» Από τις Εκδόσεις Ζήτρος, Αθήνα 2023
«Λοιβή (σπονδή-θυσία) στη µνήµη του αειµνήστου δασκάλου µου Μενελάου Παρλαµά».
Η Αλεξάνδρα Σταυρακάκη γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης και φοίτησε στο «Λύκειο ο Κοραής». Είχε δάσκαλο και αργότερα φίλο τον αείµνηστο καθηγητή Μενέλαο Παρλαµά. Σπούδασε στη Νοµική Σχολή του Πανεπιστηµίου Αθηνών και άσκησε το δικηγορικό επάγγελµα επί 35 έτη. Οµιλεί και γράφει τη Γαλλική, Αγγλική και Ισπανική γλώσσα. Το 2008 σε συνέδριο για τη γλώσσα στον ∆ήµο Ανωγείων παρουσίασε και εξήγησε την ιδιαίτερη προφορά του υπερωικού λάµδα (λ) που µετέχει του ρω και προέρχεται από τους φθόγγους της Γραµµικής Β`, την πανάρχαιη κρητοµυκηναϊκή συλλαβογραφή.
Το έτος 1995 εξέδωσε το πρώτο συγγραφικό της έργο, µε τίτλο Κάρπαθος, η Άγνωστη γειτόνισσα. Το 2016 εξέδωσε το δεύτερο έργο της, µε τον τίτλο Γεώργιος Πετρακογιώργης. Ο παππούς του Μύθου. Το βιβλίο της, Όµηρος-Πλάτων Λ-λόγοι παράλληλοι, εν απορρήτοις, είναι το τρίτο συγγραφικό πόνηµά της, αποτέλεσµα µακράς και επίπονης έρευνας, που όµως απέδωσε εύγεστους καρπούς, που αφορούν στα µυστικά και µυστήρια της αρχαίας ελληνικής γραµµατείας και παράδοσης.
Ο σπουδαίος φιλόλογος ενέπνευσε στη µαθήτριά του τον έρωτα για την αρχαία ελληνική γραµµατεία που δεν την εγκατέλειψε ποτέ. Πάντα την οδηγούσε στα ενδότερά της, στα ψηλά νοήµατά της, στις µοναδικές έννοιες, στις σκέψεις και τα µηνύµατα, που οι Λ-λόγοι των αρχαίων δεν σταµατούν να εκπέµπουν και να φωτίζουν τα βήµατά µας.
Αυτοί οι λόγοι µιλούν και για τα θέµατα που απασχολούν τον καθένα µας, τον θάνατο, τη µετενσάρκωση, την πορεία και εξέλιξη της ψυχής στη ζωή, αλλά και µετά τον θάνατο, την επικοινωνία των ζωντανών µε τους νεκρούς και των νεκρών µεταξύ τους. Ο ασφοδελός λειµών, και οι µακάριες νήσοι απασχολούν και τους δυο δηµιουργούς, τον Όµηρο και τον Πλάτωνα. Ο έρως, οι ποιότητες και τα είδη του είναι επίσης ένα από τα κυριότερα θέµατα που πραγµατεύονται και οι δυο. Τα προψηλαφήµατα, η σπουδαιότητα των ονοµάτων στον Πλάτωνα και στον Όµηρο, δεν αφορούν µόνον στα απλά αποτυπώµατα, τις βιογραφίες, το έτυµον, τις αποχρώσες αιτίες, τους χαρακτήρες και τα χαρακτηριστικά, τις µεθόδους, στη θεώρηση του Παντός, τις αισθήσεις, το αισθητόν πεδίον και το υπεραισθητόν, το νοητόν και το θείον.
Οι πατρίδες των Φαιάκων, οι Άτλαντες και η Σχερία είναι θέµατα που απασχολούν και τους δυο µεγάλους δηµιουργούς. Και οι δυο όντως προικισµένοι και θεόπνευστοι δηµιουργοί θέτουν τα θεµέλια της έρευνας και της επιστήµης για το σύµπαν, τα ουράνια και µετεωρολογικά φαινόµενα, τον ουρανό τη γη τους αστέρες τους πλανήτες και τις κινήσεις τους. Ο Όµηρος κωδικοποιηµένα µέσω θείων οντοτήτων και ο Πλάτων περισσότερο επιστηµονικά. Η ρηξικέλευθη θεώρηση του Παντός είναι το ζητούµενο και των δυο µεγάλων ανδρών. Οι νύφες αποτελούν κεντρικό σηµείο στις αναζητήσεις τους, στην ιεροσκοπεία και ιεροµαντεία, στην ιεροπραξία και ιερουργία, τα Μυστήρια, τον Λόγο και τον Μύθο. Ξεχωριστή θέση στα έργα των µεγάλων δηµιουργών, τον Όµηρο και τον Πλάτωνα, έχει το Σύµπαν, η Γη, ο Ωκεανός, ο Ουρανός, ο αήρ, ο Ήλιος και οι τροπές του. Η Σελήνη και οι νεφέλες. Τα Άστρα, οι Αστερισµοί κ.ά. … τα µετεωρολογικά φαινόµενα και ηλιακές εκλείψεις, ιδιαίτερα στον Όµηρο. Οι διάλογοι του Πλάτωνος… Οι Νόµοι, η Επινοµίς ο Νυκτερινός Σύλλογος ή Φιλόσοφος κ.ά. … Το γνωστικό αντικείµενο είναι τεράστιο.
*Ο Μιχάλης Τρούλης είναι Προέδρος ∆ηµόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Ρέθυµνου
