Η τραγωδία στα Τέμπη, με τον αδόκητο θάνατο δεκάδων συνανθρώπων μας -κυρίως νέων- έχει προκαλέσει τις τελευταίες ημέρες στην κοινωνία μας, ανείπωτη θλίψη.
Ουδείς ανθρώπινος νους μπορεί να συλλάβει το μέγεθος αυτής της τραγωδίας όσο και αν συγκινείται – σοκάρεται βλέποντας τα τηλεοπτικά πλάνα και τις φωτογραφίες με τα βαγόνια των τραίνων, τα οποία σε κλάσματα δευτερολέπτων μετατράπηκαν σε εκατόμβη νεκρών. Ουδείς ανθρώπινος νους μπορεί να συλλάβει τον πόνο και την οδύνη των οικογενειών που θρηνούν τους νεκρούς τους και που γι’ αυτούς το πένθος, δεν έληξε στο τριήμερο.
Μακάβριο το έργο της Πυροσβεστικής και των διασωστών μέσα στα συντρίμμια, φρικιαστικό το καθήκον της ταυτοποίησης των θυμάτων.
Και μέσα σε όλη τούτη τη θλίψη και τα αναπάντητα γιατί, ξεχύθηκε σε όλη τη χώρα ένα κύμα αλληλεγγύης, με τους πολίτες κάθε ηλικίας να σπεύδουν να δώσουν το αίμα τους για τους τραυματίες.
Η ελληνική κοινωνία, δείχνει όποτε χρειαστεί την ανθρωπιά της. Και αυτό, το απέδειξε για μία ακόμη φορά τις μέρες που πέρασαν.
