H παγκόσμια ημέρα του Παιδικού Βιβλίου, σήμερα! Κλείνω τα μάτια κι ο νους κι η ψυχή μου πλημμυρίζουν από λιόχαρες εικόνες. Μάτια παιδικά, αγκαλιές, χαμόγελα, χαρούμενες φωνές με ζώνουν! Γιορτή και πανηγύρι ήταν τούτη η μέρα! Απ’ άκρη σ’ άκρη της γης, απ’ άκρη σ’ άκρη της Ελλάδας, όλοι γιορτάζαμε: Παιδιά, δάσκαλοι, γονείς, συγγραφείς, εικονογράφοι, βιβλιοπώλες, βιβλιοθηκάριοι. Όλοι! Φέτος, όλοι ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ!
Ας όψεται ο κορωνοϊός! Πόσες χαρές μου χάρισε τούτη η μέρα! Πόσες συγκινήσεις! Με πόση ομορφιά και φως και αναμνήσεις έχει ποτίσει την ψυχή μου! Πολλές! Αμέτρητες! Πολύτιμες! Μοναδικές! Ανεπανάληπτες! Είπα ανεπανάληπτες; Λάθος! Μεγάλο λάθος! Εύχομαι, παρακαλώ κι ελπίζω να επαναληφθούν! Είμαι σίγουρη πως θα επαναληφθούν! Κλείνω τα μάτια και βρίσκομαι στο Διδυμότειχο, στην Αλεξανδρούπολη, στην Κομοτηνή, στην Δράμα, στο Νευροκόπι, στην Καστοριά, στη Φλώρινα, στο Αλιβέρι, στην Αμάρυνθο, στην Αθήνα, στη Ρόδο, στη Χίο, στο Ηράκλειο, στο Ρέθυμνο, στα Χανιά, σε κωμοπόλεις και χωριά των Χανίων… Σε σχολεία που γιόρταζαν!
Ανάμεσα σε πολύβουα κι ολόχαρα μελίσσια παιδιών. Σε όλα τούτα τα παιδιά που γνώρισα, στους γονείς και στους δασκάλους τους, σ’ όλα τα παιδιά του κόσμου, και σ’ όλους όσοι θα γιόρταζαν σήμερα, στέλνω ένα μήνυμα αισιοδοξίας, μέσα από τούτη την αγαπημένη εφημερίδα.
Την εφημερίδα μας:
Μη φοβάστε, παιδιά,
είναι μπόρα και θα περάσει
και το Ουράνιο Τόξο θα βγει
την μικρούλα μας γη ν’ αγκαλιάσει!
Κι όλοι εμείς που αγαπούμε παιδιά
και βιβλία
θα βρεθούμε ξανά, μ’ ανοιχτή αγκαλιά και καρδιά
μ’ ένα δάκρυ χαράς και με γέλιο
στα μάτια, στα χείλια,
μη φοβάστε, παιδιά, θα βρεθούμε ξανά,
σε βιβλιοθήκες, και σε σχολεία!
Και του χρόνου στις δυο του Απρίλη
όπως κάθε χρονιά θα βρεθούμε ξανά
μαθητές και γονείς και δασκάλοι
τη μεγάλη γιορτή του Βιβλίου
με χαρά να γιορτάσουμε πάλι!
