημένα… πλέον, σε έναν από τους περιπάτους μας στην πλατεία Ελευθερίας (και συγκεκριμένα στην οδό Εθνικής Αντιστάσεως) στις Σέρρες -κατά την πρόσφατη επίσκεψή μας στον Νομό- διαβήκαμε την πόρτα του μικρού μαγαζιού της οικογένειας Ρούμπου, της οποίας η φήμη για τον ακανέ της έχει ξεπεράσει τα όρια της βόρειας Ελλάδας και όχι μόνο, κρατώντας τα σκήπτρα στην παρασκευή ακανέ εδώ και δεκαετίες.
Γεγονός άλλωστε το οποίο αποδεικνύεται και μέσα από τις φωτογραφίες που κοσμούν τους τοίχους, αλλά και τα βραβεία που έχει αποσπάσει σε διάφορες εκθέσεις.
Συναντάμε τον κ. Κώστα Ρούμπο, έναν ευγενικό και σεμνό άνθρωπο, για να μιλήσουμε μαζί του για τον παραδοσιακό, σερραϊκό ακανέ.
Οπως λέει, μιλώντας στα “Χ.Ν.”, η ιστορία του γνήσιου ακανέ “Λαϊλιά” Ρούμπου ξεκινά με τη γέννηση του Αριστείδη Ρούμπου στις Σέρρες, το 1900, από φτωχούς γονείς. Σε μικρή ηλικία ορφάνεψε από πατέρα κι έτσι ρίχτηκε στη βιοπάλη για να βοηθήσει την οικογένειά του. Δούλεψε κοντά σε έμπειρους Τούρκους μαστόρους που παρασκεύαζαν την εποχή εκείνη το γλυκό αυτό κι έτσι κατάφερε να μάθει όλα τα μυστικά και την τέχνη της παραδοσιακής αυτής λιχουδιάς.
Το 1920 ξεκινά τη δική του παραγωγή από το μικρό εργαστήριο δίπλα στο σπίτι του και δουλεύοντας σκληρά, πουλά τον ακανέ στις πλατείες των Σερρών και στον σταθμό των τρένων.
Το 1927 θα ανοίξει το μαγαζί του στην αγορά των Σερρών και σύντομα θα γίνει γνωστός για την ποιότητα του ακανέ. Το πρώτο βραβείο δεν θα αργήσει να έρθει, ενώ θ’ ακολουθήσουν μια σειρά από μετάλλια, βραβεία και διακρίσεις για τη σταθερή ποιότητα, αλλά και γεύση του εδέσματος.
Ο Αριστείδης Ρούμπος “έφυγε” από τη ζωή τον Νοέμβριο του 1992, σε ηλικία 92 ετών. Ο Δημήτρης και ο Κώστας Ρούμπος (η δεύτερη γενιά) συνέχισαν την παρασκευή του ακανέ, με τον ίδιο παραδοσιακό τρόπο που έμαθαν από τον πατέρα τους. Σήμερα, η τρίτη γενιά της οικογένειας συνεχίζει στο ίδιο εργαστήριο με το ίδιο μεράκι και τον ίδιο ζήλο, με την ίδια φροντίδα για την καθαρότητα των υλικών την παρασκευή του παραδοσιακού γνήσιου ακανέ “Λαϊλιά” Ρούμπου.
Ποιο είναι το μυστικό, ρωτήσαμε τον κ. Κώστα, ο οποίος μας απαντά:
«Νερό, ζάχαρη, νισεστές, καβουρδισμένα αμύγδαλα και ολόφρεσκο κατσικίσιο βούτυρο, είναι τα υλικά που συνθέτουν τη γεύση του ακανέ. Εμείς προσπαθούμε να ελέγχουμε πάντα την ποιότητά του και τη φρεσκάδα του, γι’ αυτό και πωλείται ο ακανές “Λαϊλιά” Ρούμπου μόνον από αυτό το κατάστημα στην πλατεία Ελευθερίας».
Με την ίδια σεμνότητα δε, θα συμπληρώσει ότι επισκέπτες, Ελληνες, αλλά και ξένοι, πηγαίνουν στο κατάστημα Ρούμπου, διότι ξέρουν ότι θα απολαύσουν μια γεύση αναλλοίωτη μέσα στον χρόνο.
Η ΟΝΟΜΑΣΙΑ
Η αρχική ονομασία στα τούρκικα, όπως το έζησε ο Αριστείδης Ρούμπος, ήταν (Χ)ΑΚΑΝΕΣ ΧΑΛΒΑ. Πιθανόν να προέρχεται από την τούρκικη λέξη ΧΑΚΑΝ που σημαίνει πρίγκιπας. Ηταν δηλαδή ο χαλβάς του πρίγκιπα.
Η ονομασία “Λαϊλιάς” έχει σχέση με το ομώνυμο βουνό (δάσος) Λαϊλιά, όπου το καλοκαίρι παρασκεύαζαν τον ακανέ με το ιδιαίτερης γεύσης νερό του βουνού και το κατσικίσιο βούτυρο της περιοχής.
