Με αφορµή την είδηση ότι τρεις ανήλικοι µεταφέρθηκαν στο Κέντρο Υγείας Μοιρών στο Ηράκλειο το βράδυ της περασµένης Κυριακής, έχοντας καταναλώσει υπερβολική ποσότητα αλκοόλ, συµµετέχοντας σε χοροεσπερίδα που διοργάνωσε λύκειο της περιοχής σε κατάστηµα υγειονοµικού ενδιαφέροντος, είναι επιβεβληµένο να ενεργοποιηθούν τα αντανακλαστικά τόσο της εκπαιδευτικής κοινότητας, όσο και των ίδιων των γονιών.
Στόχος είναι να προληφθούν σοκαριστικές ειδήσεις, οικογενειακές τραγωδίες και εγκλήµατα που γίνονται αποκλειστικά και µόνο για το κέρδος. Η δικαιολογία πως τα συγκεκριµένα καταστήµατα έχουν έξοδα και πρέπει να βγουν, είναι δικαιολογία αχαρακτήριστη, ανεπίτρεπτη και χαοτική.
∆εν είναι δυνατόν να πηγαίνουν µαθητές Α’, Β’ και Γ’ Λυκείου σε χοροεσπερίδες, να έχουν κάνει κράτηση σε τραπέζι και να τους “υποδέχεται” µπουκάλι βότκα µε τα συµπαροµαρτούντα. ∆εν έχει καµία λογική να “µαλώνεις” µε το παιδί σου σε µία προσπάθεια να το πείσεις, να µην πιει στην χοροεσπερίδα ή το γλέντι του Σχολείου.
∆εν το θέλει ούτε ο Θεός να υπάρχουν ορισµένοι ιδιοκτήτες, αυτών των χώρων και να µην υπολογίζουν, παρά τα όσα έχουν συµβεί από κατανάλωση αλκοόλ από ανήλικους, την περίπτωση τραγικής κατάληξης. ∆εν το χωράει ο νους δασκάλου και γονιού, να ακούει από 15χρονα και 16χρονα, πως το προηγούµενο βράδυ στη χοροεσπερίδα, ο τάδε ή η τάδε έγινε λιώµα… «Άσε πατέρα, ξεφτιλίστηκε, άµα τον έβλεπες πως έκανε, θα πάθαινες πλάκα…».
Όχι παιδί µου, δε θα πάθαινα πλάκα. Θα έφερνα τα πάνω κάτω για να απαντηθεί στο γονιό αυτής της κοπέλας, αυτού του αγοριού, ποιος είναι ο λόγος που στο τραπέζι υπήρχε βότκα. Που οι µαθητές αντιµετωπίζονται ως πελάτες σε µαγαζί µε γαρδένιες και πόσο τελικά κοστίζει η υγεία, η ζωή ενός παιδιού που µε αγωνία και λατρεία µεγαλώνουν δύο γονείς.
Να στα δώσω, ρε… Να στα δώσω και να σερβίρεις Φρουτ Ποντς χωρίς αλκοόλ και γκαζόζες. Να στα δώσω, για να µου δώσεις το παιδί µου υγιές. Να στα δώσω…
Υ.Γ.
Φυσικά και δεν είναι όλα τα µαγαζιά που το κάνουν. Αλλά η σιωπή των άλλων, είναι συνενοχή.
