Αλληλεγγύη και λιτότητα

Η αλληλεγγύη χάνεται στην Ευρώπη όταν ο κάθε λαός κοιτά μονάχα “τα του οίκου του” και τίποτε περισσότερο. Η συναδέλφωση των λαών δεν επιτυγχάνεται όταν στην Ελλάδα κοιτούν μονάχα πώς θα επιβιώσουν, στη Γαλλία βρίσκονται στους δρόμους κατά του Ολάντ και στη Γερμανία απλά συζητούν με ένταση αν θα πρέπει να δεχθούν άλλους πρόσφυγες. Μόνο με την επαναφορά των χαμένων αξιών όπως Δημοκρατία, Ισότητα, ίσες ευκαιρίες για όλους και αιτήματα μη συντεχνιακά, θα μπορούσαν θεωρητικά να κινητοποιηθούν αποτελεσματικά οι μάζες.
Στην Ευρώπη, η δημοκρατία εξαντλείται στα εκάστοτε eurogroup, όπου αποφασίζεται κατά πόσο ένας λαός μπορεί να στερείται και ένας άλλος να ευημερεί. Είναι τέτοιο το δημοκρατικό έλλειμμα που καταστρατηγούνται ακόμη και στοιχειώδη δικαιώματα όπως αλληλεγγύη και ισότητα, στο όνομα των οποίων φιλοτεχνήθηκε υποτιθέμενα η ΕΕ. Και δεν σημαίνει αλληλεγγύη το κούρεμα του χρέους ούτε οι λιγοστές θέσεις εργασίας από επενδυτικά σχέδια. Πολύ περισσότερο δεν υπάρχει καμία δέσμευση από τους υπουργούς Οικονομικών στην ΕΕ ότι τάχα θα καταστεί το χρέος βιώσιμο αν δεν συνεχίσουν οι περικοπές και η πολιτική λιτότητας.