Με άλλα λόγια

» Κύριε πρόεδρε,
εκείνο το αύριο που διαδεχόταν φυσιολογικά το χθες μας, πιθανόν να αρχίσει να γίνεται ξανά παρόν. Εκείνο, λέμε, το αύριο που είχε εξοριστεί εδώ και πέντε χρόνια από τα όνειρά μας, αφού προτεραιότητα είχε γίνει πια η αβίωτη και σκληρή μνημονιακή καθημερινότητα, ίσως επανέλθει: έστω και σαν προσδοκία, έστω και σαν αγώνας για κάτι καλύτερο.
Το ελπίζουμε, ως αδιόρθωτα αισιόδοξοι που είμαστε.