Το 1976 ο Δημήτρης Μητροπάνος κυκλοφορεί τον 3ο προσωπικό του δίσκο με τον τίτλο “Λαϊκά ’76”. Στον δίσκο έγραψαν μουσικές οι Τάκης Μουσαφίρης και Σπύρος Παπαβασιλείου και στίχους ο Τάσος Οικονόμου. Ο δίσκος έγινε χρυσός και έβγαλε διαχρονικά σουξέ όπως το “Κάνε κάτι να χάσω το τραίνο”, τις “Καλαμιές”, το “Καλοκαίρια και χειμώνες” και άλλα…
Το τραγούδι όμως που έκλεινε το δίσκο, με τίτλο “Αλίμονο – Δυό νύχτες”, έκανε πλήθος λαού, από σκληροπυρηνικούς λαϊκούς μέχρι ακραιφνείς ροκάδες να λυγίσουν από τη δύναμη του! Στη πραγματικότητα δεν μιλάμε για ένα τραγούδι αλλά για μια συρραφή τριών τραγουδιών σε ένα ερωτικό έπος!
Ο Κώστας Μπαλαχούτης έχει αφηγηθεί σχετικά στο ogdoo.gr:
«Το 1976 είναι η χρονιά της οριστικής καθιερωσης του Δημήτρη Μητροπάνου, ως μοντέρνου –τότε- λαϊκού ερμηνευτή. Ο Μητροπάνος πορεύεται τον ανοδικό δρόμο του, απ’ τις αρχές του ΄70, με δημιουργίες –πέραν συμμετοχών και εξαιρέσεων- των Μουσαφίρη και Παπαβασιλείου. Στα “Λαϊκά ‘76” ο πρώτος κατέχει το πιο “δοξασμένο” μέρος αλλά ο δεύτερος θα συνεχίσει για χρόνια να τροφοδοτεί με “άρματα” το οπλοστάσιο του ερμηνευτή.
Ειδικότερα τα τραγούδια που συνέθεσε για τον Δημήτρη Μητροπάνο είναι αυτά που τον χαρακτήρισαν ως διαχρονικό δημιουργό. Δική του είναι ιδέα του “τρίπτυχου” αφού ο δίσκος πρέπει να ολοκληρωθεί καθώς ο Μητροπάνος ετοιμάζεται για ταξίδι στην Αμερική. Με την Polygram Philips όπου ηχογραφεί ο Μητροπάνος, ο Παπαβασιλείου, έχει στενές παρτίδες αφού κι εκείνος αποτελεί βασικό συνεργάτη της. Ως ταλαντούχος μαέστρος επιχειρεί την ενοποίηση τριών διαφορετικών τραγουδιών. Ξεκινά με το “Δυο νύχτες” των Τόλη Βοσκόπουλου και Ηλία Λυμπερόπουλου που είχε τραγουδήσει στα τέλη της δεκαετίας του ’60 η Μαρινέλλα και μπλέκει αρχικά το “Αλίμονο” του δημιουργικού δίδυμου Μίμης Χριστόπουλος και Σάκης Καπίρης κλείνοντας με το δικό του “Θέλω απόψε να σου γράψω” σε στίχους του Κώστα Βέργου με ερμηνευτή τον Θάνο Μπρατσιώτη και τη Σόφη Ζανίνου. Τα τρία αυτά 45άρια ενώθηκαν και έδωσαν ένα “συμπληρωματικό” σχεδόν πεντάλεπτο τραγούδι, που αρχικά “θαμπώθηκε” από τα υπόλοιπα σουξέ του δίσκου. Η δικαίωσή του ήρθε σταδιακά με τα χρόνια, κυρίως από την προβολή του μέσω των “πειρατικών” σταθμώ
(…) Επειδή όμως όλα στη ζήση αυτή είναι “κύκλος”, ο Μητροπάνος ως άνθρωπος και καλλιτέχνης με ευαισθησίες, ανησυχίες και όραμα, δεν δίστασε στην ωριμότητα του να αντικαταστήσει, στις ζωντανές παραστάσεις του, το τρίτο μέλος με το “Βγήκε η ζωή μας στο σφυρί” των Μίκη Θεοδωράκη και Φώντα Λάδη. Εμπνευσμένη επιλογή μέσα από τον κύκλο τραγουδιών “Γράμματα απ’ τη Γερμανία” που κυκλοφόρησε το 1975 από τη Minos με ερμηνευτές τους Γιώργο Ζωγράφο, Γιάννη Θωμόπουλο και Άννα Βίσση. Το τραγούδι είχε γραφτεί λίγο πριν τη χούντα της 21ης Απριλίου του 1967 και δεν κυκλοφόρησε τότε για ευνόητους λόγους. Ο Μητροπάνος το ήξερε καθώς το τραγούδησε και μέσα από τη συνεργασία του σε συναυλίες με το συνθέτη. Η επίκαιρη και καθ’ όλα ταιριαστή επαναφορά του στο κλείσιμο των παραστάσεων του, “περασιά” με τα “Δύο νύχτες” και “Αλίμονο” δείχνει την κουλτούρα, την ευαισθησία αλλά και την πολιτική συνείδηση του καλλιτέχνη».
Καλές ακροάσεις μέχρι την επόμενη ιστορία με ρεφρέν!
