ΟΙ ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ κυβερνήσεις, σε αντίθεση με τους λαούς τους, ουδέποτε πίστεψαν ή προσπάθησαν ειλικρινά, να επιδιώξουν την είσοδο της χώρας τους στην Ε.Ε. Κι αυτό, επειδή ποτέ της η Τουρκία δεν υπήρξε κράτος ευνομούμενο που να σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθερία της έκφρασης και το διεθνές δίκαιο.
ΓΙΑ το καθεστώς Ερντογάν η Δύση δεν είναι πλέον -και μάλλον δεν υπήρξε ποτέ- σημείο αναφοράς, παρά μια αγελάδα για να την αρμέγει εκβιαστικά κάθε φορά που η Δύση γενικότερα έχει προβλήματα (προσφυγικό, ευρασιατικό). Πέρα από τις γνωστές (νεο)οθωμανικές, νεοσουλτανικές αυταπάτες, η άρχουσα τάξη στη γειτονική χώρα (κυβέρνηση-αντιπολίτευση, στρατός) αποτελεί ένα κράτος μέσα στο κράτος, που δεν υπόκειται σε κανένα θεσμικό έλεγχο και άρα περιορισμό. Εδώ και μερικά χρόνια, ο Ερντογάν πατάει “σε δυο βάρκες” προσπαθώντας να εκμεταλλεύεται διπλωματικά και οικονομικά τόσο τη Ρωσία, όσο και τη Δύση.
ΒΕΒΑΙΑ, αφότου έχει εκλεγεί στη χώρα mας η ΝΔ ως κυβέρνηση, και με το ζήλο του ελληνικού ΥΠΕΞ να ξεμπροστιάζει κάθε επιθετική κίνηση της Τουρκίας στους διεθνείς κύκλους, τα πράγματα αλλάζουν. Ήδη οι δυτικοί αμφισβητούν την πιστότητα της Τουρκίας σε ό,τι αφορά, τόσο τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας, όσο και της δήθεν “θυματοποίησής”(!) της από την Ελλάδα.
Η χώρα μας, και καλώς πράττει, εξοπλίζεται επαρκώς: όχι για να επιτεθεί εναντίον της γείτονος “συμμάχου”, αλλά για να υπερασπιστεί το Αιγαίο που απειλείται καθημερινά και τα σύνορά της. Αν, λοιπόν, κάποιος πρέπει να “αλλάξει μυαλά”, ώστε να ξαναμπούμε σε ατμόσφαιρα διαλόγου βάσει του διεθνούς δικαίου, αυτή θα πρέπει να είναι η Τουρκία…
Ευτυχώς δηλαδή που έγινε επιτέλους κυβέρνηση η ΝΔ και στρίμωξε τους γείτονες. Δεν μας εξηγείτε όμως γιατί δεν το είχε καταφέρει αυτό στα πολλά πολλά χρόνια που είχε παλαιότερα την εξουσία. (δεν κάνετε προσπάθεια να κρύψετε την προκατάληψή σας. Κρίμα)