Ακροδεξιό ντελίριο

Ολοένα και περισσότερες χώρες πλέον εμπιστεύονται και εκλέγουν ακροδεξιούς εθνικιστές για κυβέρνηση και ο φόβος απλώνεται παντού, με δεδομένο ότι πλέον έχουν εκλείψει οι φωνές διαμαρτυρίας για την ούτως ή άλλως ανύπαρκτη Δημοκρατία, με τις ακροδεξιές παρατάξεις να εκμεταλλεύονται την υφιστάμενη ασυδοσία, δηλώνοντας απερίφραστα πως επιβάλλεται η επαναφορά της ποινής θανάτου εκεί που δεν υπάρχει, αλλά και οι παραδειγματικές τιμωρίες σε όσους θίγουν και προσβάλλουν την τιμή της πατρίδας.
Η Βραζιλία είναι λοιπόν η χώρα όπου εκλέχθηκε ο επονομαζόμενος νέος τροπικός Τράμπ που ακούει στο όνομα Ζαΐχ Μπολσονάρου και που παρ’ όλες τις ρατσιστικές, μισογυνικές και ομοφοβικές ρήσεις του, πέτυχε τον σκοπό του, να εκλεγεί πρόεδρος της χώρας αυτής.
Μεγάλο μερίδιο της ευθύνης βέβαια σε αυτό φέρουν και οι Βραζιλιάνοι που εμπιστεύθηκαν τις τύχες τους σε κάποιον που νοσταλγεί τα χρόνια της στρατιωτικής δικτατορίας (1964-1985) στην χώρα του, και εκφράζεται χυδαία κατά πάντων, όπως όταν το 2014 καταφέρθηκε με σκαιό τρόπο εναντίον αριστερής βουλευτίνας λέγοντάς της ότι «δεν της άξιζε» να τη βιάσει διότι ήταν «πολύ άσχημη» ή δηλώνοντας το 2011 ότι θα προτιμούσε ένας γιος του «να σκοτωθεί σε ατύχημα» μάλλον, παρά να του πει πως είναι ομοφυλόφιλος. Χαρείτε τον.