“Αλληλεγγύη”

Το να χρησιμοποιείς τίτλο “Εισφορά Αλληλεγγύης Συνταξιούχων” (Ε.Α.Σ.) και να καθιστάς εκφραστές της υλικής στήριξης των συνταξιούχων τους άλλους συνταξιούχους, αν δεν είναι παράλογο, είναι οξύμωρο και το λιγότερο υποκριτικό. Μεγάλη η “ευαισθησία” της πολιτείας να λεηλατεί συντάξεις και μισθούς για την ενίσχυση απροστάτευτων και κατ’ επέκτασιν μικροσυνταξιούχων.
Με κοινή απόφαση των υπ. Εργασίας κ. Κατρούγκαλου και Οικονομίας κ. Σταθάκη, ιδρύθηκε Ν.Π.Δ.Δ. με την ονομασία “Ταμείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης”. Ο σκοπός του συνίσταται στο να ενισχύει φορείς κοινωνικής αλληλεγγύης με χρηματοδότηση απ’ το 40% του “υπερβάλλοντος πλεονάσματος”, που θα ’χουμε το 2016 στον Π/Υ Δημοσίων Επενδύσεων (!) απ’ την πάταξη της διαφθοράς και από άλλες πηγές (!)
Μην αμφιβάλλετε ότι μια απ’ αυτές τις πηγές θα είναι η “Εισφορά Αλληλεγγύης”,  ο υπολογισμός της οποίας θα λαμβάνεται υπ’ όψιν στο ποσό της σύνταξης του 2010, που θεσπίστηκε με το “μεσοπρόθεσμο της λεηλασίας” (Νόμος 3865/10) και όχι στο ποσό της σύνταξης που διαμορφώθηκε με την τροποποίησή του από τον νόμο 4093/12 που η τελική μείωση έφτασε το 25%.
Το Ταμείο θα εδρεύει στην Αθήνα υπό την εποπτεία του υπ. Εργασίας, θα στεγάζεται σε κάποιο κτήριο, θα πληρώνει νοίκι, θα έχει δ/ντή, Διοικητικό Συμβούλιο και υπαλλήλους, με προκαθορισμένες αμοιβές και άλλα λειτουργικά έξοδα που δεν είναι περίεργο το κόστος της λειτουργίας του να υπερβαίνει την “εισφορά αλληλεγγύης”, που θα πληρώνουν οι συνταξιούχοι για τους… συνταξιούχους.
Πρόκειται για κεφάλαια, που δεν διαθέτει ακόμα η κυβέρνηση, προβλέπεται όμως ότι θα τα αποκτήσει απ’ τη φοροδιαφυγή. Ο κίνδυνος όμως που υπάρχει λόγω μη επίτευξης των στόχων εισπραξιμότητας είναι να ενεργοποιηθεί ο “κόφτης”, ο οποίος απειλεί οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων του Δημοσίου. Από πουθενά αλλού δεν μπορεί να “κόψει” και να το θέλει. Υπόσχονται προκαταβολικώς παροχές από λεφτά που δεν έχουν και τις προγραμματίζουν ν’ αρχίσουν από τις αρχές του ’17.
Μακάρι αυτό το ταμείο να λειτουργήσει ως “αλληλέγγυος” συμπαραστάτης και αρωγός των αδυνάμων, αλλά πολύ φοβούμαι ότι δεν θα ’ναι ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία φορά, που γίνονται τέτοιες ευρηματικές εξαγγελίες. Μαζεύονται σημαντικά ποσά, αλλά στο τέλος κάθε άλλο παρά διατίθενται για “αλληλεγγύη”, αλλά για αλλότριους σκοπούς. Η συνταγή είναι γνωστή και επαναλαμβάνεται, δυστυχώς, ως τραγωδία!