Θα σας γράψω σήμερα μια παλιά ιστορία. Που ίσως θυμίσει σε ορισμένους από εμάς κάποιες στιγμές της σύγχρονής μας δημόσιας ζωής.
Ήταν ύπατος της πόλης ο Γναίος Ιούνιος Πείσων. Όταν είχε εκλεγεί, είχε βαρύγδουπα υποσχεθεί στο λαό της Ρώμης ότι θα ήταν διαφορετικός από τους προκατόχους του. Θα έφερνε, με στόμφο λέει, τους πολίτες στο δρόμο της προόδου ασκώντας την εξουσία με σεβασμό στους νόμους και στις πατροπαράδοτες αξίες.
Θέλοντας, όπως δεξιά και αριστερά έλεγε, να βάλει τάξη και στα οικονομικά της πόλης και να διορθώσει την αταξία των προηγούμενων ετών, αποφάσισε να δώσει κάποιο χρηματικό ποσό στους πολίτες. Όχι, όμως, σε όλους, αλλά σε όσους είχαν πραγματικά ανάγκη.
Το μέτρο, παρά την παράλληλη βαριά άμεση φορολογία που από την πρώτη μέρα του ο Πείσων επέβαλε, έμοιαζε φιλολαϊκό και φαινόταν ότι δεν θα άφηνε περιθώρια για αυθαιρεσίες. Βέβαια, δεν έλειψαν όσοι το έψεξαν ως ψηφοθηρικό ή φωτογραφικό. Ειδικά επιφορτισμένοι υπάλληλοι της διοίκησης θα έλεγχαν τους πολίτες που θα προσέρχονταν με έγγραφες αποδείξεις να εισπράξουν τα χρήματα, εάν πληρούσαν τις προϋποθέσεις, δηλαδή εάν τα ήδη εισοδήματά τους ήταν εντός του ορίου που είχε τεθεί.
Έτσι, δούλευαν πυρετωδώς τα σχετικά γραφεία. Πολλοί πολίτες δικαιούνταν την ενίσχυση και προσερχόμενοι με τα σχετικά τεκμήρια στη διάθεσή τους την έλαβαν. Κάποιοι, όμως, δεν την δικαιούνταν και απορρίφθηκε βάσει των γραπτών εντολών και κανόνων του ίδιου του Γναίου Ιουνίου Πείσωνος η αίτησή τους.
Ένα πρωί, λοιπόν, καταφτάνει στα γραφεία απεσταλμένος του υπάτου. Βιαστικός αναγγέλλει το λόγο της άφιξής του. Είχε απορριφθεί, κατά τη γνώμη του υπάτου, κακώς, η αίτηση ενός πολιτικού του φίλου
να λάβει και αυτός την επιχορήγηση.
Ο Γναίος Ιούνιος Πείσων με τον μαντατοφόρο τώρα ζητά, κατά παράβαση των νόμων, τη ματαίωση της απόρριψης, η οποία, όμως, είχε νωρίτερα στηριχθεί στις γραπτές οδηγίες αυτού του ίδιου του υπάτου και κανενός άλλου. Μόλις οι αρμόδιοι υπάλληλοι ξαναέλεγξαν το πινάκιο με τα εισοδήματα του φίλου του υπάτου και είπαν στον μαντατοφόρο ότι δεν γίνεται να είναι υπεράνω των νόμων κανείς πολίτης, οι φιλοπάτριδες εκ των ευφυών πολιτών αντιλήφθηκαν την ίδια εκείνη ακριβώς στιγμή ότι, ούτως του Πείσωνος ενεργούντος, η αρχή του τέλους της Ρώμης είχε μόλις φτάσει…
