«Μόνο οι πιο σοφοί και οι πιο ανόητοι άνθρωποι δεν αλλάζουν ποτέ».
Κομφούκιος
Τα πρόσφατα γεγονότα που βιώνουμε δεν μπορούν παρά να αποκαλύψουν ανελέητα την ανισορροπία μέσα στην οποία βρισκόμαστε ως ανθρώπινα όντα. Σε μια κοινωνία που τρέμει από τον κορονοιό την ίδια στιγμή ο «καθημερινός κανόνας» είναι ότι 25000 άνθρωποι πεθαίνουν από την πείνα, σε ένα κόσμο που κάθε μέρα σπαταλούνται τόνοι φαγητού αλλά παρ όλα αυτά οι άνθρωποι συνεχίζουν να λιμοκτονούν. Αυτό είναι ένα δείγμα της μεγάλης ανικανότητας μας να ζήσουμε σε αυτόν τον όμορφο πλανήτη. Δεν μπορούμε να συνεχίζουμε να αντιμετωπίζουμε τη ζωή έτσι. Δεν μπορούμε να αδιαφορούμε για ότι γίνεται στο διπλανό μας αρκεί να είμαστε εμείς καλά. Πρέπει να κατανοήσουμε τη σχέση και τη δύναμη της ανθρώπινης υπόστασης μας. Πρέπει να προχωρήσουμε πέρα από τα παλιά πρότυπα σκέψης, πεποίθησης, αντίδρασης και ζωής. Πρέπει να υπερβούμε το φόβο, μέσω της δύναμης και της πίστης μας και να δούμε τον εαυτό μας πέρα και πάνω από αυτόν. Η ζωή έχει ήδη ξεκινήσει να μας συγκλονίζει και να μας ταρακουνά από τα θεμέλια της ύπαρξης μας. Και εδώ που βρισκόμαστε τώρα, είναι μόνο η αρχή. Και από αυτό δεν θα μπορέσει κανείς ούτε να εξαιρεθεί, ούτε να αποκλειστεί. Όλοι, μα όλοι ανεξαιρέτως θα λάβουμε το «κάλεσμα» και είναι καλύτερα να ξυπνήσουμε μόνοι μας και να ξυπνήσουμε τώρα. Αναλάβετε την ευθύνη της ζωής σας και των επιλογών σας. Επιλέξτε την αγάπη. Επιλέξτε την ευγνωμοσύνη, το νοιάξιμο για τον διπλανό σας, κατανοήστε την σύνδεση με όλα τα όντα σε αυτόν τον πλανήτη. Επιλέξτε τη ζωή. Ο φόβος, το εσωτερικό χάος, η άγνοια, η επίμονη προσκόλληση στα παλιά οράματα, οι άκαμπτες πεποιθήσεις, μόνο να μας σπάσουν και να μας καταστρέψουν μπορούν. Τα φοβισμένα μυαλά, ο διαχωρισμός από τον εαυτό μας, από το Θεό και από όλα τα δημιουργήματα και πλάσματα του μας οδηγούν σε μεγαλύτερους τοίχους και μας προορίζουν για μεγαλύτερα βάσανα. Το πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί με την ίδια ενέργεια που το δημιούργησε, παραφράζοντας τα λόγια του Αινσταιν. Δεν μπορούμε να θεραπεύσουμε ούτε τον εαυτό μας, ούτε τον κόσμο με τα μικρά άρρωστα και χαμένα μυαλά μας. Δεν θα καταπολεμήσουμε τον ιό με φόβο. Δεν θα δημιουργήσουμε μια Νέα Γη ενώ καθόμαστε αναπαυτικά στον καναπέ μας. Αυτό που δεν χρειαζόμαστε πια, αυτό που δεν εξυπηρετεί την ανθρώπινη φύση μας πρέπει να πεθάνει. Ο μικρός, ανάξιος, βρώμικος, χωρισμένος, ένοχος, χειραγωγημένος, χαμένος και παράλυτος άνθρωπος πρέπει να πάψει να υπάρχει. Πρέπει να πάψει να περιπλανιέται αγνοώντας την αξία του και μην έχοντας σκοπό και όραμα στη ζωή του. Ήρθε η ώρα να κρατηθεί το μυαλό σιωπηλό και να μιλήσει μόνο η καρδιά. Έρχονται οι καιροί εκείνοι, που όποιος δεν ευθυγραμμιστεί με το σκοπό της καρδιάς θα πεθάνει. Είμαστε δημιουργοί και όχι θύματα αυτής της ζωής. Αγάπη, ελευθερία, κατανόηση, συμπόνοια, συνύπαρξη, συν-δημιουργία και ευθυγράμμιση με την ψυχή μας. Σεβασμός στα παιδιά, εκτίμηση στους ηλικιωμένους, αγάπη σε όλους και για όλους. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε.
