Η Μικρασιατική Καταστροφή, όπως είναι γνωστό, οδήγησε στην ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Έτσι, όλοι οι μουσουλμάνοι της Κρήτης, εκτός αυτών που είχαν αγγλική ή ιταλική υπηκοότητα, έφυγαν. Κάποιος όμως μουσουλμάνος Κρητικός ξέμεινε στην Ελλάδα μέχρι το 1930 χωρίς να έχει καμία υπηκoότητα. Το όνομά του ήταν Αλή Μελεμενάκης. Ο Αλή διέμενε στον Πειραιά και είχε τρία διαφορετικά επαγγέλματα: αρχιτέκτονας, αντιπρόσωπος διαμαντιών στην Αμβέρσα και εμποροπλοίαρχος σε καράβια που ελλιμενίζονταν στο Αιγαίο, στο Ιόνιο, και στη Μεσόγειο θάλασσα. Ο Μελεμενάκης πλήρωνε κανονικά τους φόρους του και είχε μια ερωμένη στον Πειραιά, στην οποία έκανε πανάκριβα δώρα με συχνότητα ένα μαργαριταρένιο κολιέ κάθε δεκαπέντε ημέρες. Τότε έφευγε για να μπαρκάρει, λέγοντας: «Ξέρεις Κούλα θα μείνω μαζί σου δύο βραδιές και θα φύγω. Το καράβι φορτώνει πυρήνα από την Ελευσίνα και μόλις τελειώσει το φόρτωμα, σαλπάρει για το Πρίντιζι». Μάταια η αγαθή Κούλα τον παρακαλούσε: «Καημένε γιατί δε μένεις ποτέ παραπάνω από δυο μέρες κοντά μου. Όλο ταξιδεύεις. Πάρε με τουλάχιστο σε κανένα ταξίδι και μένα μαζί σου, να ιδώ κι άλλο κόσμο». Κι ο ετοιμόλογος Αλή στερεότυπα απαντούσε: «Ω, Καημένη και συ! Για να ταξιδέψει μια γυναίκα θέλει διαβατήρια, φωτογραφίες, φασαρία. Από το άλλο μέρος σε πιάνει κι η θάλασσα και ξέρεις τι φουρτούνες έχει τώρα!».
Με τον τρόπο αυτό κορόιδευε την Κούλα του μια τριετία, ενώ αυτός στην πραγματικότητα ήταν «[…]αριστοτέχνης των αναρριχήσεων εις τους τοίχους, μοναδικός διαρρήκτης συρταριών[…]». Ο Μελεμενάκης είχε ρημάξει τις επαύλεις στην Κηφισιά και στο Φάληρο, και πλήθος καταγγελιών εκκρεμούσε ενάντια στον άγνωστο διαρρήκτη για κλοπές χρυσαφικών και διαμαντιών. Ο πονηρός απατεώνας έχοντας βιτρίνα τρία διαφορετικά επαγγέλματα εύκολα ξεγλιστρούσε και δεν κινούσε τις υποψίες των αρχών, ώσπου η αστυνομία για να διαλευκάνει τις κλοπές των χρυσαφικών έστειλε έναν υπομοίραρχο στην Αμβέρσα. Η Αμβέρσα ήταν τόπος όπου μπορούσαν να πουληθούν τα κλοπιμαία. Ο αστυνομικός μπάρκαρε στο καράβι για την Αμβέρσα, όπου ο Μελεμενάκης εκτελούσε χρέη εμποροπλοιάρχου. Ο αστυνομικός υποψιασμένος έκανε έλεγχο πιστοποιητικών του πληρώματος και ζήτησε το διαβατήριο του Μελεμενάκη, καθώς είχε τουρκικό ονοματεπώνυμο. Ο Μελεμενάκης φυσικά δεν είχε κι έτσι τον συνέλαβε και εξιχνιάστηκαν οι ληστείες! (Ταχήρ Εφένδης, «Σελίδες ημερολογίου. Ο Αλής», «Κήρυξ» 8/11/1930)
