Ακόμα τούτη η άνοιξη…

Ακόμα τούτη την άνοιξη
ραγιάδες, ραγιάδες,
τούτο το καλοκαίρι,
Μοριά και Ρούμελη.
Όσο να ρθει ο Μόσκοβος
ραγιάδες, ραγιάδες
να φέρει το σεφέρι
Μοριά και Ρούμελη…

Δημοτικό τραγούδι του ‘21

Ακόμα τούτη η άνοιξη ραγιάδες… Είναι τραγική ο ομοιότητα των λέξεων, των καταστάσεων, των συνθηκών. Αναφέρομαι στον καημό και την αγωνία των σκλαβωμένων Ελλήνων κάτω από τον Οθωμανικό ζυγό, που περιγράφονται στο δημοτικό τραγούδι του τότε, με αυτά που ζούμε σήμερα. Ακόμα και η ελπίδα, με τις αυταπάτες της έξωθεν βοήθειας. Τότε οι επαναστατημένοι ραγιάδες περίμεναν για βοήθεια τα ρώσικα στρατεύματα, μόνο που ποτέ δεν ήρθαν. Τώρα αλήθεια τι περιμένουμε;
Οι Γερμανοί, οι Ευρωπαίοι, οι τραπεζίτες, όλοι αυτοί που θέλουν να μας «σώσουν», είναι οι ίδιοι που μας θέλουν σκλαβωμένους. Κανείς δεν θα ‘ρθει για να μας σώσει, γιατί πολύ απλά έρχονται μόνο για να κερδίσουν.
Πόσο  αφελείς μπορεί να είμαστε όταν πιστεύουμε ότι όλα τούτα τα μνημόνια και οι συμφωνίες γίνονται για να σωθεί ο τόπος μας;
Και μέχρι πότε θα πιστεύουμε την πολιτική ηγεσία, που στο όνομα της σωτηρίας της πατρίδας ξεπουλάει τα πάντα; Μέχρι πότε θα πιστεύουμε στην «αναγκαιότητα» των μέτρων που έχουν οδηγήσει στην εξαθλίωση το λαό μας;
«Κοτζαμπάσηδες πασάδες και σεβάσμιοι δεσποτάδες κυβερνούσανε τη χώρα καλή ώρα…» γιατί τα μέτρα δεν αφορούν στο σύνολο του πληθυσμού, αφού κάποιοι μένουν πάντα στο απυρόβλητο. Εφοπλιστές, βιομήχανοι, τραπεζίτες, κερδίζουν σήμερα πολύ περισσότερα από πριν, πάντα σε βάρος μας, με τους κυβερνώντες να είναι απλά μαριονέτες τους. Μέχρι πότε θα τους ανεχόμαστε; Ωστόσο παρά τη μαυρίλα του πολιτικού σκηνικού, δεν κρύβω την αισιοδοξία που πάντα μου φέρνει η άνοιξη.
Ευτυχώς ακόμα, κάπως ξεχωρίζουν οι εποχές. Μετά το χειμώνα η άνοιξη. Και ποτέ δεν θα βαρεθώ να την ζω. Με συνεπαίρνουν τα χρώματα της γης, οι μυρωδιές των φυτών, οι ήχοι των πουλιών. Όλα αυτά μου θυμίζουν το πόσο μεγάλη αξία έχει ο τόπος μας. Πέτρα ρίχνεις και φυτρώνει. Ας είναι λοιπόν η αναγέννηση της φύσης που ζούμε αυτές τις μέρες, μία νέα αρχή για την συνολική αναγέννηση του τόπου. Ακόμα τούτη η άνοιξη ας είναι.