Αλλοιωμένο δόθηκε στους υποψηφίους των ΕΠΑΛ που εξετάστηκαν τη Δευτέρα στη Νέα Ελληνική Γλώσσα το κείμενο του Γιώργου Θεοτοκά, ενός από τους κορυφαίους διανοητές της γενιάς του ’30.
Το κομμάτι του Θεοτοκά που έπεσε στις εξετάσεις είναι από ένα κείμενό του από το βιβλίο «Στοχασμοί και Θέσεις» που δημοσιεύθηκε το 1956. Πρόκειται για τις παραινέσεις ενός πατέρα προς τον 20χρονο γιο του, όπως αναφέρουν τα Νέα.
Σε ένα σημείο του κειμένου αναφέρει: «Ένας άξιος μαραγκός που κατέχει καλά τη δουλειά του και πιστεύει σε αυτή είναι πολύ πιο ολοκληρωμένος και αξιοσέβαστος άνθρωπος από έναν κουφό πρύτανη ή έναν κακό πρωθυπουργό».
Το κείμενο που δόθηκε στους υποψηφίους στο σημείο αυτό αναφέρει: «Ένας άξιος μαραγκός που κατέχει καλά τη δουλειά του και πιστεύει σε αυτή είναι πολύ πιο ολοκληρωμένος και αξιοσέβαστος άνθρωπος από έναν κακό επιστήμονα».
Με λίγα λόγια αντικαταστάθηκε ο «κουφός πρύτανης και ο κακός πρωθυπουργός» με τον «κακό επιστήμονα».
ΠΗΓΗ: in.gr
Η «είδηση» της «αλλοίωσης» βομβαρδίζει από το πρωί το τηλεοπτικό και διαδικτυακό κοινό. Στο διαδίκτυο τα άρθρα είναι ανυπόγραφα. Σε κάποιο άρθρο στο διαδίκτυο μάλιστα έχει γραφεί «κουφός πρύτανης», και αυτό, αν μη τι άλλο, δείχνει την προχειρότητα και τη βιασύνη να αναπαραχθεί η είδηση. Η είδηση αναπαράγεται χωρίς να γνωρίζουμε αν είναι αληθής ή ψευδής. Πόσοι έχουν το συγκεκριμένο έργο του Θεοτοκά στο σπίτι τους ή πόσοι θα επισκεφτούν τη δημόσια βιβλιοθήκη της περιοχής τους για να τη διασταυρώσουν ή πόσους αφορά η συγκεκριμένη είδηση ή πόσοι ενδιαφέρονται αν η είδηση που αναπαράγεται ανταποκρίνεται ή όχι στην πραγματικότητα;
Ας μην είμαστε όμως κακοπροαίρετοι με τα ΜΜΕ και ας δεχτούμε ότι έχουν αντικατασταθεί οι συγκεκριμένες φράσεις. Πρόκειται πράγματι για αλλοίωση; Στο τέλος του αποσπάσματος υπάρχει η υποσημείωση ότι πρόκειται για διασκευή. Διασκευή σημαίνει τροποποίηση ενός πνευματικού έργου. Κατά πόσο βέβαια είναι θεμιτό να «πειράζονται» έργα μεγάλων πνευματικών ανθρώπων, και δη διανοουμένων, ακόμη κι αν η νομοθεσία το επιτρέπει, είναι ένα επίμαχο ζήτημα, αλλά δεν θα σταθώ σ’ αυτό. Θα σταθώ στο γεγονός ότι τις περισσότερες φορές τα κείμενα των Πανελλαδικών στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας είναι διασκευασμένα. Γιατί όλες οι προηγούμενες διασκευές δεν εξερέθισαν τους ειδήμονες των μίντια και δεν τις εξέλαβαν ως αλλοίωση;
Γιατί το βάρος της αλλοίωσης έπεσε στον «κακό πρωθυπουργό» και όχι στον «κούφο πρύτανη»;
Μήπως η συγκεκριμένη αντικατάσταση κρύβει δόλια κίνητρα και ύπουλες προθέσεις εκ μέρους της Επιτροπής Εξετάσεων; Πίσω από αυτή την παρασκηνιακή δράση κρύβεται άραγε το Μαξίμου; Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός; Ή η διακριτική Περιστέρα παρενέβη, για να μην προβούν οι εξεταζόμενοι/ες μαθητές/τριες (για να αποφύγω τον γλωσσικό σεξισμό, αλλά γιατί τίθεται πρώτο το μαθητές και όχι το μαθήτριες δεν έχω καταλάβει ακόμη) στον επικίνδυνο για την επανεκλογή του συζύγου της συνειρμό; Λογοκρισία σε ένα κείμενο πολιτικού στοχασμού; Μήπως αυτό σηματοδοτεί την αρχή του τέλους της δημοκρατίας μας;
Φανταστείτε το αλλιώς: ένας άξιος μαραγκός είναι πολύ πιο αξιοσέβαστος άνθρωπος από έναν κακό δημοσιογράφο…