Αλλαγή τρόπου ζωής;

Αναμενόμενες οι ειδήσεις περί ασύμμετρης δράσης του κορωνοϊού και αλλαγής του τρόπου ζωής μας. Κανείς πια δεν κάνει χειραψία, δεν αγκαλιάζει ούτε φιλά αγαπημένα πρόσωπα ή φίλους. Eχουμε ελαττώσει τις συμμετοχές μας σε πολιτιστικές ή κοινωνικές εκδηλώσεις, ενώ καθημερινά επιβάλλονται και νέα μέτρα προφύλαξης.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία εμμένει στις παραδόσεις της, σε αντίθεση με τη Ρωμαιοκαθολική που συνιστά αυστηρά μέτρα προφύλαξης (όπως ο Κυριακάτικος χαιρετισμός του Πάπα που θα γίνεται μέσω τηλοψίας). Οι νεκροί στην Ιταλία αυξάνονται, ενώ και σε όλο τον κόσμο έχουν ξεπεράσει ήδη τις 4.000.
Από χθες έκλεισαν προληπτικά, για 14 μέρες τα εκπαιδευτικά ιδρύματα όλων των βαθμίδων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, εξαιτίας του φόβου μετάδοσης του κορωνοϊού. Iσως μερικοί πουν πως τα μέτρα αυτά είναι υπερβολικά, αλλά, όπως λέει η παροιμία, “φύλαγε τα ρούχα σου, για να έχεις τα μισά…!”.
Oχι, δεν βρισκόμαστε σε υπερβολή διότι, όταν ο ιός έχει “εισβάλει” σε πάνω από 80 χώρες κι όταν αφήνει κάθε μέρα νεκρούς (Ιταλία), είναι πολύ σωστό να λαμβάνονται όσο το δυνατόν πιο σωτήρια μέτρα: Προέχει η ζωή, η δική μας και των συνανθρώπων μας. Οικονομίες, Χρηματιστήρια, Τουρισμός κ.ά., έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Eτσι, κι ο περιορισμός των ταξιδιών στο εξωτερικό είναι ένα πολύ σωστό μέτρο.
Σύμφωνα με την παροιμία “ο φόβος φυλάει τα έρημα”! Κι ο φόβος για τον αόρατο ιό, τον Covid-19 που είναι ικανός να αφανίσει μεγάλο τμήμα του ανθρώπινου γένους, μας κάνει να σκεφτούμε πόσο αδύναμοι είμαστε, όταν επηρμένοι θεωρούμε εαυτούς ως τους κυρίαρχους “του σύμπαντος κόσμου”. Ή, όταν στις μάταιες φιλοδοξίες και αναζητήσεις μας αφήνουμε ανοιχτό το κουτί της Πανδώρας…
Δεν είναι η πρώτη παγκόσμια επιδημία, ούτε και η τελευταία. Είναι όμως η πρώτη του 21ου αιώνα. Που αρχίζει να πανικοβάλλει τον πληθυσμό “όπου γης”. Ιδιαίτερα την ευάλωτη σε όλα Ευρώπη.
Ας το καταλάβουμε: πρόκειται για μια εντελώς νέα και άγνωστη ασθένεια που μεταλλάσσεται κι αφήνει πίσω της πολλά θύματα.
Η ζωή του καθενός, είναι θέμα ευθύνης του.
Eξι μήνες μετά το πρώτο κρούσμα στην Κίνα, κανείς δεν έχει βρει κάποιο αντίδοτο (εμβόλιο) του νέου ιού. Ή, να μας πείσει ότι αυτό -το εμβόλιο- θα κυκλοφορήσει σε σύντομο χρονικό διάστημα απαλλάσσοντας τον πλανήτη από ένα βραχνά. Βρισκόμαστε ακόμη σε βαθύ σκοτάδι ή σε πρώιμο στάδιο.
Σήμερα, περπατάς στο δρόμο και θεωρείς πως “όλοι οι άλλοι” είναι εν δυνάμει μεταδότες της ασθένειας! Eτσι και οι εικασίες που ακούγονται για μακράς διάρκειας ταλαιπωρία του κόσμου (πέραν του θέρους), δεν μας ξενίζουν. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι η σχολαστική τήρηση των οδηγιών, η εφαρμογή πιο απλά του “προλαμβάνειν και ου θεραπεύειν”! Ζούμε σε νέες συνθήκες ζωής και η προσαρμογή μας σ’ αυτές, για την επιβίωσή μας, είναι αναγκαία.